Lûqa 20 - Peymana Nû (Încîl)

Pirsa derheqa hʼukumê Îsada

¹ Û rʼojeke ji wan rʼojada, gava Ewî pʼaristgehêda xelq hîn dikir û Mizgînî dida, serekêd kʼahîna û qanûnzan tʼevî rʼûspîya hatine cem Wî

² û gotin: «Bêje me, Tu bi çi hʼukumî van kira dikî? Kʼê ev hʼukum daye Te?»

³ Ewî li wan vegerʼand û got: «Ez jî tiştekî ji we bipirsim û hûn Minrʼa bêjin:

⁴ Hʼukumê nixumandina Yûhʼenna ji eʼzmên bû yan ji meriva?»

⁵ Ewana nav hevda şêwirîn û gotin: «Heger em bêjin: ‹Ji eʼzmên bû›, Ewê bêje: ‹Lê we çima ew bawer nekir?›

⁶ Lê heger em bêjin: ‹Ji meriva bû›, tʼemamîya cimeʼtê wê me bide ber kevira, çimkî ew eʼseyî bawer dikin, ku Yûhʼenna pʼêxember bû».

⁷ Wana caba Wî da û gotin: «Em nizanin ji kʼu bû».

⁸ Îsa wanrʼa got: «Ez jî werʼa nabêjim, ku bi çi hʼukumî van kira dikim».

Mesela rʼezê tirîya û rʼezvana

⁹ Û Îsa destpêkir ev mesele cimeʼtêrʼa got: «Merivekî rʼezê tirîya danî û ew bi kʼirê da rʼezvana, wextekî dirêj çû welatekî din.

¹⁰ Û wextda xulamek şande cem rʼezvana, wekî ji wî rʼezî berê pʼara wî wîrʼa bişînin, lê rʼezvana xulamê wî kʼuta û destvala verʼêkirin.

¹¹ Axê xulamekî din jî şand, wana ew jî kʼuta, ew rʼobet kirin û destvala verʼêkirin.

¹² Yê sisîya jî şand, vana eva jî birîndar kir û ji rʼez derxistin.

¹³ Xweyê rʼez got: ‹Ez çi bikim? Kurʼê xweyî delal bişînim, hilbet wê ji wî şerm bikin›.

¹⁴ Lê gava rʼezvan çʼeʼv wî kʼetin, li hev şêwirîn û gotin: ‹Ev warê wî ye! Werin em wî bikujin, ku mîratʼa wî merʼa bimîne›.

¹⁵ Û ew ji rʼez derxistine der û kuştin. Awa xweyê rʼez wê çi bîne serê wan?

¹⁶ Ne ewê bê qirʼa wan rʼezvana bîne û rʼez bide hinekêd din». Gava ev yek bihîstin, gotin: «Xwedê neke».

¹⁷ Û Îsa li wan nihêrʼî û got: «Lê ew çi ye, ku nivîsar e? ‹Ew kevirê ku hosta tʼexsîr kir, ew bû serê eʼnîşkê›.

¹⁸ Her kesê ku bikʼeve ser wî kevirî, wê hûrdexweşî be û ew kevir bikʼeve ser kʼê, wê wî bihʼincirʼîne».

¹⁹ Serekêd kʼahîna û qanûnzana wê demê kirin ku Wî bigirin, çimkî feʼm kirin, ku Ewî ev mesele anî ser wan, lê ji cimeʼtê tirsîyan.

Pirsa xercdayîn û nedayînê

²⁰ Û çʼeʼvêd wan li Îsa bûn, çend merivêd ceʼsûs şandin, ku bi durʼûtî xwe dewsa rʼasta danîbûn, wekî Wî bi xebera bigirin û bidine destê hʼukumetê û dîwana welî.

²¹ Wana ji Wî pirsî û gotinê: «Dersdar, em zanin ku Tu rʼast xeber didî û hîn dikî, nav merivada firqîyê jî danaynî, lê rʼîya Xwedê rʼast hîn dikî.

