Korîntî II, 1 - Peymana Nû (Încîl)

Silavkirin

¹ Ji Pawlosê bi eʼmirê Xwedê şandîyê Mesîh Îsa û Tîmotʼêyoyê birayê me, civîna Xwedêye Korintʼêrʼa û wê tʼemamîya cimeʼta Xwedêrʼa, ya ku tʼevayîya qeza Axayayêda ye:

² De bira kʼerem û eʼdilayîya Bavê me Xwedê û Xudan Îsa Mesîh li we be.

Pawlos şikirîyê dide Xwedê

³ Şikir Xwedêyê Bavê Xudanê me Îsa Mesîhrʼa, Bavê dilşewatîyê û Xwedêyê hʼemû berdilîyê.

⁴ Ew nava hʼemû teʼlî-tengîyada dil dide ber me, wekî em jî bikaribin dil bidine ber wan, yêd ku nava her cûrʼe teʼlî-tengîyada ne, bi wê berdilîyê, pê kʼîjanê em xwexa ji Xwedê têne berdilîkirinê.

⁵ Belê çawa em tʼevî wan cefayêd Mesîhe gelek dibin, usa jî gelekî bi destê Mesîh ber dilê meda tê hatinê.

⁶ Heger em teʼlî-tengîyada ne, ew bona berdilî û xilazbûna we ye û heger em berdilîkirî ne, ew bona wê berdilîya we ye, ku hûn bikaribin bi sebirê wan teʼlî-tengîya bikʼişînin, kʼîjana em jî dikʼişînin.

⁷ Û em weda eʼseyî guman in, çimkî em zanin ku hûn çawa tʼevî cefayêd me ne, usa jî tʼevî berdilîya me ne.

⁸ Em naxwazin ku hûn haş ji wan teʼlî-tengîya tʼunebin xûşk-birano, yêd ku me qeza Asyayêda kʼişandin. Em ji qewata xwe der haqasî kʼetine bin barêd giran, hʼeta ku me destê xwe ji eʼmirê xwe jî kʼişand.

⁹ Belê me xwerʼa qirara mirinê hʼesab kir, lê ev yek bû wekî em gumana xwe nedine ser xwe, lê ser Xwedê, Yê ku mirîya ji gorʼa rʼadike.

¹⁰ Ji destê wê mirina tirs û xof Ewî em xilaz kirin û wê xilaz ke jî. Û gumana me heye ku wê dîsa me xilaz ke,

¹¹ bi alîkʼarîya wan duayêd ku hûn bona me dikin. Bi vî awayî bi saya duayêd geleka kʼerem wê merʼa bê dayînê û gelekê bona me şikirîyê bidine Xwedê.

Pawlos şirovedike çima neçûye Korintʼê

¹² Rʼûspîtîya me ev e: Îsafa me şeʼdetîyê dide, wekî me bi dilê sax û vekirî ji Xwedêda li vê dinê eʼmirê xwe derbaz kir, îlahî hindava weda, ne ku bi serwaxtîya merivayîyê, lê bi kʼerema Xwedê.

¹³ Em tiştekî din werʼa nanivîsin, pêştirî wan tiştêd ku hûn dikarin bixûnin û feʼm bikin û ez guman im ku hûnê tʼam feʼm bikin,

¹⁴ çawa ji pʼirʼî-hindikî we em feʼm kirine, wekî hûn bigihîjine wê feʼmînê ku em rʼûspîtîya we ne, çawa hûn jî ya me ne, Rʼoja hatina Xudan Îsa.

¹⁵ Min bi vê gumanê şêwira xwe kir, pêşîyê bihatama cem we, ku we du cara kʼerem bistanda,

¹⁶ awa gotî serîk bida we, ji cem we biçûma Mekedonyayê û ji Mekedonyayê jî dîsa ser weda vegerʼîyama, ku we jî ez li alîyê Cihûstanêda verʼêkirama.

¹⁷ Gava ez aha dişêwirîm, gelo min sivikayî kir? Yan şêwira xweda mîna bendê vê dinyayê şêwirîm, ku «Belê» û «Na»-ya min sibeh-êvar nebe yek?

¹⁸ Lê Xwedê şeʼde ye, ku sozê me werʼa nebûye «Belê» û paşê «Na».

¹⁹ Çimkî Kurʼê Xwedê, Îsa Mesîh ku pê me werʼa hate dannasînkirinê, (bi min, Sîlas û Tîmotʼêyo), «Belê» û «Na» nebû, lê nava Wîda tʼimê «Belê» ye.

²⁰ Çimkî hʼemû sozêd Xwedê bi Îsa Mesîh «Belê» ne, lema jî em bi Wî «Amîn» dibêjin, bona rʼûmeta Xwedê.

²¹ Û Xwedê ye, yê ku em weva tʼevayî yektîya Mesîhda hʼîmgirtî kirin. Xût Wî em kʼifş kirin

²² û mora Xwe danî ser me, Rʼuhʼê Pîroz kire dilê me çawa bihê ji ber sozê Xweva.

²³ Lê ser minrʼa Xwedê şeʼde ye, ku min qêmîşî we nekir, ku nehatime Korintʼê.

²⁴ Em hʼukumî ser bawerîya we nakin, çimkî hûn bawerîyêda şidîyayî ne, lê em tʼevî we dixebitin bona şabûna we.