Îbranî 7 - Peymana Nû (Încîl)

Melkʼî-Sadiqê kʼahîn

¹ Melkʼî-Sadiq pʼadşayê Şelîmê bû, kʼahînê Xwedêyê Herî Jorin. Gava Birahîm ji pʼadşa qirʼkirinê vedigerʼîya, Melkʼî-Sadiq pêşîya wîda çû û dua li wî kir.

² Birahîm jî ji hʼemû tʼalanê xwe dehek da wî. (Pêşîyê navê Melkʼî-Sadiq şirovedibe: «Pʼadşê Heqîyê» û alîkî dinva jî ew «Pʼadşê Şelîmê» bû, awa gotî navê wî tê feʼmkirinê «Pʼadşê Eʼdilayîyê».)

³ Ew bê bav, bê dê û bê rʼikʼinyat bû, ne rʼoja bûyîna wî eʼyan bû, ne jî xilazîya eʼmirê wî. Ew mîna Kurʼê Xwedê bû û tʼimê kʼahîn dimîne.

⁴ Awa dîna xwe bidinê, ku ew yekî çawayî mezin bû, ku Birahîmê baveʼşîr jî ji tʼalên dehek dayê.

⁵ Û zurʼeta Lêwîye ku dibine kʼahîn, bona wan tʼemî Qanûnêda heye ku ji cimeʼtê dehekê bistînin, awa gotî ji miletê xwe, heger ew bedena Birahîm in jî.

⁶ Lê Melkʼî-Sadiq ne ji rʼikʼinyata Lêwî bû, ewî ji Birahîm jî dehek stand û dua li wî kir, yê ku ji Xwedê soz standibû.

⁷ Eva yeka feʼmdarî ye, ku yê biçʼûk ji yê mezin dua-dirozga distîne.

⁸ Vî alîyê kʼahîntîyêda, merivêd ku dimirin dehekê distînin, lê alîyê Melkʼî-Sadiq, yê ku dehekê distîne bona wî nivîsar dibêje, ku ew sax e.

⁹ Û hʼeta em dikarin vê yekê jî bêjin, Lêwîyê ku zurʼeta wî dehekê hildide, wî xwexa jî bi destê Birahîm dehek da Melkʼî-Sadiq.

¹⁰ Çimkî ew hê bedena bavê xweda bû, gava Melkʼî-Sadiq pêşîya wîda çû.

Îsa çawa serekkʼahînê hʼeta-hʼetayê mîna Melkʼî-Sadiq

¹¹ Awa heger kʼamilbûn bi destê kʼahîntîya lêwîya bibûya, (çawa cimeʼta Îsraêlê ser wî hʼîmî Qanûn standibû), îdî çi lazim bû ku kʼahînekî din mîna Melkʼî-Sadiq rʼabûya û ne ku mîna Harûn?

¹² Çimkî gava kʼahîntî tê guhastinê, gerekê qanûn jî bê guhastinê.

¹³ Û bona kʼîjanî ku ev yek tê gotinê, ew ji qebîleke din bû, ji kʼîjanê tʼu kesî gorîgehêrʼa xizmetkʼarî nekirîye.

¹⁴ Û çawa eʼyan e Xudanê me ji qebîla Cihûda bû û Mûsa derheqa kʼahîntîya wê qebîlêda tʼu tişt negotîye.

¹⁵ Û eva hela hê eʼyan e, gava kʼahînekî din mîna Melkʼî-Sadiq rʼadibe,

¹⁶ yê ku ne alîyê qeyde-qanûna pirsa zurʼetîyêda bû kʼahîn, lê alîyê qewata jîyîna ku xilazîya wê tʼune.

¹⁷ Çimkî nivîsar şeʼdê vê gotinê ye ku: «Tu hʼeta-hʼetayê Kʼahîn î, mîna Melkʼî-Sadiq».

¹⁸ Awa tʼemîya pêşin ji dest sistî û bêkêrîya wê hate betalkirinê,

¹⁹ çimkî Qanûna Mûsa tʼu tişt kʼamil nekir, lê dewsa wê gumaneke hê qenc kʼete navê, bi kʼîjanê em nêzîkî Xwedê dibin.

²⁰ Serda jî Îsa bê sond nebû kʼahîn! Ewêd din bê sond bûne kʼahîn,

²¹ lê eva bi sond, bi destê Xwedê bû kʼahîn gava Wîrʼa got: «Xudan sond xwar û îdî ji gotina Xwe venagerʼe: Tu hʼeta-hʼetayê Kʼahîn î».

²² Dest vê sondê jî Îsa wekʼîltîyê peymaneke hê qenc dike.

²³ Usa jî gelek kʼahîn hebûne, çimkî mirinê nehiştîye ku ewana tʼimê bimana.

²⁴ Lê kʼahîntîya Evî xilaz nabe, çimkî Ew hʼeta-hʼetayê dimîne.

²⁵ Bona vê yekê Ew her gav dikare wan xilaz ke, yêd ku bi destê Wî nêzîkî Xwedê dibin, çimkî Ew tʼimê sax e, ku bona wan lava-navçêtîyê bike.

²⁶ Awa hema merʼa rʼast serekkʼahînekî aha lazim bû, pîroz, bêsûc, bêqusûr, ji gunekʼara cudebûyî û ji eʼzmana jortir çûyî.

²⁷ Îsarʼa ne lazim e ku Ew her rʼoj mîna serekkʼahînêd mayîn pêşîyê bona gunêd xwe û paşê bona gunêd cimeʼtê qurbana bide. Ewî ev yek carekê bona her tʼim kir, çaxê Xwe kire qurban.

²⁸ Qanûna Mûsa merivê bêtʼaqet dike serekkʼahîn, lê sonda Xwedêye ku pey Qanûnêrʼa hat Kurʼ dike serekkʼahîn, Yê ku hʼeta-hʼetayê hate kʼamilkirinê.