Îbranî 9 - Peymana Nû (Încîl)

Hʼebandina li eʼzmên û ser dinyayê

¹ Rʼast e qeyde-qanûnêd hʼebandina peymana pêşin jî hebûn û pîrozgeha vê dinyayê jî.

² Kon bi du goza vegirtî bû: Ya derrʼa «pîrozgeh» digotin, têda hebûn şemdan, sifre û nanê Xwedêrʼa dayî.

³ Ya hindurʼda pişta pʼerʼdê, jêrʼa «Cîyê Herî Pîroz» digotin.

⁴ Têda bûn gorîgeha zêrʼîn bona şewitandina bixûrê, Sindoqa Peymanê, ya ku der û hindurʼva zêrʼkirî bû. Wê sindoqêda hebûn cêrʼê zêrʼîn bi manava tʼijî, şivdara Harûne ku gul da û selêd kevirîye peymanê.

⁵ Ser sindoqê, xêrûbêd rʼûmeta Xudan hebûn û ser cîyê ku gune dihatine baxşandinê, dikirine sî. Niha ne wext e ku em bona wan bi hûr-gilî xeber din.

⁶ Ev tişt aha cîkirî bûn. Kʼahîn her gav dikʼevine goza der, xizmetkʼarîya xwe dikin.

⁷ Lê goza hindurʼ salê carekê tʼenê serekkʼahîn dikʼevê, lê ne bê xûn, ya ku ji ber gunêd xwe û cimeʼtêva dide, kʼîjan ku ji bêfeʼmîya xwe dikirin.

⁸ Bi vê yekê Rʼuhʼê Pîroz dide kʼifşê, ku rʼîya Cîyê Herî Pîroz nevekirîye, hʼeta ku goza der heye.

⁹ Ev yek sûretek e bona zemanê niha. Eva dide kʼifşê, ku gava hʼedî û qurban têne dayînê, evana nikarin îsafa yêd ku dihʼebînin paqij kin,

¹⁰ lê ev yek tʼenê xwarin-vexwarinê û cûrʼe-cûrʼe şûştin-veşûştinêd qeyde-qanûnêva girêdayî ne. Ev qeyde-qanûnêd dervayî ne, kʼîjan ku hʼeta wî wextê ku qanûna nû tê danînê dimînin.

¹¹ Lê gava Mesîh hat, çawa Serekkʼahînê tiştêd qence hatî, konê hê mezin û kʼamilrʼa derbaz bû, yê ku ne bi desta hatîye çêkirinê, awa gotî ne ji vê dinyayê.

¹² Ew ne ku pê xûna canega û nêrîya, lê bi xûna Xwe carekê bona her tʼim kʼete Cîyê Herî Pîroz û azabûna hʼeta-hʼetayê dest anî.

¹³ Heger xûna canega, nêrîya û kʼozîya nogina ku dirʼeşandin, yêd ku li gora eʼdet hʼerʼimî bûn, dervava ew paqij dikirin,

¹⁴ lê çiqas zêde xûna Mesîh, ku bi destê Rʼuhʼê hʼeta-hʼetayê Xwe çawa qurbana bêqusûr da Xwedê, wê îsafa me ji kirêd ku em dibirine berbi mirinê paqij bike, wekî em xizmetkʼarîyê Xwedêyê Saxrʼa bikin?

¹⁵ Bona vê yekê Mesîh navçêtîya peymana nû dike, wekî yêd gazîkirî wî warê hʼeta-hʼetayê bistînin, kʼîjan ku Xwedê soz daye, çimkî mirina Wî bona azayîya ji neheqîyêd wan bû, yêd ku dema peymana pêşinda kiribûn.

¹⁶ Awa kʼîderê wesîyat peymankirî ye, gerekê li wir eʼseyî wesîyatdar mirî be.

¹⁷ Çimkî wesîyat pey mirina wesîyatdarrʼa qewat dike. Hʼukumê wê tʼune hʼeta ku wesîyatdar sax e.

¹⁸ Lema peymana pêşin jî bê xûn nehate tʼestîqkirinê.

¹⁹ Gava Mûsa hʼemû tʼemîyêd Qanûnê gotine cimeʼtê, hingê xûna canega û nêrîya hilda tʼevî avê kir, rʼîsê sorê gevez çʼiqilê zoxêva kir, pê wê rʼeşande ser kʼitêba Qanûnê û cimeʼtê,

²⁰ got: «Ev e xûna wê peymanê, ya ku Xwedê tʼemî da we».

²¹ Usa jî ew xûn rʼeşande ser kon û hʼemû derdanêd bona hʼebandinê.

²² Belê anegorî Qanûnê pʼirʼanîya her tiştî pê xûnê paqij dibû û bêyî xûnrʼêtin baxşandin nedibû.

Qurbanbûna Mesîh guna hildide

²³ Awa gerekê sûretêd tiştêd eʼzmana bi van kirina paqij bûna, lê hema xût yêd eʼzmana jî gerekê bi qurbanêd ji van qenctir paqij bûna.

²⁴ Çimkî Mesîh ne ku kʼete pîrozgeha pê desta çêkirî mîna sûretê ya rʼast, lê hema xût kʼete eʼzmên, wekî niha bona me li ber Xwedê bisekine.

²⁵ Ne jî bona ku gelek cara Xwe bikira qurban dikʼete pîrozgehê, çawa ku serekkʼahîn her sal ne bi xûna xwe dikʼevê.

²⁶ Heger aha bûya, Ewî gerekê gelek cara pey eʼfirandina dinyayêrʼa cefa bikʼişanda. Lê niha axirîya dewrada Ewî Xwe da kʼifşê û carekê bona her tʼim pê xwequrbankirinê gune hildan.

²⁷ Û çawa bona meriva qirarkirî ye, carekê bimirin û paşê ber dîwanê bisekinin,

²⁸ usa jî Mesîh carekê bona gunehildana geleka qurban hate dayînê. Û Ewê cara duda ne ku bona gunehildanê kʼifş be, lê bona xilazbûna wan, yêd ku hîvîya Wî ne.