شُله رسولا 27 - Peymana Nû (Încîl)

Pawlos bi gemîyê dibine bajarê Rʼomê

¹ Gava qirar kirin ku em bi gemîyê herʼine Îtalyayê, Pawlos û çend girtîyêd din dane destê sersedekî ji rʼefa eskerêd Qeyser, navê wî Yûlyo.

² Em kʼetine gemîke ji Edremîtê, ku wê gemîwargehêd qeza Asyayêva biçûya û rʼêkʼetin. Erîstarxoyê mekedonî jî ji Tʼêsalonîkê merʼa bû.

³ Rʼoja dinê em Saydayê peya bûn, Yûlyo qencî Pawlosrʼa kir, îzin da ku herʼe cem dostêd xwe, wekî bona wî xem bikin.

⁴ Ji wir rʼêkʼetin, dest bayê pêşîya me, em teʼldê Qubrisêrʼa derbaz bûn.

⁵ Gava em nava beʼra pêşberî Kîlîkyayê û Pamfîlyayêva derbaz bûn, gihîştine Lîkyayê, bajarê Mîrayê.

⁶ Wir sersed gemîke Skenderyayê dît ku diçû Îtalyayê, em kirine wê gemîyê.

⁷ Hêdî-hêdî gelek rʼojada em bi zorekê nêzîkî Kinîdyayê bûn. Bê ku rʼê nedida me, em binatʼara Kirêtayê ber Salmonêrʼa derbaz bûn.

⁸ Em bi zorekê wirrʼa derbaz bûn gihîştine cîkî, ku jêrʼa dibêjin Gemîwargehêd Bedew, ku nêzîkî bajarê Laseyayê bû.

⁹ Gelek wext ku li wir derbaz bû, rʼêwîtîya gemîyê jî bi qezîyava girêdayî bû, Rʼoja Rʼojîya jî îdî derbaz bibû. Pawlos şîret li wan kir û got:

¹⁰ «Gelî meriva! Ez dibînim ku ev rʼêwîtîya bi gemîyê gelek zîyanê û cefava girêdayî ye, ne ku tʼenê bona bar û gemîyê, lê bona eʼmirê me jî».

¹¹ Lê sersed hê gurʼa gemîvan û xweyê gemîyê dikir, ne ku xeberêd Pawlos.

¹² Ew gemîwargeh bona derbazkirina zivistanê ne qenc bû, lema jî geleka ji wan qirara xwe da ku ji wir herʼin, belkî bikaribin bigihîjine bajarê Fînîksê û li wir zivistanê derbaz kin. Eva bajara gemîwargeheke girava Kirêtayê ye, ku li başûr-rʼoavayê û bakur-rʼoavayê dinihêrʼe.

Firtona beʼrê

¹³ Gava bayê başûrêyî nerm hat, wana tʼirê îdî gihîştine meremê xwe, lengere kʼişandin rʼêkʼetin û xwe li hêşîya Kirêtayê girtî çûn.

¹⁴ Lê xêlekê şûnda firtoneke qayîm li me rʼabû, ku jêrʼa dibêjin Êvrîkilon.

¹⁵ Firtonê li gemîyê xist û gemî nikaribû miqabilî wê biçûya, dest jê kʼişandî em ji bê hatine ajotinê.

¹⁶ Me xwe da ber teʼldê giraveke biçʼûk, navê wê Kawda, li wir bi zorekê qeyik girt

¹⁷ kʼişande jor û bi werisa gemî binîva şidandin. Ewana tirsîyan ku nebe gemî lîla Sûrtisêda rʼûnê, bapʼêş anîne xwarê û aha ji bê dihatine ajotinê.

¹⁸ Ji dest qayîmîya firtonê, barê gemîyê rʼoja din rʼêtine beʼrê.

¹⁹ Rʼoja sisîya wana bi destê xwe hacetêd gemîyê avîtine beʼrê.

²⁰ Ew çend rʼoj bûn teʼv û steyrk nedihatine xuyanê, firtone jî nedisekinî. Heyneser bona xilazbûnê gumana me hʼemû hate birʼînê.

²¹ Ew çend rʼoj bûn jî birʼçî mabûn, Pawlos nava wanda sekinî û got: «Gerekê we gurʼa min bikira eʼvdno, ji Kirêtayê dernekʼetana, hingê weyê ev zîyan û cefa nekʼişanda.

