Metta 24 - Peymana Nû (Încîl)

Îsa pêşda derheqa wêranbûna pʼaristgehêda dibêje

¹ Gava Îsa ji pʼaristgehê derkʼet çû, şagirt çûne cem Wî, ku avayîyêd pʼaristgehê nîşanî Wî kin.

² Îsa wanrʼa got: «Hûn van hʼemûya dibînin? Ez rʼast werʼa dibêjim, ev hʼemûyê jî wêran bin, li vir kevirê li ser kevir qet nemîne!»

Tengasî û zêrandin

³ Çaxê Ew ser çʼîyayê Zeytʼûnê rʼûniştibû, şagirtêd Wî tʼenê hatine cem Wî û jê pirsîn: «Bêje me, ev tişt wê kʼengê biqewimin? Û nîşana hatina Te û axirîya vê dinyayê wê çawa be?»

⁴ Îsa caba wan da û got: «Haş ji xwe hebin, ku tʼu kes we nexapîne,

⁵ çimkî gelek wê pê navê Min bên û bêjin: ‹Ez im Mesîh› û wê geleka bixalifînin.

⁶ Hûnê dengê şerʼa û beʼsa şerʼa bibihên, lê haş ji xwe hebin ku hûn xwe unda nekin. Gerekê ev tişt biqewimin, lê ew hê ne axirî ye.

⁷ Miletê rʼabe li ser milet, pʼadşatî li ser pʼadşatîyê, cî-cîya wê xelayî-celayê û eʼrdhʼejê bibin.

⁸ Lê ev hʼemû mîna êşa kʼulfetê ye, ku destpêdike pê digire.

⁹ Hingê wê we bidine cefê, we bikujin û bona navê Min ber çʼeʼvê hʼemû mileta rʼeş bin.

¹⁰ Hingê gelekê ji rʼê bikʼevin, nemamîya hevdu bikin û ber çʼeʼvê hev bikʼevin.

¹¹ Gelek pʼêxemberêd derew wê derkʼevin û geleka bixalifînin.

¹² Ji dest zêdebûna neheqîyê hʼizkirina geleka wê sar be.

¹³ Lê kʼî ku hʼeta xilazîyê teyax ke, ewê xilaz be.

¹⁴ Û ev Mizgînîya Pʼadşatîyê wê li nav tʼemamîya dinyayê bê dannasînkirinê, ku hʼemû miletarʼa bibe şeʼdetî û hingê xilazî wê bê.

Hʼeramîya Wêrankirinê

¹⁵ Çaxê hûn ‹hʼeramîya wêrankirinê› cîyê pîrozda sekinî bibînin, çawa ku Danîyêl pʼêxember got», (ewê ku dixûne bira feʼm bike),

¹⁶ «hingê ewêd ku Cihûstanêda ne bira birʼevine çʼîya.

¹⁷ Ewê ku ser xanî ye bira jorda neyê xwarê ku ji mala xwe tiştekî hilde.

¹⁸ Û ewê ku kʼewşênda ye bira venegerʼe ku pʼotê xwe hilde.

¹⁹ Lê wey li hʼemla û destdergûşa wan rʼojada!

²⁰ Dua bikin, ku rʼeva we nekʼeve zivistanê, yan jî rʼoja şemîyê.

²¹ Çimkî hingê tengasîke usa mezin wê bibe, ku ji destpêbûna dinyayê hʼeta niha mîna wê nebûye û ne jî wê bibe.

²² Heger ew rʼoj kin nebûna, tʼu kes xilaz nedibû, lê bona xatirê bijartîya ew rʼojê kin bin.

²³ Hingê, heger yek werʼa bêje: ‹Va ye Mesîh›, yan jî ‹Wa ye›, bawer nekin.

²⁴ Çimkî mesîh û pʼêxemberêd derew wê derên, nîşan û kʼeremetêd mezin bikin, ku bikaribin bijartîyêd Xwedê jî bixalifînin.

²⁵ Va ye Min pêşda werʼa got.

²⁶ Heger ewana werʼa bêjin: ‹Wa ye Mesîh berʼîyêda ye›, dernekʼevin, yan: ‹Va ye Ew filan odêda ye›, bawer nekin.

²⁷ Çimkî çawa birûsk ji rʼohilatê birq dide û hʼeta rʼoavayê xuya dibe, wê hatina Kurʼê Mêriv jî usa be.

