Korîntî I, 15 - Peymana Nû (Încîl)

Rʼabûna Mesîhe ji mirinê

¹ Ez wê Mizgînîyê dixwazim bînime bîra we xûşk-birano, ya ku min werʼa dannasîn kir û we qebûl kir, ser wê jî sekinîne.

² Bi wê jî hûn xilaz dibin, heger wê xeberê, ya ku min werʼa dannasîn kir, qewîn bigirin. Heger na, bawerîya weyê badîhewa be.

³ Min ev yeka ser her tiştîrʼa, çawa stand, usa jî da we, ku Mesîh bona gunêd me mir, li gora nivîsara

⁴ û hate definkirinê, rʼoja sisîya Ew Xwedêda ji mirinê rʼabû li gora nivîsara,

⁵ Petrûsva xuya bû, peyrʼa her donzdeh şandîyava.

⁶ Paşê carekêrʼa pênsid xûşk-birayî zêdetirva xuya bû, ji wan gelek hʼeta niha sax in, lê hinek jî mirine.

⁷ Paşê Aqûbva xuya bû, peyrʼa hʼemû şandîyava.

⁸ Axirîyê, pey hʼemûyarʼa minva xuya bû, çawa yekî ne serê xwe ji dîya xwe bûyî.

⁹ Çimkî ez ji şandîya yê herî paş im, ku ne layîq im şandî jî bême gotinê, çimkî min civîna Xwedê zêrand.

¹⁰ Lê ez bi kʼerema Xwedê me çi jî heme û kʼerema Wî ku bi minrʼa ye, boş-betal nîbû. Lê serda ez ji wan hʼemû şandîya zeʼftir xebitîm û ne ku ez bûm, lê kʼerema Xwedêye ku bi minrʼa ye.

¹¹ Awa heger ez bim, yan ew bin, em hʼemû jî aha dannasîn dikin û we aha jî bawer kirîye.

Rʼabûna bawermendaye ji mirinê

¹² Awa heger em dannasîn dikin, ku Mesîh ji mirinê rʼabûye, çawa ji we hinek dibêjin, ku rʼabûna mirîya tʼune?

¹³ Heger rʼabûna mirîya tʼune, ku usa ye Mesîh jî ji mirinê rʼanebûye.

¹⁴ Û heger Mesîh ji mirinê rʼanebûye, ku usa ye dannasînîya me jî boş-betal e û bawerîya we jî boş-betal e.

¹⁵ Û emê jî bibine şeʼdêd Xwedêye derew, çimkî me bona Xwedê şeʼdetî da, ku Ewî Mesîh ji mirinê rʼakir, lê heger mirîyê rʼanebin, ku usa ye Ew jî ji mirinê rʼanekirîye.

¹⁶ Çimkî heger mirîyê rʼanebin, ku usa ye Mesîh jî ji mirinê rʼanebûye.

¹⁷ Û heger Mesîh ji mirinê rʼanebûye, wekî usa ye bawerîya we badîhewa ye, hela hê hûne nava gunêd xweda ne

¹⁸ û ewêd bawerîya Mesîhda jî mirine unda bûne.

¹⁹ Heger tʼenê em bona vê jîyînê gumana xwe Mesîh tînin, ku usa ye em ji hʼemû meriva meʼrimtir in.

²⁰ Lê rʼast Mesîh ji mirinê rʼabûye, çawa berê deremeta pêşin ji nava mirîya rʼabûyî.

²¹ Mirin rʼûyê merivekîda bû, bi merivekî jî wê rʼabûna mirîya bibe.

²² Çawa hʼemûyêd ji Adem bûyî dimirin, usa jî hʼemûyêd ji Mesîh bûyî wê sax bin.

²³ Lê her kes dora xweda: Pêşîyê Mesîh çawa berê deremeta pêşin, paşê yêd pʼara Mesîh, wextê hatina Wîda.

²⁴ Hingê axirî wê bê, gava kʼoka her serwêrtîyê, hʼukumetîyê û qewatê bîne û pʼadşatîyê bide destê Bav Xwedê.

²⁵ Çimkî Ew gerekê pʼadşatîyê bike, hʼeta ku Xwedê hʼemû dijmina bike binê pʼîyêd Wî.

²⁶ Dijminê xilazîyê ku wê kʼokê lê bîne, mirin xwexa ye,

²⁷ çimkî nivîsar dibêje: «Xwedê her tişt binê pʼîyada êlimî Wî kir». Lê gava tê gotinê «her tişt» êlimî Wî kir, feʼmdarî ye, pêştirî Wî Xwedêyî, Yê ku her tişt êlimî Wî kir.

²⁸ Û gava her tişt êlimî Wî bin, hingê Kurʼ Xwexa jî wê êlimî Wî Xwedêyî be, Yê ku her tişt êlimî Wî kir, wekî her tiştîda Ew bibe Xwedêyê her tiştî.

²⁹ Wekî din gotî, ewêd ku bona mirîya têne nixumandinê wê çi bikin? Heger mirîyê tʼu car rʼanebin, îdî çima bona mirîya têne nixumandinê?

³⁰ Çima em jî her gav xwe davêjine ser sêla sor?

