شُله رسولا 21 - Peymana Nû (Încîl)

Pawlos diçe Orşelîmê

¹ Gava em ji wan qetîyan, bi gemîyê rʼêkʼetin, rʼast çûn gihîştine Kosê, rʼoja dinê Rʼodosê û ji wir Patarayê.

² Me gemîk dît ku diçû Fînîkyayê, em kʼetine wê rʼêkʼetin.

³ Gava Qubrisê xuya kir, me ew milê çʼepêva hişt. Em berbi qeza Sûryayê çûn gihîştine bajarê Sûrê, çimkî barê gemîyê wir gerekê bihata valakirinê.

⁴ Me şagirt dîtin, em hʼeft rʼoja li wir man. Wana bi Rʼuhʼê Pîroz digote Pawlos ku neçe Orşelîmê.

⁵ Lê gava me ew rʼoj derbaz kirin, em rʼabûn çûn û hʼemûya jina û zarʼava hʼeta bajêr der em verʼêkirin û devê beʼrê me çok da dua kir.

⁶ Paşê me xatirê xwe ji hev xwest kʼetine gemîyê, ewana jî vegerʼîyane malêd xwe.

⁷ Me rʼêwîtî bi gemîyê ji Sûrê dûmayî kir, em gihîştine Pitolêmayê, me wir xûşk-bira silav kirin, em rʼojekê mane cem wan.

⁸ Rʼoja din em ji wir rʼêkʼetin çûne Qeyserîyê mala Fîlîpoyê mizgîndar, ew yek ji wan her hʼeft kʼomekdarêd kʼifşkirî bû. Em li cem wî man.

⁹ Çar qîzêd wîye bikʼir hebûn, ku pʼêxembertî dikirin.

¹⁰ Gava em gelek rʼoja li wir man, ji Cihûstanê pʼêxemberekî navê wî Hagabo berjêr bû.

¹¹ Gava hate cem me, qayîşa pişta Pawlos hilda, dest û pʼîyêd xwe girêda û got: «Rʼuhʼê Pîroz aha dibêje: ‹Ew merivê xweyê vê qayîşê cihûyê Orşelîmêda aha wî girêdin û bidine destê necihûya›».

¹² Gava ev yek me bihîst, tʼevî yêd wir me lava kir, ku ew hilnekʼişe neçe Orşelîmê.

¹³ Lê Pawlos cab da û got: «Hûn çi dikin? Çima hûn digirîn û dilê min dişkênin? Ez Orşelîmêda bona navê Xudan Îsa ne ku tʼenê bona girêdanê, lê bona kuştinê jî hazir im».

¹⁴ Gava me nikaribû ew banîya ser ya xwe, me dengê xwe birʼî û got: «Bira eʼmirê Xudan be».

¹⁵ Çend rʼoja şûnda me kʼarê xwe kir, em hilkʼişîyan çûne Orşelîmê.

¹⁶ Tʼevî me çend şagirtêd Qeyserîyê jî hatin, em birine mala şagirtekî zûva, ku navê wî Minaso bû, ji Qubrisê, wekî em li wir bimînin,

Pawlos serîkî Aqûb û berpirsîyara dixe

¹⁷ Gava em gihîştine Orşelîmê, bawermenda em eşq û şa qebûl kirin.

¹⁸ Rʼoja dinê Pawlos tʼevî me çû cem Aqûb, hʼemû berpirsîyar jî hazir bûn.

¹⁹ Pawlos silav da wan, yek-yek çi ku Xwedê bi qulixê wî nava necihûyada kiribû, wanarʼa gilî kir.

²⁰ Wana ku ev yek bihîst, şikirî dane Xwedê û usa jî Pawlosrʼa gotin: «Dîna xwe bidê, çiqas hʼezara cihûyêd bawermend hene û hʼemû jî xîretkʼêşêd Qanûnê ne.

²¹ Awa wana bona te bihîstîye ku tu hʼemû cihûyêd nava necihûyada hîn dikî, ku dest ji Qanûna Mûsa bikʼişînin û dibêjî ku ew kurʼêd xwe sinet nekin û pey eʼdet jî neçin.

²² Niha em çi bikin? Wê eʼse bibihên ku tu hatîyî.

