Îbranî 11 - Peymana Nû (Încîl)

Bawerî û yêd xweyîbawerî

¹ Bawerî eʼseyîya wan tişta ye, ku em têda guman in û îzbatîya wan tişta ye, ku meva ne xuya ne.

² Bi bawerîyê pêşîyêd me li Xwedê xweş hatin.

³ Bi bawerîyê meva eʼyan e ku dinya bi xebera Xwedê eʼfirîye û ew tiştêd ku têne dîtinê ji wan tiştêd ku nayêne dîtinê çêbûne.

⁴ Bi bawerîyê Habîl hʼedîke ji hʼedîya Qayîn çêtir da Xwedê. Bi wê bawerîyê ew hate begemkirinê çawa yekî rʼast, çimkî hʼedîyêd wî li Xwedê xweş hatin. Rʼast e Habîl mir, lê bi bawerîya xwe hê xeber dide.

⁵ Bi bawerîyê Henox ji dinê hate hilatinê, ku mirinê nebîne. Ew tʼu cîyî kʼifş nebû, çimkî Xwedê ew hildabû. Nivîsarêda hatîye gotinê, ku berî hilatina wî, ew li Xwedê xweş hatibû.

⁶ Û bê bawerî tʼu car nabe ku însan li Xwedê xweş bê, çimkî ewê ku nêzîkî Xwedê dibe, gerekê bawer bike, ku Xwedê heye û wê wan xelat ke, kʼîjan ku li Wî digerʼin.

⁷ Bi bawerîyê Nuh bona tiştêd ku hê nedihatine kʼifşê ferman ji Xwedê stand û bi xofa Xwedê rʼabû bona xilazbûna mala xwe gemî çêkir. Nuh bi wê bawerîyê dîwana dinê kir û bû xweyîwarê wê rʼasthʼesabbûnê, ya ku ji bawerîyê tê.

⁸ Bi bawerîyê, gava Birahîm hate gazîkirinê, guhdarî kir, ku herʼe wî cîyê ku wê çawa war bistanda. Û rʼabû çû, lê nizanibû jî kʼuda diçe.

⁹ Bi bawerîyê çawa firarî wî welatê xerîbda ma, yê ku Xwedê jêrʼa soz dabû. Û çadirada tʼevî Îshaq û Aqûb ma, ku ew jî xweyîyêd wî warê sozdayî bûn.

¹⁰ Çimkî ew hîvîya wî bajarê xweyîrʼikʼinê miqerʼm bû, eʼfirandar û avakirê kʼîjanî Xwedê ye.

¹¹ Bi bawerîyê Birahîm, ku zanibû Serayê zarʼ nedanî, ewê qewata berê zika stand û wê mezinayîya wîda zarʼek wîrʼa bû. Çimkî bawer kir, ku Yê wîrʼa soz daye amin e.

¹² Û ji wî yekî, yê ku îdî ber mirinê bû, weke steyrkêd eʼzmên û qûma devê beʼrê bêhʼesab merî dinê kʼetin.

¹³ Ev hʼemû jî ku bawerîyêda mirin, lê sozêd Xwedê nestandin. Ewana tʼenê ew soz dûrva dîtin, şa bûn û xwe mukurʼ hatin, ku ew merîne xerîb û firarî ne li ser dinê.

¹⁴ Ewêd ku tiştêd aha dibêjin, didine kʼifşê ku ew li welatekî bona xwe digerʼin.

¹⁵ Û heger bona wî welatî bîr banîna ji kʼîderê ku ew derkʼetibûn, mecala wan wê hebûya vegerʼîyana wir.

¹⁶ Lê ji ber wêva demana welatekî hê qencda bûn, awa gotî yê eʼzmanî. Lema Xwedê vê yekêda şermîyê nabîne, ku ew jêrʼa bêjin: «Xwedêyê me», çimkî Ewî bona wan bajarek hazir kirîye.

¹⁷ Bi bawerîyê Birahîm ku ji Xwedê hate cêrʼibandinê, Îshaq kire qurban. Ewî soz standibûn, lê dîsa kurʼê xweyî tayê tʼenê dikire qurban,

¹⁸ bona kʼîjanî Xwedê gotibûyê: «Zurʼeta teyê Îshaqda bê navkirinê».

