Îbranî 8 - Peymana Nû (Încîl)

Îsa serekkʼahînê meyî mezin e

¹ Fikira wan tiştêd me pêşda gotin ev e: Serekkʼahînekî meyî usa heye ku li eʼzmana ser tʼextê mezinayîya Xwedêye rʼastê rʼûniştîye.

² Ew çawa serekkʼahîn pîrozgehêda berdestîyê dike, awa gotî wî konê rʼastda, kʼîjan ku Xudan vegirt, ne ku meriva.

³ Her serekkʼahînek bona qurban û hʼedîdayînê kʼifşkirî ye, awa gerekê tiştekî vî jî hebûya ku bida.

⁴ Heger eva li ser dinê bûya, wê nebûya kʼahîn jî, çimkî hene kʼahîn ku anegorî Qanûnê hʼedîya didin.

⁵ Evana xizmetkʼarîya xwe pîrozgehêda dikin, ya ku mîna sî û sûretê wan tiştêd li eʼzmên e. Çawa Mûsarʼa hate eʼmirkirinê, gava ewî wê Konê Şeʼdetîyê vegirta, wîrʼa hate gotinê: «Dîna xwe bidê, ku her tiştî wî cûrʼeyî bikî, çawa serê çʼîyê min nîşanî te kir».

⁶ Lê rʼast xizmetkʼarîke hê bilind Îsarʼa hate dayînê, çawa ku Ew navçêtîyê peymaneke hê qenc dike, çimkî ev peymana li ser sozêd hê qenc hʼîmgirtî ye.

⁷ Heger peymana pêşin bê kêmasî bûya, îdî ya duda wê hʼewce nîbûya.

⁸ Lê Xwedê cimeʼtê neheq dike û dibêje: «Va rʼojê bên, Xudan dibêje, Ezê tʼevî mala Îsraêl û tʼevî mala Cihûda peymaneke nû girêdim,

⁹ lê ne mîna wê peymana ku Min tʼevî kal-bavêd wan girêda, wê rʼoja ku Min destê wan girt, wekî ji Misirê derxim. Ewana nava peymana Minda neman, Min jî destê Xwe ji wan kʼişand, Xudan dibêje.

¹⁰ Lê ev e ew peyman, ya ku Ezê tʼevî mala Îsraêl girêdim, pey wan rʼojarʼa, Xudan dibêje: Ezê qanûnêd Xwe bikime hʼişê wan û dilê wanda jî wan binivîsim û Ezê Xwedêyê wan bim, ewê jî cimeʼta Min be.

¹¹ Hingê tʼu kes wê hevalê xwe yan birayê xwe hîn neke û nebêje: ‹Xudan nas bike›, çimkî hʼemû jî wê Min nas bikin, ji biçʼûkêd wan hʼeta mezina.

¹² Ezê neheqîyêd wan bibaxşînim û gunêd wan jî îdî bîr neynim».

¹³ Gava Xwedê bona peymaneke «nû» got, ya pêşin kevin kir û çi ku kevin û pîr dibe, ber undabûnê ye.