شُله رسولا 15 - Peymana Nû (Încîl)

Şêwira civîna Orşelîmêda

¹ Hinek ji Cihûstanê berjêrî Entakyayê bibûn û bira hîn dikirin digotin: «Heger hûn li gora eʼdetê Mûsa neyêne sinetkirinê, hûn xilaz nabin».

² Nava wan û Pawlos, Barnabasda gelek deʼw-doz pêşda hat, hingê bira qirar kir ku bona vê pirsê Pawlos û Barnabas, usa jî ji wan çend kes hevraz herʼine Orşelîmê, cem şandî û berpirsîyara.

³ Civînê ku ew verʼêkirin, ewana Fînîkyê û Sameryayêva derbaz bûn û hʼemû bawermendarʼa bona vegerʼandina necihûya gilî dikirin, bi vê yekê ew gelekî şa kirin.

⁴ Gava gihîştine Orşelîmê, civînê, şandîya û berpirsîyara ew qebûl kirin û çi ku Xwedê tʼevî wan kiribû wanrʼa gilî kirin.

⁵ Lê hinek bawermendêd ji kʼomela fêrisîya rʼabûn gotin: «Gerekê van sinet kin û wanarʼa bêjin, ku Qanûna Mûsa xwey kin».

⁶ Şandî û berpirsîyar civîyan, ku bona vê yekê bişêwirin.

⁷ Pey gelek deʼw-dozêrʼa Petrûs rʼabû ser pʼîya û wanrʼa got: «Gelî bira! Hûn xwexa zanin ku Xwedê rʼojêd pêşinda ez nav weda bijartim, ku necihû xebera Mizgînîyê ji devê min bibihên û bawer bikin.

⁸ Xwedêyê ku dila zane da îzbatkirinê, ku necihû jî Wîva qebûl in, gava Rʼuhʼê Pîroz da wan jî, çawa da me.

⁹ Nava me û wanda tʼu firqî danenî, bi bawerîyê dilê wan paqij kir.

¹⁰ Îdî çima hûn Xwedê dicêrʼibînin, nîrekî usa datînine ser stûyê şagirta, ku ne kal-bavêd me karibûne bibin, ne jî me?

¹¹ Ev yek aha nabe, lê em bawer dikin, ku çawa em bi kʼerema Xudan Îsa xilaz dibin, usa jî ew».

¹² Hingê tʼemamîya civatê dengê xwe birʼî û guhê xwe dane ser gotinêd Barnabas û Pawlos ku Xwedê bi destêd wan çiqas nîşan û kʼeremet nava necihûyada kiribûn.

¹³ Gava ewana kerʼ bûn, Aqûb deng hilda û got: «Gelî bira! Guh bidine min.

¹⁴ Şimhʼûn gilî kir, ku çawa pêşîyê Xwedê rʼeʼma Xwe li necihûya kiribû, ku ji nava wan cimeʼtekê derxe, wekî navê Wî hildine ser xwe.

¹⁵ Vê yekêrʼa gotinêd pʼêxembera jî li hev digirin, çawa nivîsar e:

¹⁶ ‹Ji vir şûnda Ezê vegerʼim, konê Dawidî kʼetî dîsa vegirim, çî wî jî ku xirab bûye Ezê çêkim û wî dîsa bidime rʼagirtinê,

¹⁷ wekî hʼerçê merivêd mayîn û hʼemû necihûyêd ku navê Min ser wan e, li Xudan bigerʼin.

¹⁸ Ew Xudanê ku van tişta hê ji dewrêd berêda eʼyan kirîye dibêje›.

¹⁹ Bona vê yekê jî ez aha rʼê têrʼa dibînim ku em zeʼmetê nedine ewêd ku ji necihûya berbi Xwedê tên,

²⁰ lê em neʼmekê wanrʼa binivîsin, ku hʼevza xwe ji wan qurbanêd ku pʼûtarʼa têne dayînê bikin, usa jî ji bênamûsîyê, goştê mirar û xûnê.

