Galatî 5 - Peymana Nû (Încîl)

Azayîya xwe xwey kin

¹ Bona azayîyê Mesîh em aza kirine! Wê azayîyê qewîn bigirin û dîsa nekʼevine bin wî nîrê xulamtîyê.

² Bibihên, ez Pawlos werʼa dibêjim: Heger hûn bihêlin ku hûn bêne sinetkirinê, Mesîh tʼu kʼarê nade we.

³ Ez her merivekîrʼa dîsa mêrkʼîmî dibêjim, yê ku îzinê dide xwe ku ew bê sinetkirinê, ew deyndar e ku tʼemamîya Qanûnê biqedîne.

⁴ Û heger hûn bi Qanûn qedandinê dixwazin rʼast hʼesab bin, wekî usa ye hûn ji Mesîh qetîyayî ne û ji kʼeremê kʼetî ne.

⁵ Lê çi ji me dikʼeve, em bi saya Rʼuhʼê Pîroz û pê bawerîyê hʼeyra wê rʼasthʼesabbûnêda ne, ya ku em têda guman in.

⁶ Çimkî yektîya Mesîh Îsada, ne sinetkirin tiştek e, ne jî nesinetkirin, lê serî bawerî ye ku bi hʼizkirinê ya xwe dike.

⁷ Hûn rʼind pêşda diçûn! Kʼê hûn dane sekinandinê, ku êlimî rʼastîyê nebin?

⁸ Eva hêlana ne ji Wî ye, Yê ku gazî we kirîye.

⁹ «Hinek hevîrtirʼşk tʼemamîya hevîr hiltîne».

¹⁰ Lê ez bi yektîya meye Xudanda weda guman im, ku hûnê tiştekî mayîn nefikirin, lê ewê fikirêd we tʼevî hev dike wê ser bela xwe vebe, kʼî jî hebe.

¹¹ Lê ez xûşk-birano, heger hela hê sinetkirinê dannasîn dikim, îdî çima tême zêrandinê? Wekî usa ye gerekê tʼu kesê ji xaçê Mesîh pʼişk nebûya.

¹² Xwezî yêd ku fikirêd we tʼevî hev dikin, xwexa xwe kʼokêda jî bibirʼîyana!

¹³ Hûn azayîyêrʼa hatine gazîkirinê xûşk-birano, lê tʼenê ew azayîya we bira nebe mecala xwestina binyatʼa însên. Dewsa wê bi hʼizkirinê hevdurʼa xulamtîyê bikin.

¹⁴ Çimkî tʼemamîya Qanûnê bi vê gotinê tê sêrî: «Hevalê xwe weke xwe hʼiz bike».

¹⁵ Lê heger hûn dev bavêjine hevdu, hevdu bixwin, miqatî xwe bin, ku kʼoka hevdu neynin.

Berêd Rʼuhʼê Pîroz û binyatʼa merivayê

¹⁶ Awa ez dibêjim, bi saya Rʼuhʼê Pîroz bimeşin û hûnê xwestinêd binyatʼa însên nekin.

¹⁷ Çimkî xwestina binyatʼa însên miqabilî Rʼuhʼ e, Rʼuhʼ miqabilî binyatʼa însên e. Ev her du li hev nakin, lema hûn nikarin xwestinêd xwe bikin.

¹⁸ Lê heger hûn bi Rʼuhʼ têne rʼêberîkirinê, hûn nakʼevine bin destê Qanûnê.

¹⁹ Awa kirêd binyatʼa însên eʼyan in: Bênamûsî, hʼeramî, toltî,

²⁰ pʼûtpʼaristî, pîresêrtî, neyartî, şerʼ-deʼw, hʼevsûdî, hêrskʼetin, hevrʼikʼî, dutîretî, cudetî,

²¹ çʼeʼvê xirab, mêrkujî, serxweş, kûçʼiksantî û çi ku mîna van in. Ez niha werʼa dibêjim, çawa ku min pêşda jî werʼa gotibû, ku yêd van tişta dikin, Pʼadşatîya Xwedê war nabin.

²² Lê berêd Rʼuhʼ ev in: Hʼizkirin, şabûn, eʼdilayî, sebirkirin, şîrinayî, qencî, aminî,

²³ milûktî, xwegirtin. Hindava van tiştada qanûn tʼune.

²⁴ Û ewêd ku pʼara Mesîh Îsa ne, binyatʼa xwe bi tʼevî temêd xirab û havijîyava ser xaç kuştine.

²⁵ Em ku bi saya Rʼuhʼ dijîn, bi rʼêberîya Rʼuhʼ bimeşin.

²⁶ Em kʼubar nebin, agirê hev gurʼ nekin û hʼevsûdîyê li hevdu nekin.