³¹ Ew firʼnaqbûna min şeʼde ye, xûşk-birano, ya ku ez pê we firʼnaq dibim yektîya Mesîh Îsayê Xudanê meda, ez her rʼoj dest ji eʼmirê xwe dikʼişînim.

³² Heger min Efesêda şerʼê xwe dereca merivayêda tʼevî «seʼva» kir, çi kʼete kʼîsê min? Heger rʼabûna mirîya wê tʼunebe, de îdî «em bixwin-vexwin, çimkî emê sibê bimirin», çawa hinek dibêjin.

³³ Nexapin! «Hevaltîya xirab merivê xweyîpʼergal xirab dike».

³⁴ Rʼast bifikirin, ser hʼişê xweda werin, îdî guna nekin, çimkî hinek ji we hê Xwedê nas nakin, ez vê yekê dibêjim, ku hûn şerm bikin.

Qalibê nûyî pey rʼabûna mirinêrʼa

³⁵ Lê belê yekê bêje: «Mirî çawa dikarin rʼabin û qalibê wanê çawa be?»

³⁶ Serê aqil! Ew tʼoximê ku tu diçînî, hʼeta «nemire» jîyînêrʼa şîn nabe.

³⁷ Û ew tiştê ku tu diçînî, ne ku wî qalibî diçînî, kʼîjan ku wê bigihîje, lê hʼebeke sade ye, mesele genim, yan jî ji tʼoximêd mayîn.

³⁸ Û Xwedê qalib dide wî tʼoximî, çawa ku dixwaze û her tʼoximek qalibê xwe distîne.

³⁹ Hʼemû qalib xûn-goştek nînin, qalibê mêriv başqe ye û qalibê hʼeywên başqe, yê teyreda başqe ye, yê meʼsîya jî başqe.

⁴⁰ Qalibêd li eʼzmên jî hene, qalibêd li dinê jî hene, lê rʼewşa yêd eʼzmên başqe ye û yêd dinê başqe.

⁴¹ Rʼewşa teʼvê başqe ye, rʼewşa hîvê başqe û rʼewşa steyrka jî başqe ye û her steyrkek bi rʼewşa xwe ji hev têne firqîkirinê.

⁴² Bi vî awayî jî rʼabûna mirîya ye: Qalibê dêris tê çandinê, yê nedêris wê rʼabe.

⁴³ Ew bêrʼewş tê çandinê, bi rʼewşê wê rʼabe, ew bêtʼaqetîyê tê çandinê, bi qewatê wê rʼabe.

⁴⁴ Qalibê bînber tê çandinê û qalibê rʼuhʼanî wê rʼabe. Çawa ku qalibê bînber heye, usa jî qalibê rʼuhʼanî heye.

⁴⁵ Aha jî nivîsar e: «Merivê pêşin Adem, bû bînberekî sax», lê Ademê paşin bû rʼuhʼekî jîyîndayînê.

⁴⁶ Lê belê pêşîyê yê rʼuhʼanî nebû, lê yê bînber, paşê yê rʼuhʼanî.

⁴⁷ Merivê pêşin ji xwelîya eʼrdê bû, merivê duda ji eʼzmên bû.

⁴⁸ Çawa yê ji xwelîyê bû, usa jî yêd ji xwelîyê ne, çawa yê ji eʼzmên e, usa jî yêd ji eʼzmên in.

⁴⁹ Û me çawa kirasê yê ji xwelîyê li xwe kirîye, emê usa jî kirasê yê ji eʼzmên li xwe kin.

⁵⁰ Gotina min ev e xûşk-birano, wekî xûn û goşt li Pʼadşatîya Xwedê nikarin war bin, ne jî dêrisbûn wê li nedêrisbûnê war be.

⁵¹ Kʼa bibihên, ez surʼekê werʼa bêjim: Em hʼemûyê nemirin, lê em hʼemûyê jî bêne guhastinê,

⁵² nişkêva, çawa çʼeʼvê xwe bigirî-vekî, dema borʼîya axirîyê bê lêdanê. Çimkî gava borʼî bê lêdanê, mirî wê nedêrisbûyî rʼabin, emê jî bêne guhastinê.

⁵³ Çimkî gerekê evî dêris nedêrisîyê li xwe wergire û evî mirî nemirîyê li xwe wergire.

⁵⁴ Lê gava evî dêris nedêrisîyê li xwe wergire û evî mirî nemirîyê li xwe wergire, hingê ew gotinê bê sêrî, ku nivîsar e: «Serkʼetinê mirin hʼûfî xwe kir».

⁵⁵ «Mirin, kʼanê qîlê jeʼra te? Mirin, kʼanê serkʼetina te?»

⁵⁶ Qîlê mirinê gune ye û qewata guna ji Qanûnê ye.

⁵⁷ Lê şikir ji Xwedê, ku em bi destê Xudanê me Îsa Mesîh ser xistin.

⁵⁸ Awa xûşk-birayêd mine delal, qewîn bimînin, ji cîyê xwe nehʼejin, her gav şixulê Xudanda pêşda herʼin, bizanibin xebata we boş-betal nîne li ber Xudan.