Marqos 7 - Peymana Nû (Încîl)

Rʼaw-rʼizimêd kal-bava û xebera Xwedê

¹ Fêrisîya û hinek qanûnzanêd ku ji Orşelîmê hatibûn, dora Îsa girtin.

² Wana dît ku hineke ji şagirtêd Wî bi destêd hʼeram, awa gotî destneşûştî nan dixwin.

³ Fêrisî û hʼemû cihû pey rʼaw-rʼizimêd kal û bavêd xwe diçin, hʼeta ku destêd xwe rʼind neşon, nanê xwe naxwin

⁴ û ji bazarê jî çi tînin, hʼeta avê nexin, naxwin. Gelek eʼdetêd din jî hene, ku ji kal û bava hildane û diqedînin: Mesele, mîna şûştina tʼasa, şerbika û firaqêd sifire mayîn.

⁵ Hingê fêrisî û qanûnzana ji Îsa pirsîn: «Çima şagirtêd Te pey rʼaw-rʼizimêd kal û bava naçin û bi destêd hʼeram nan dixwin?»

⁶ Ewî li wan vegerʼand û got: «Îşaya bona we durʼûya rʼast pʼêxembertî kirîye! Çawa ku hatîye nivîsarê: ‹Eva cimeʼta bi zarê xwe qedirê Min digire, lê dilê wan ji Min dûr e.

⁷ Badîhewa Min dihʼebînin, tʼemîyêd meriva çawa qanûnêd Min cimeʼtê hîn dikin›.

⁸ Hûn tʼemîyêd Xwedê dihêlin û pey rʼaw-rʼizimêd merivayîyê dikʼevin».

⁹ Û got: «Hûn tʼemîyêd Xwedê rʼind didine alîkî, wekî rʼaw-rʼizimêd xwe xwey kin.

¹⁰ Mesele, Mûsa gotîye: ‹Qedirê dê û bavê xwe bigire› û ‹Ewê ku gilîkî qolayî dê û bavê xwerʼa bêje, gerekê bê kuştinê›.

¹¹ Lê hûn dibêjin: ‹Kʼî ku dîya xwe yan bavê xwerʼa bêje: Ew alîkʼarîya ku gerekê ji min bigihîje te, ew «qurban» e›, (awa gotî dîyarîk e ku Xwedêrʼa tê dayînê)

¹² hûn îdî nahêlin ku ew tiştekî dê û bavê xwerʼa bike!

¹³ Bi vî awayî, hûn bi wan rʼaw-rʼizimêd xweye ku derbazî nisilêd nû dikin, xebera Xwedê dikine xwelî. Û hûn gelek tiştêd aha dikin».

Tiştêd ku mêriv dihʼerʼimînin

¹⁴ Hingê Îsa eʼlalet dîsa gazî cem Xwe kir û gote wan: «Hûn hʼemû guhdarîya Min bikin û feʼm kin.

¹⁵ Tiştekî usa tʼune, ku ji derva bikʼeve nav-dilê mêriv û wî bihʼerʼimîne, lê ew tiştêd ku ji dil dertên, ew mêriv dihʼerʼimînin.

¹⁶ Guhê kʼêyî bihîstinê heye bira bibihê».

¹⁷ Gava ji eʼlaletê qetîya hate mal, şagirtêd Wî meʼna wê meselê jê pirsîn.

¹⁸ Îsa li wan vegerʼand û got: «Hûn hê nagihîjine gilîya? Çima hûn feʼm nakin, çi ku ji derva dikʼeve nav-dilê mêriv, nikare wî bihʼerʼimîne.

¹⁹ Çimkî ew ne ku dikʼevine dilê wî, lê diçine zikê wî û ji wir jî dertên derva». (Bi vî awayî Îsa da kʼifşê, ku hʼemû xwarin jî hʼelal in.)

²⁰ Û got: «Ew tiştêd ku ji dilê mêriv derdikʼevin, ew wî dihʼerʼimînin.

²¹ Çimkî ji hindurʼ, ji dilê meriv fikirêd xirab derdikʼevin: Qavî, dizî, kuştin,

²² zinêkʼarî, timayî, xirabî, fêlbazî, toltî, çʼeʼvê xirab, buxdanbêjî, kʼubarî û bêaqilî.

²³ Ev hʼemû tiştêd xirab ji dil derdikʼevin û mêriv dihʼerʼimînin».

Bawerîya kʼulfeta Fînîkya Sûryayê

²⁴ Îsa ji wê derê rʼabû çû sînorê Sûrê. Çû malekê û nedixwest ku kesek pê bihʼesîya, lê nikaribû Xwe veşarta.

²⁵ Kʼulfeteke ku qîzika wê rʼuhʼê hʼeramva girtî bû, bona Îsa pê hʼesîya, lez hat û xwe avîte ber nigêd Wî.

²⁶ Ew kʼulfet yûnan bû, eʼsilê xweda jî ji Fînîkya Sûryayê bû. Wê lava ji Îsa kir, ku cin ji qîza wê derxe.

²⁷ Îsa wêrʼa got: «Bihêle bira pêşîyê zarʼ tʼêr bin, çimkî ne rʼast e ku nan ber zarʼa hildin û bavêjine ber sa».

²⁸ Ewê li Wî vegerʼand û got: «Belê Xudan, ne se jî wan hûrikêd ber zarʼaye binê sifrêda mayî dixwin?»

²⁹ Hingê Ewî kʼulfetêrʼa got: «Bona xatirê vê gotina te, tu dikarî herʼî. Cin ji qîzika te derkʼet».

³⁰ Kʼulfet jî çû mala xwe, dîna xwe dayê, wê qîzik nav nivînêda pʼalda ye û cin jî jê derkʼetîye.

Merivekî kerʼ û lal xeber dide

³¹ Pey wê yekêrʼa Îsa ji sînorê Sûrê derkʼet, nava Saydêrʼa derbaz bû, qeza Dêkapolîsêrʼa hate gola Celîlê.

³² Merivekî kerʼ û lal anîne cem Wî û lava jê kirin ku destê Xwe dayne ser wî.

³³ Îsa ew meriv ji eʼlaletê qetand, tʼilîyêd Xwe kirine guhêd wî, destê Xweda tʼûkir, li zimanê wî da.

³⁴ Û berê Xwe eʼzmênda kir, kʼeser hatê û got: «Effata!» ku tê feʼmkirinê: «Vebe!»

³⁵ Û dest xweda guhêd wî bihîstin, zimanê wî vebû û zelal dest bi xeberdanê kir.

³⁶ Îsa tʼemî li wan kir, ku kesîrʼa nebêjin. Lê Ewî çiqas tʼemî li wan dikir, wana haqas zêde bela dikir.

³⁷ Meriv gelekî eʼcêbmayî mabûn û digotin: «Evî hʼemû tişt qenc kir: Hin kerʼa dide bihîstinê, hin jî lala dide xeberdanê».