²² Niha jî ez hîvî dikim, ku hûn dil bidine ber xwe, çimkî pêştirî gemîyê zîyanê li me tʼu kesî nebe.

²³ Çimkî hema vê şeva derbazbûyî milyakʼetekî wî Xwedêyê ku ez pʼara Wî me û Wî dihʼebînim, minva xuya bû

²⁴ û got: ‹Netirse, Pawlos! Gerekê tu li ber Qeyser bisekinî. Va Xwedê hʼemûyêd tʼevî te gemîyêda dane xatirê te›.

²⁵ Niha dil bidine ber xwe eʼvdno, çimkî ez Xwedêda bawer im, ku çawa minrʼa hate gotinê, wê usa jî bibe.

²⁶ Lê tʼenê emê bêne ajotinê û beja giravekê xin».

²⁷ Şeva çardeha bû ku em beʼra Adrîyatîkêda ji bê dihatine ajotinê. Nîvê şevê gemîvana kʼifş kir, ku digihîştine bejekê,

²⁸ kʼûrpîv avîtinê, dîtin ku qasî çil mêtirî bû, hinekî jî pêşda çûn, dîsa avîtinê dîtin ku qasî sî mêtirî bû.

²⁹ Hingê em tirsîyan ku nebe em cîkî kevirî xin, paşîya gemîyêva çar lengere avîtin û bi dua çʼeʼvnihêrʼîya sibehê bûn.

³⁰ Lê gemîvana xwest ku ji gemîyê birʼevin, qeyik ji gemîyê peya kirin, bi wê meʼnîyê yançîye dixwazin pêşîya gemîyêva jî lengera bavêjin,

³¹ Pawlos sersed û eskerarʼa got: «Heger evana gemîyêda nemînin, hûn nikarin xilaz bin».

³² Hingê eskera kapêd qeyikê qetandin, berʼdan ku wêda herʼe.

³³ Berbanga sibehê Pawlos hîvî ji wan hʼemûya kir ku nên bixwin û got: «Eva çardeh rʼoj e ku hûn çʼeʼvnihêrʼî birʼçî mane û we tʼu tişt nexwarîye.

³⁴ Awa ez hîvî ji we dikim, nanê xwe bixwin, ku ev jî bona xilazbûna we ye, tʼêlekî pʼorʼê serê weyê unda nebe».

³⁵ Û gava ev yek got, nan hilda li ber hʼemûya şikirîya xwe Xwedê anî, kerkir û destpêkir xwar.

³⁶ Wî çaxî bîn hate ber hʼemûya, wan jî nan xwar.

³⁷ Em hʼemû hevrʼa gemîyêda dusid hʼeftê şeş merî bûn.

³⁸ Gava nan xwarin, tʼêr bûn, genim rʼêtine beʼrê gemî sivik kirin.

Qezîya gemîyê

³⁹ Sibeh ku zelal bû, eʼrd nas nedikirin, lê delaveke beʼrê rʼaçʼeʼv kirin, ku hêşîya wê hebû û dixwestin belkî bikaribin binê gemîyê wir eʼrdê xin.

⁴⁰ Lengere ji binî qetandin, beʼrêda hiştin, hingê jî werisêd fitilokêd zivirʼandinê ku digirtin sist kirin û bapʼêşa pêş dane bê, xwe li wê hêşîya beʼrê girtin.

⁴¹ Lê li girekî binê avê xistin, lîlêda rʼûnişt, pozê gemîyê têda ma û îdî nehʼejîya, pişta wê jî ji dest qayîmîya pêla hûrdexweşî dibû.

⁴² Hingê eskera qirar kirin ku girtîya bikujin, wekî sobekʼarîyê nedin nerʼevin.

⁴³ Lê sersed ku dixwest Pawlos xilaz kira, nehişt ku ew şêwira xwe bînine sêrî. Hingê eʼmir kir ku yêd sobekʼarîyê zanin, pêşîyê xwe bavêjine avê derêne bejê,

⁴⁴ lê yêd mayîn, hinek ser tʼexta, hinek jî ser pʼarçʼêd gemîyê derên. Û bi vî awayî aha hʼemû xilaz bûn, derkʼetine bejê.