Kolosî 2 - Peymana Nû (Încîl)

¹ Ez dixwazim hûn zanibin ku ez çi şerʼî dikim bona we, yêd Lawdikyayê û hʼemûyêd ku rʼû bi rʼû ez nedîtime.

² Ez aha dikim, wekî dilşidîyayî bin, hʼizkirinêda bibin yek û bigihîjine tʼemamîya dewlemendtîya feʼmdarîyê. Hingê ewê surʼa Xwedê nas kin, ku Mesîh e.

³ Ew e kʼilîta hʼemû xizna zanebûnê û serwaxtîya veşartî.

⁴ Ez vê yekê dibêjim, wekî tʼu kes we bi zarê şîrin nexalifîne.

⁵ Rʼast e ez bedena xweda ji we dûr im, lê rʼuhʼê xweda tʼevî we me û ez şa me ku pʼergalîya weye tʼifaq û ew bawerîya weye ser Mesîh şidîyayî dibînim.

Jîyîna yektîya Mesîhda

⁶ Awa we çawa Xudan Mesîh Îsa qebûl kir, usa jî yektîya Wîda bijîn,

⁷ rʼaw avîtî, ser Wî çêkirî û bawerîyêda şidîyayî hʼîmgirtî bin, çawa hûn hatine hînkirinê. Û her gav bi dilê rʼazî şikirîyê bidine Wî.

⁸ Haş ji xwe hebin, nebe ku yek bi serwaxtîya derewe pʼûçʼ dilê we bike hêsîr. Ew ji eʼdetêd meriva û sixirêd vê dinyayê tên, ne ji Mesîh.

⁹ Çimkî tʼemamîya binyatʼa Xwedêtîyê nava Mesîhê bedenîda ye

¹⁰ û hûn jî yektîya Wîda gihîştî ne, ku serê hʼemû serwêrtîya û hʼukumetîya ye.

¹¹ Yektîya Wîda hûn bi sineta bê dest ji alîyê Mesîhda dilê xweda hatine sinetkirinê, ji binyatʼa xweye gunekʼar hatine birʼînê.

¹² Gava hûn pê avê hatine nixumandinê, tʼevî Wî hatine definkirinê û bi wê nixumandinê jî hûn tʼevî Wî ji mirinê rʼabûn, çimkî we bawerîya xwe bi qewata Wî Xwedêyî anî, Yê ku Mesîh ji mirinê rʼakir.

¹³ Û hûn wextekê bi rʼuhʼanî nava neheqîya û binyatʼa xweye gunekʼare nesinetkirîda mirî bûn, lê Xwedê hûn tʼevî Mesîh sax kirin. Ewî hʼemû neheqîyêd me baxşandine me

¹⁴ û ew kʼaxaza deynêd meye ku bi qeyde-qanûnî miqabilî me hatibû nivîsarê rʼesît kir, ji navê hilda xaçva mix kir.

¹⁵ Bi wî xaçî Mesîh çʼekêd serwêr û hʼukumetêd teʼrîstanîyê da danînê, ew çawa hêsîr pey Xwe birin, nava kʼoma Xweye serkʼetîda kirine sosret.

¹⁶ Awa guh nedine tʼu kesî, yêd ku bona pirsa xwarin, vexwarinê yan jî bona pirsa cejina û cejinêd hîva nû usa jî rʼojêd şemîya, we lomekʼar dikin.

¹⁷ Ev hʼemû sîya wan tişta ne, yêd ku wê bên, lê rʼastî Mesîh e.

¹⁸ Nebe ku yek destê we ji lecxelatê bike, yê ku bi xwenimizkirina hʼilekʼarî, milyakʼet-hʼebandinê û bi gîrobûna dîtinêd ber çʼeʼva mijûl e. Yêd usa bi fikirêd pʼûçʼe merivayî pʼişika xweda diwerimin

¹⁹ û xwe îdî li Sêrî nagirin, ku Mesîh e. Bi Wî tʼemamîya bedenê bi pʼevgirêk û sêvikava hevva girêdayî tê xweyîkirinê û bi gîhandina Xwedê digihîje, li gora xwestina Wî.

²⁰ Awa heger hûn tʼevî Mesîh mirine û ji sixirêd vê dinyayê aza bûne, îdî hûn çima mîna berê pey eʼrf-eʼdetêd vê dinyayê diçin? Hûn çima guh didine tʼemîyêd aha? Mesele:

²¹ «Nêzîk nebe, teʼm neke, lê nekʼeve».

²² Ev hʼemû mijûlî jî wê pʼûçʼ bin herʼin, evana ji tʼemî û hînkirinêd meriva ne.

²³ Feʼmdarî ye ku ev eʼrf-eʼdet çawa serwaxtî xuya dibin, gava dikine stûyê xwe ku milyakʼeta bihʼebînin, xwe nimiz kin û bedena xwe bidine cefê, lê ev hʼemû miqabilî binyatʼa gunekʼar tʼu tiştî nakin.