²⁸ Beretʼe kʼîderê hebe, teyrê jî li wir bicivin.

Hatina Kurʼê Mêriv

²⁹ Li pey tengasîya wan rʼojarʼa, rʼûyê rʼoyê wê bê girtinê û hîvê jî rʼonaya xwe nede, steyrkê ji eʼzmên bikʼevin û tʼopêd eʼzmana wê ji rʼîyêd xwe derên.

³⁰ Hingê nîşana Kurʼê Mêriv wê li eʼzmên xuya be û hʼemû miletêd dinyayê wê şînê bikin, gava bibînin Kurʼê Mêriv li ser eʼwrêd eʼzmên bi qewat û rʼûmeta mezin tê.

³¹ Ewê milyakʼetêd Xwe bi borʼîya dengê bilind bişîne û wê bijartîyêd Wî ji her çar qulba berev kin, ji pʼerʼekî eʼzmana hʼeta pʼerʼê din.

Dersa dara hêjîrê

³² Ji dara hêjîrê dersekê hîn bin. Çaxê çʼiqilêd wê terʼ dibin û belgêd wê dibişkivin, îdî hûn zanin ku havîn nêzîk e.

³³ Usa jî gava hûn van hʼemû tişta bibînin, bizanibin ku ev tişt nêzîk e, li ber şêmîkê ye.

³⁴ Ez rʼast werʼa dibêjim, eva nisila derbaz nabe, hʼeta ku ev hʼemû tişt neqewimin.

³⁵ Eʼrd û eʼzmanê derbaz bin, lê gotinêd Min tʼu car derbaz nabin.

Rʼoj û sihʼet ne eʼyan e

³⁶ Lê bona wê rʼojê û wê sihʼetê tʼu kes nizane, ne milyakʼetêd eʼzmana, ne jî Kurʼ, lê tʼenê Bav.

³⁷ Çawa ku rʼojêd Nuhda qewimî, hatina Kurʼê Mêriv jî wê usa biqewime.

³⁸ Çawa ku wan rʼojêd berî lêyîyê meriva dixwarin, vedixwarin, dizewicîn û mêr dikirin, hʼeta wê rʼoja ku Nuh kʼete gemîyê

³⁹ û meriv pê nehʼesîyan, hʼeta ku lêyî rʼabû û hʼemû jî xeniqandin. Hatina Kurʼê Mêriv jî wê usa be.

⁴⁰ Hingê du meriv wê nav eʼrdê xweda bin, yekê bê hildanê û yê dinê bê hiştinê.

⁴¹ Û du kʼulfetê ser destarʼekî bin, yekê bê hildanê, ya din bê hiştinê.

⁴² Awa hʼişyar bimînin, çimkî hûn nizanin Xudanê weyê kʼîjan rʼojê bê.

⁴³ Lê vê yekê bizanibin. Heger xweyê malê bizanibûya ku dizê kʼîjan dema şevê bihata, wê hʼişyar bima û nehişta ku mala wî derevekira.

⁴⁴ Bona vê yekê hûn jî hazir bin, çimkî Kurʼê Mêriv wê sihʼeteke usada bê, ku hûn ne çʼeʼvnihêrʼî ne.

Xulamê amin û xulamê bêamin

⁴⁵ Awa kʼî ye ew xulamê amin û serwaxt, ku axayê wî ew ser xulamêd xwe serwêr kʼifş kir, ku wextda xwarina wan bide wan?

⁴⁶ Xwezî li wî xulamî, ku çaxê axayê wî bê, ewî usa bibîne.

⁴⁷ Ez rʼast werʼa dibêjim, ewê wî bike serwêrê tʼemamîya hebûka xwe.

⁴⁸ Lê heger xulamê xirab dilê xweda bêje: ‹Axayê min hatina xwe derengî êxist›

⁴⁹ û destpêke li xulam-hevalêd xwe xe û tʼevî yêd serxweş bixwe û vexwe,

⁵⁰ axayê wî xulamî wê rʼojeke usa bê, ku ew ne hîvîyê ye û sihʼeteke usa, ku ew nizane.

⁵¹ Ewê wî qet-qetî ke û pʼara wî wê tʼevî durʼûya ke. Li wir wê bibe girî û çʼirke-çʼirka dirana.