¹⁹ Çimkî Birahîm dilê xweda digot, ku Xwedê dikare Îshaq ji mirinê jî rʼake û ewî bi sûretî çawa ji mirinê rʼabûyî kurʼê xwe paşda stand.

²⁰ Bi bawerîyê Îshaq bona wan tiştêd ku wê biqewimîyana, dua li Aqûb û Esaw kir.

²¹ Bi bawerîyê Aqûb ber mirinê dua li her kurʼekî Ûsiv kir û xwe avîte ser şiva destê xwe, serê xwe ber Xwedê danî.

²² Bi bawerîyê Ûsiv ber mirinê bona derkʼetina ji Misirê kire bîra zarʼêd Îsraêl û bona hestûyêd xwe tʼemî da wan.

²³ Bi bawerîyê gava Mûsa ji dîya xwe bû, bi destêd dê û bavê xwe sê meha hate veşartinê. Wan dît ku kurʼik bedew e, ji fermana pʼadşê netirsîyan.

²⁴ Bi bawerîyê Mûsa gava mezin bû, nexwest ku «kurʼê qîza Firewin» bê hʼesabê.

²⁵ Ew fikirî, ku hê qenc e tʼevî cimeʼta Xwedê biçerçire, ne ku wextekî kin nava kʼêfa gunada derbaz ke.

²⁶ Ewî qara Mesîh hê hebûneke mezin hʼesab kir, ne ku xiznêd Misirê, çimkî çʼeʼvnihêrʼî bû, ku heqê xwe bistanda.

²⁷ Bi bawerîyê Mûsa Misir hişt û ji hêrsa pʼadşê netirsîya, çimkî Mûsa ewê ku nedihate kʼifşê didît û ser ya xwe ma.

²⁸ Bi bawerîyê Mûsa cara pêşin Cejina Derbazbûnê tʼestîq kir û xûn şêmîka da rʼeşandinê, wekî Milyakʼetê Mirinê li nixurîyêd wan nekʼeta.

²⁹ Bi bawerîyê cimeʼta Îsraêlê beʼra Sorrʼa çawa bejêrʼa derbaz bû. Gava misirîya jî kir ku derbaz bin, xeniqîn.

³⁰ Bi bawerîyê sûrêd bajarê Erîhayê kʼetin, gava hʼeft rʼoja dora wan zivirʼîn.

³¹ Bi bawerîyê Rʼexaba çʼeʼvder ku ceʼsûs bi eʼdilayî qebûlkirin, tʼevî nebawera unda nebû.

³² Ez îdî çi bêjim? Wext tʼêrê nake, ku bona Gîdeyon, Baraq, Şimşon, Yêfta, Dawid, Samûêl û pʼêxembera gilî kim,

³³ yêd ku bi bawerîyê pʼadşatî bindest kirin, heqî kirin, soz standin, devê şêra dane girtinê,

³⁴ kʼûra agir temirandin, ji devê şûr xilaz bûn, ji bêtʼaqetîyê qewat girtin, nava şerʼda bûne mêrxas, berî ordîyêd xerîb dan.

³⁵ Kʼulfeta mirîyêd xwe saxbûyî standin. Hineka jî azayî nexwestin û nava cefada mirin, wekî ji mirinê rʼabin bigihîjine jîyîneke hê qenc.

³⁶ Hinekêd mayîn jî ber qamçîya, nava qara, usa jî bi qeyd-zincîra û kelada hatine zêrandinê.

³⁷ Ew dane ber kevira, bi birʼeka hatine birʼînê, bi şûra hatine kuştinê, pʼostêd pêz û bizinada gerʼîyan, xelayî-celayî, tengasî û cefa kʼişandin.

³⁸ Dinya ne layîqî wan bû! Ew li berʼî û çʼîya digerʼîyan, şkeft û neʼlada diman.

³⁹ Ev hʼemû bawerîya xweda berbiçʼeʼv bûn, lê sozê Xwedê nestandin,

⁴⁰ çimkî Xwedê bona me hê tiştekî qenc hazir kirîye, wekî ewana bêyî me negihîjine kʼamiltîyê.