شُله رسولا 2 - Peymana Nû (Încîl)

Hatina Rʼuhʼê Pîroz Rʼoja Pêncîye hʼesabda

¹ Gava Rʼoja Pêncîye hʼesab hat, hʼemû jî hevrʼa cîkî bûn.

² Nişkêva ji eʼzmên mîna dengê bayê qayîm dengek hat û tʼemamîya wê mala ku têda rʼûniştibûn tʼijî kir.

³ Hingê zimanêd mîna alava êgir wanva xuya bûn û li ser her yekî ji wan danîn.

⁴ Hʼemû bi Rʼuhʼê Pîroz tʼijî bûn û destpêkirin zimanêd mayîn xeber dan, çawa ku Rʼuhʼê Pîroz ew didane xeberdanê.

⁵ Wî çaxî Orşelîmêda cihûyêd xwedêxof diman, ew ji nav hʼemû miletêd bin pʼerʼê eʼzmênda hatibûn.

⁶ Gava ew deng hat, cimeʼteke giran civîya û tʼevîhev bû, çimkî dibihîstin ku ewana bi zimanêd wan her yekî xeber didan

⁷ û hʼeyr-hʼujmekʼar, zendegirtî mayî digotin: «Ev hʼemûyêd ku xeber didin ne ji Celîlê ne?

⁸ Lê çawa ji me her yek wî zimanî dibihê, yê ku em navda dinê kʼetine?

⁹ Partoyî, medî, eʼlamî, binelîyêd Mesopotamyayê, Cihûstanê, Kepedokyayê, Pontosê, Asyayê,

¹⁰ Firîgyayê, Pamfîlyayê, Misirê û yêd li alîyê Lîbyaya nêzîkî Kûrênê û usa jî yêd xerîbe ji Rʼomê hatî,

¹¹ cihû û necihûyêd ku hatine ser bawerîya cihûya, usa jî kirêtî û eʼreb. Em dibihên ku evana bi zimanê me kirêd Xwedêye mezin dibêjin».

¹² Hʼemûya hʼeyr-hʼujmekʼar şaşmayî hevdurʼa digotin: «Ev çi hʼewal e?»

¹³ Lê hineka jî qerfê xwe dikirin û digotin: «Pê şerava nû serxweş bûne».

Dannasînîya Petrûse pey hatina Rʼuhʼê Pîrozrʼa

¹⁴ Hingê Petrûs tʼevî her yanzdeha rʼabû dengê xwe hilda û cimeʼtêrʼa got: «Gelî cihûya û hʼemûyêd ku Orşelîmêda dimînin! Bira ev yeka weva eʼyan be û guh bidine xeberêd min.

¹⁵ Evana ne serxweş in, çawa ku hûn difikirin, hê sibeh zû sihʼet nehe ye.

¹⁶ Lê eva ew yek e, çi ku Yoêl pʼêxember gotîye:

¹⁷ ‹Rʼojêd axirîyêda Xwedê dibêje wê aha be: Ezê ji Rʼuhʼê Xwe ser hʼemû merivada bibarînim, kurʼ û qîzêd weyê pʼêxembertîyê bikin, cahilêd weyê dîtinoka bibînin û kal-pîrêd weyê jî xewna.

¹⁸ Belê, Ezê wan rʼojada Rʼuhʼê Xwe ser xulam û carîyêd Xweda jî bibarînim û wê pʼêxembertîyê bikin.

¹⁹ Jor li eʼzmên tiştêd eʼcêbmayî bidime kʼifşê û jêr ser eʼrdê jî nîşana, xûn û agir, dû û dûxan.

²⁰ Rʼoyê biqare û hîvê jî sor be mîna xûnê, hê berî hatina Rʼoja Xudane mezin û nave nîşan.

²¹ Û wê usa be, her kesê ku gazî navê Xudan ke wê xilaz be›.

²² Gelî îsraêlîya, van xebera bibihên! Îsayê Nisretê, merivekî ku ji alîyê Xwedêda kʼifşkirî bû, Xwedê pê Wî nava weda nîşan, kʼeremet û kirêd qewat kirin, çawa ku hûn xwexa jî zanin.

²³ Bona Wî Xwedê hê pêşda qirar kiribû û bi zanebûna Wî Ew kʼete destê we, we jî bi destê nerʼasta darmixê xist kuşt.