²¹ Feʼmdarî ye ku hê qurʼnêd derbazbûyîda Qanûna Mûsa her bajarîda tê hînkirinê û hʼemû rʼojêd şemîya kʼinîştada wê dixûnin».

Cabdayîna civîna Orşelîmê

²² Hingê li şandîya, berpirsîyara û tʼemamîya civînê xweş hat, ku ji nava xweda çend meriva bibijêrin û tʼevî Pawlos û Barnabas bişînine Entakyayê. Ev bûn yêd ku hatine şandinê: Cihûdayê ku jêrʼa digotin Barsabo û Sîlas. Nava bawermendada evana eʼyan bûn.

²³ Bi destê wan ev neʼme şandin aha nivîsar: «Em birayêd weye şandî û berpirsîyar silava li we birayêd ji necihûyaye Entakyayê, Sûryayê û Kîlîkyayê dikin.

²⁴ Me bihîstîye ku ji nava me hinek derkʼetine, ku me xwexa tʼemî nedane wan, lê wan bi xeberêd xwe zeʼmet dane we û fikirêd we tʼevîhev kirine.

²⁵ Bona vê yekê li tʼemamîya şêwira civîna me xweş hat, ku em meriva bibijêrin tʼevî birayêd meye delal Barnabas û Pawlos bişînine cem we,

²⁶ yêd ku eʼmirê xwe dane navê Xudanê me Îsa Mesîh.

²⁷ Awa em Cihûda û Sîlas dişînin, wekî ew jî van tişta bi devê xwe werʼa bêjin.

²⁸ Li Rʼuhʼê Pîroz xweş hat, usa jî li me, ku tʼu barî nedine ser milê we, pêştirî van tiştêd hʼewce:

²⁹ Dûrî qurbanêd pʼûta, xûnê, mirarîyê û bênamûsîyê bin. Heger hûn xwe ji van tişta xwey kin, qenc e. Hûn xweş bin, de ma xatirê we».

³⁰ Hingê ew verʼêkirin, berjêr çûne Entakyayê cimeʼt civandin, neʼme dane wan.

³¹ Gava xwendin, bona wê dildayînê pʼirʼ şa bûn.

³² Cihûda û Sîlas jî ku pʼêxember bûn, bi gelek xebera dil dane bawermenda û ew şidandin.

^33-34 Gelek wext li wir man, paşê bawermenda ew bi xêr û silamet paşda şandine cem wan, yêd ku ew şandibûn.

³⁵ Pawlos û Barnabas jî Entakyayêda diman, tʼevî gelekêd mayîn xebera Xudan hîn dikirin û dannasîn dikirin.

Rʼêwîtîya Pawlose duda (15:36–18:22) Pawlos û Barnabas ji hevdu diqetin

³⁶ Çend rʼoja şûnda Pawlos gote Barnabas: «Were em vegerʼin serîkî bidine wan xûşk-bira, kʼîjanarʼa me hʼemû bajarada xebera Xudan dannasîn kirîye, dîna xwe bidinê kʼa hʼalê wan çawa ye».

³⁷ Barnabas dixwest Yûhʼennayê ku jêrʼa Marqos digotin jî tʼevî xwe bibirana,

³⁸ lê Pawlos rʼê têrʼa nedidît, yê Pamfîlyayêda ji wan qetîya û tʼevî wan şixul nekir tʼevî xwe bibirana.

³⁹ Hingê ya wan li hev negirt, ev bû meʼnî ji hev qetîyan. Barnabas Marqos hilda bi gemîyê çû Qubrisê,

⁴⁰ Pawlos jî Sîlas bijart û ji bira spartî kʼerema Xudan bûn, rʼêkʼetin çûn.

⁴¹ Li Sûryayê û Kîlîkyayê digerʼîyan, civîn dişidandin.