²² Gelo rʼast e ku em xerc bidine Qeyser yan na?»

²³ Ewî ku fêlbazîya wan zanibû wanarʼa got:

²⁴ «Zîvekî nîşanî Min kin. Ev navê nivîsar û sifet yê kʼê ye ser?»

²⁵ Wana got: «Yêd Qeyser in». Ewî wanrʼa got: «Wekî usa ye, çi ku yêd Qeyser in, bidine Qeyser û çi yêd Xwedê ne bidine Xwedê».

²⁶ Û nikaribûn ber cimeʼtê nava xebera Wîda Ew bigirtana, ser cabdayîna Wî zendegirtî dengê xwe birʼîn.

Pirsa rʼabûna mirîya

²⁷ Sadûqî, ku dibêjin rʼabûna mirîya tʼune, hineke ji wan hatine cem Wî ji Wî pirsîn û gotin:

²⁸ «Dersdar, Mûsa merʼa nivîsîye: ‹Heger birê yekî bizewice û bêzurʼet bimire, bira birê wî jina wî bistîne û warê birê xwe şîn ke›.

²⁹ Awa hʼeft bira hebûn. Birê mezin jinek stand, bêzurʼet mir.

³⁰ Peyrʼa yê duda

³¹ û paşê yê sisîya ew jin stand, heyneser wan her hʼefta jî ew jin stand û zarʼ pey wan nekʼetin, mirin.

³² Pey gişkarʼa ew kʼulfeta jî mir.

³³ De îjar wê Rʼoja Rʼabûna mirîya ew kʼulfetê bibe jina kʼîjanî? Çimkî her hʼefta jî ew standibû».

³⁴ Îsa li wan vegerʼand û got: «Merivê vê dinê dizewicin û mêr dikin.

³⁵ Lê ewêd ku hêjayî wê dinê bin û bigihîjine rʼabûna mirîya, ne wê bizewicin û ne jî mêr kin.

³⁶ Ewê îdî nikaribin bimirin, ew weke milyakʼeta ne. Ew zarʼêd Xwedê ne, çimkî pʼara rʼabûna mirîya ne.

³⁷ Lê bona rʼabûna mirîya, Mûsa jî daye kʼifşê. Ew serhatîya dara dirʼîyêda bona Xudan dibêje: ‹Xwedêyê Birahîm, Xwedêyê Îshaq, Xwedêyê Aqûb›.

³⁸ Awa Xwedê ne Xwedêyê mirîya ye, lê yê zêndîya ye, çimkî bona Wî hʼemû jî sax in».

³⁹ Ji qanûnzana hineka lê vegerʼand û gotinê: «Dersdar, Te qenc got».

⁴⁰ Û îdî kesekî newêribû ku tiştekî jî ji Wî bipirse.

Mesîh kurʼê kʼê ye?

⁴¹ Û Îsa wanarʼa got: «Çawa dibêjin ku Mesîh kurʼê Dawid e?

⁴² Dawid xwexa kʼitêba Zebûrada dibêje: ‹Xudan gote Xudanê min: Li milê Minî rʼastê rʼûnê,

⁴³ hʼeta ku dijminêd Te bikime binê pʼîyêd Te›.

⁴⁴ Awa heger Dawid Wî ‹Xudan› hʼesab dike, îdî Ew çawa dibe kurʼê Dawid?»

Hʼevza xwe ji qanûnzana bikin

⁴⁵ Hê tʼemamîya cimeʼtê guhdarî dikir, Ewî şagirtêd Xwerʼa got:

⁴⁶ «Hʼevza xwe ji wan qanûnzana bikin, yêd ku hʼiz dikin bi çuxêd dirêj bigerʼin, bazarada silavê bidine wan, kʼinîştada kʼursîyêd pêşin bigirin û şayîyada jî herema jorin rʼûnên.

⁴⁷ Evana alîkîva malêd jinebîya hʼûfî xwe dikin, alîyê dinva jî bona xwekʼifşkirinê duayê xwe dirêj dikin. Dîwana wanê hê giran be».