²³ De rʼabe em çi terʼa dibêjin bike. Vir cem me çar meriv hene ku ad-qirar kirine.

²⁴ Wan xwerʼa hilde, tʼevî wan li gora eʼdet paqij be û xercê wan hilde ser xwe, ku pʼorʼê serê xwe kurʼ kin. Hingê her kesê zanibe ew tiştêd ku bona te bihîstine derew in û tu xwexa jî pey Qanûna Mûsa diçî.

²⁵ Lê bona wan necihûyêd ku hatine ser bawerîyê, me wanrʼa qirara xwe nivîsîye şandîye, wekî ew hʼevza xwe ji wan qurbanêd pʼûtpʼaristîyê, xûnê, goştê mirar û bênamûsîyê bikin».

²⁶ Hingê Pawlos ew merî rʼoja dinê hildan, tʼevî wan paqij bû, kʼete pʼaristgehê û xilazîya rʼojêd paqijbûnê da eʼlamkirinê, ku wê kʼengê bona wan her kesî hʼedî bê dayînê.

Pawlos pʼaristgehêda tê girtinê

²⁷ Gava her hʼeft rʼoj ser hevda hatin, ji cihûyêd qeza Asyayê Pawlos pʼaristgehêda dîtin, tʼemamîya eʼlaletê tʼevrʼakirin, dest avîtinê

²⁸ û kirine qîrʼîn gotin: «Hewar, îsraêlîno! Alîkʼarîyê bikin! Eva ew meriv e, yê ku li her dera hʼemûya miqabilî cimeʼta me, Qanûna Mûsa û vî cîyî hîn dike, hê serda jî yûnan kirine pʼaristgehê, ev cîyê pîroz hʼerʼimand».

²⁹ Ev yeka gotin, çimkî pêşîyê bajêrda Trofîmoyê ji Efesê tʼevî wî dîtibûn û wan tʼirê Pawlos ew kirîye pʼaristgehê.

³⁰ Tʼemamîya bajêr hʼejîya, eʼlalet bi lez kʼom bû, Pawlos girtin ji pʼaristgehê kʼaşî derva kirin û derêd wê pêrʼa-pêrʼa hatine girtinê.

³¹ Gava wan dikir ku wî bikujin, cab gihîşte serhʼezarê rʼefa eskera, wekî tʼemamîya Orşelîmê tʼevîhev bûye.

³² Ewî pêrʼa-pêrʼa esker û sersed hildan, bi lez çû ser wan. Gava wana serhʼezar eskerava dîtin, dest ji Pawlos kʼutanê kʼişandin.

³³ Wî çaxî serhʼezar hate nêzîk, ew girt, eʼmir kir ku bi du zincîra wî girêdin. Hingê pirsî: «Ev kʼî ye û çi kirîye?»

³⁴ Nava eʼlaletêda bona wî her yekî cûrʼekî dikire qarʼe-qarʼ. Ewî gava ji dest qalme-qalma cimeʼtê nikaribû eʼseyî bizanibûya, eʼmir kir wî bibine eskerxanê.

³⁵ Gava Pawlos gihîşte pʼêpelînga, eskera ew bilindkirî birin, çimkî eʼlaletê zor dida wî,

³⁶ li pey wî diçûn, dikirine qîrʼîn û digotin: «Wî bikujin!»

Pawlos caba xwe li ber eʼlaletê dide

³⁷ Îdî Pawlos wê bibirana hindurʼê eskerxanê, ewî serhʼezarrʼa got: «Îzina min heye tʼevî te xeber dim?» Ewî got: «Tu yûnanî jî zanî?

³⁸ Ku usa ye tu ne ewî misirî yî, yê ku çendek pêşda kire şerʼ-deʼw, çar hʼezar qaçaxêd mêrkuj derxistine berʼîyê».

³⁹ Pawlos got: «Ez merivekî cihû me, ji Tarsûsa Kîlîkyayê, ne bajarvanekî bê nav-nîşan im. Ez hîvî ji te dikim, îzinê bide ku ez vê cimeʼtêrʼa xeber dim».

⁴⁰ Gava ewî îzin da, Pawlos ser pʼêpelînga sekinî, destê xwe bilind kir, cimeʼtê ku dengê xwe birʼî, ewî bi zimanê îbranî xeber da û got: