Marqos 4 - Peymana Nû (Încîl)

Mesela tʼoximrʼeş

¹ Îsa dîsa li devê golê dest bi hînkirinê kir. Eʼlaleteke usa mezin li dora Wî civîya, kʼerba Ew kʼete qeyika li ser golê û rʼûnişt. Tʼemamîya eʼlaletê li devê golê bû

² û Wî bi mesela ew hînî gelek tişta dikirin. Hînkirina Xweda got:

³ «Guhdarî! Tʼoximrʼeş rʼabû çû ku tʼoxim birʼeşîne.

⁴ Çaxê ewî tʼoximê xwe dirʼeşand, hinek jê kʼetine devê rʼê, teyrede hatin û ew xwarin.

⁵ Û hinek kʼetine ser eʼrdê kevirî, li wir ku xwelî kêm bû. Ew zû şîn bûn, çimkî telaşê xwelîyê ne kʼûr bû.

⁶ Çaxê teʼv derkʼet, ew çʼilmisîn û çimkî rʼawêd wan tʼunebûn, hʼişk bûn.

⁷ Û hinekêd din kʼetine nava stirîya, stirî rʼabûn ew xeniqandin û ber nedan.

⁸ Û hinekêd din jî kʼetine nava eʼrdê qenc û şîn bûn, mezin bûn û hineka sî, hineka şêst, hineka sed car ber dan».

⁹ Û Îsa wanrʼa got: «Guhê kʼêyî bihîstinê heye bira bibihê».

Îsa çima bi mesela xeber dide

¹⁰ Gava Îsa tʼenê ma, yêd dora Wî girtibûn tʼevî her donzdeha, bona van mesela jê pirsîn.

¹¹ Ewî caba wan da û got: «Werʼa hatîye dayînê ku hûn surʼêd Pʼadşatîya Xwedê bizanibin, lê bona wan, yêd ku derva ne, her tişt bi mesela tê gotinê,

¹² wekî: ‹Çiqasî binihêrʼin jî, nebînin, çiqasî bibihên jî, feʼm nekin, wekî nebe ku vegerʼin û li wan bê afûkirinê›».

Şirovekirina mesela tʼoximrʼeş

¹³ Hingê Îsa wanrʼa got: «Hûn vê meselê feʼm nakin? Lê îdî hûnê hʼemû mesela çawa feʼm bikin?

¹⁴ Tʼoximrʼeş xeberê dirʼeşîne.

¹⁵ Ewêd li devê rʼê ku xeber lê tê çandinê, ew in, ku gava dibihên, pêrʼa-pêrʼa mîrêcin tê û xebera dilê wanda çandî derdixe.

¹⁶ Ewêd li ser eʼrdê kevirî ew in, ku gava xeberê dibihên, ew zû bi eşq û şa wê qebûl dikin,

¹⁷ lê çimkî rʼawêd wan tʼunene, ew dirêj tʼaw nakin. Û gava bona xeberê rʼastî tengasîya yan zêrandinê tên, zû ji rʼê dikʼevin.

¹⁸ Û ewêd nava stirîyada hatine çandinê ew in, ku xeberê dibihên,

¹⁹ xemêd vê dinyayê, derewêd dewletîyê û xwestina tiştêd din dikʼevine navê û xeberê dixeniqînin, ew bê ber dimînin.

²⁰ Û ewêd eʼrdê qencda hatine çandinê ew in, ku xeberê dibihên, qebûl dikin, hinek sî, hinek şêst û hinek jî sed car ber didin».

Çʼira ser pʼêçʼirê

²¹ Û Îsa wanrʼa got: «Gava çʼirê tînine hindurʼ, bona çi tînin? Bona bin selikê, yan bona bin nivînê? Ne tînin ku daynine ser pʼêçʼirê?

²² Tʼu tiştê veşartî tʼuneye ku neyê aşkerekirinê û ne jî tiştekî dizîva heye ku nekʼeve ber rʼonayê.

²³ Guhê kʼêyî bihîstinê heye bira bibihê».

²⁴ Îsa wanrʼa got: «Dîna xwe bidine tiştêd ku hûn dibihên. Hûn bi çi çapê bipîvin, bi wê pîvanê jî wê werʼa bê pîvanê û serda jî wê hê zêde be.

²⁵ Çimkî kʼêrʼa ku heye, wê hê lê zêde be û kʼêrʼa ku tʼune, çi heye jî wê jê bê standinê».

Mesela tʼoximê şîn dibe

²⁶ Û Îsa got: «Pʼadşatîya Xwedê mîna vê yekê ye: Merivek tʼoxim dirʼeşîne nav eʼrdê.

²⁷ Û şev û rʼoj rʼadizê, rʼadibe, tʼoxim şîn dibe, bilind dibe û xwexa pê nahʼese ku ev çawa dibe.

²⁸ Eʼrd ji xwe ber dide, pêşîyê zîl, paşê simbil, peyrʼa jî genimê gihîştî simbilda.

²⁹ Gava ku ber digihîje, meriv îdî deʼsê davêjê, çimkî dema nandirûnê pêrʼa gihîştîye».

Mesela hʼeba tʼoximê xerdalê

³⁰ Û Îsa got: «Em Pʼadşatîya Xwedê mîna çi bişibînin? Yan jî em wê bi kʼîjan meselê şirovekin?

³¹ Ew mîna hʼebeke tʼoximê xerdalê ye ku ji hʼemû tʼoximêd ku ser eʼrdê têne çandinê hûrtir e.

³² Lê gava ew tê çandinê digihîje, ji hʼemû pʼincarʼa mestir dibe û çʼiqilêd mezin dide, usa ku teyredêd eʼzmên dikarin xwe bidine bin sîya wê».

Îsa bi mesela xeber dide

³³ Bi gelek meselêd bi vî awayî wanrʼa haqas xeber dida, çiqas ku wana dikaribû feʼm bikira.

³⁴ Bê mesele wanrʼa tiştek nedigot, lê şagirtêd Xwerʼa başqe her tişt şirovedikir.

Îsa firtonê diseqirʼîne

³⁵ Wê rʼojê, gava rʼo çû ava, Îsa şagirtêd Xwerʼa got: «Em derbazî wî berî golê bin».

³⁶ Şagirt ji eʼlaletê qetîyan, kʼetine wê qeyika ku Îsa têda bû û wana Ew tʼevî xwe bir. Qeyikêd din jî tʼevî Wî bûn.

³⁷ De îjar firtoneke mezin li wan rʼabû, pêla usa li qeyikê dixist, ku îdî ew bû bi avê tʼijî bibûya.

³⁸ Lê Îsa paşîya qeyikêda serê Xwe danîbû ser beʼlgî û rʼazabû. Wana Ew hʼişyar kir û gotinê: «Dersdar, ne xema Teye ku em unda dibin?»

³⁹ Îsa rʼabû, li bayê hilat û eʼmirî ser golê kir got: «Bisekine, kerʼ be!» Firtonê danî û hʼemû tişt seqirʼîn.

⁴⁰ Îsa wanrʼa got: «Hûn çima ditirsin? Hê çawa bawerîya we tʼune?»

⁴¹ Saweke giran li wana girt û hevdurʼa gotin: «Gelo ev kʼî ye, ku ba û gol jî êlimî Wî dibin?»