²⁴ Lê Xwedê qeydêd mirinêye cefê vekirin, Ew ji mirinê rʼakir, çimkî mirinê nikaribû hʼukumî ser Wî bikira.

²⁵ Dawid bona Wî dibêje: ‹Min tʼimê Xudan pêşîya xwe didît, çimkî Ew li alîyê minî rʼastê ye, ku ez nelikʼumim.

²⁶ Bona wê yekê dilê min şa bû, zimanê min jî ji eşqa nesekinî, bedena mine mirî jî wê bi guman bijî,

²⁷ çimkî Tu min dîyarê mirîyada nahêlî, ne jî Tê bihêlî ku Pîrozê Te birʼize.

²⁸ Te rʼîyêd eʼmir minva eʼyan kirin û Tê şabûna dîndara Xweva min tʼijî kî›.

²⁹ Gelî bira! Hʼewce ye ku ez aşkere bona Dawidê baveʼşîr werʼa bêjim, ku ew mir defin kirin, tʼirba wî hʼeta rʼoja îro jî nava meda ye.

³⁰ Lê ew ku pʼêxember bû, wî zanibû ku Xwedê bi sond wîrʼa soz daye, wê ji bedena wî Yekî dayne ser tʼextê wî.

³¹ Ewî ev yek hê pêşda dît û bona rʼabûna Mesîh got, ku Ewê dîyarê mirîyada nemîne, ne jî bedena Wîyê birʼize.

³² Eva ew Îsa bû, yê ku Xwedê Ew ji mirinê rʼakir, ku em hʼemû jî şeʼde ne.

³³ Xwedê Ew hilkʼişand da kʼêleka Xweye rʼastê, Ewî jî Rʼuhʼê Pîrozî sozdayî ji Bavê stand û jorda barand, çawa ku hûn niha dibînin û dibihên.

³⁴ Rʼast e Dawid neçûbû eʼzmana, lê wî xwexa ev yek got: ‹Xudan gote Xudanê min, kʼêleka Mine rʼastê rʼûnê,

³⁵ hʼeta ku Ez dijminêd Te bikime binê pʼîyêd Te›.

³⁶ Niha bira tʼemamîya mala Îsraêl rʼind zanibe ew Îsayê ku we xaç kir, Xwedê Ew hin kire Xudan, hin jî Mesîh».

³⁷ Cimeʼtê ev yek ku bihîst, mîna tîrekê dilê wan kʼet, Petrûs û şandîyêd mayînrʼa gotin: «Em çi bikin, gelî bira?»

³⁸ Petrûs wanrʼa got: «Tʼobe kin û bira ji we her yek bi navê Îsa Mesîh bona baxşandina guna bê nixumandinê û hûnê Rʼuhʼê Pîroz pʼêşkʼêş bistînin.

³⁹ Ev soz bona we û zarʼêd we ye, usa jî bona hʼemûyêd dûr e ku Xudan Xwedê meyê gazî wan ke».

⁴⁰ Petrûs bi gelek xeberêd mayîn bi meʼrîfetî tʼemî da û hîvî ji wan kir û got: «Xwe ji vî nisilê neheq xilaz kin».

⁴¹ Ewêd ku xeberêd wî qebûl kirin, pê avê hatine nixumandinê û wê rʼojê weke sê hʼezara li hev zêde bûn.

⁴² Wan tʼimê xwe li hînkirina şandîya digirt, li hev dicivîyan, nan kerdikirin û dua dikirin.

Eʼmirê bawermenda

⁴³ Xof û tirs dikʼete ser her kesî û bi destê şandîya gelek kʼeremet û nîşan dibûn.

⁴⁴ Hʼemû bawermend hevrʼa bûn û her tiştêd wan yek bû.

⁴⁵ Hebûk û milkʼê xwe jî difirotin û belayî hʼemûyêd hʼewce dikirin.

⁴⁶ Her rʼoj bi tʼifaq diçûne pʼaristgehê, malada nan kerdikirin û eşq-şa bi dilê sax xwarin dixwarin,

⁴⁷ şikirîya xwe Xwedê danîn û tʼemamîya cimeʼtê li wan xweş bû. Xudan jî rʼoj bi rʼoj hʼesabê xilazbûyîya zêde dikir.