Забур 97 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ НАВАДУ ҲАФТУМ Суруд дар шаъни Худо, ки Довари одили тамоми ҷаҳон мебошад.

¹ Тарона. Дар шаъни Худованд суруди наве бихонед, зеро ки Ӯ корҳои аҷоиб кард; яминаш ва бозуи муқаддасаш Ӯро мададгор шуд.

² Худованд наҷоти Худро маълум кард, адолати Худро пеши назари халқҳо зоҳир намуд.

³ Эҳсони Худ ва вафои Худро нисбат ба хонадони Исроил ба ёд овард; тамоми ақсои замин наҷоти Худои моро диданд.

⁴ Дар шаъни Худованд бонги шодӣ занед, эй тамоми аҳли замин! Овоз бароред ва тараннум кунед ва суруд хонед.

⁵ Худовандро бо барбат бисароед, бо барбат ва бо овози тараннум.

⁶ Бо карнайҳо ва овози шох пеши Худованд Подшоҳ бонги шодӣ занед.

⁷ Бигзор баҳр ва ҳар чӣ дар он аст, хурӯш бардорад; дуньё ва сокинони он низ;

⁸ Бигзор дарьёҳо каф зананд, кӯҳҳо якҷоя тараннум кунанд

⁹ Пеши Худованд, зеро ки меояд, то заминро доварӣ намояд; Ӯ дуньёро аз рӯи адолат доварӣ хоҳад кард, ва қавмҳоро аз рӯи инсоф.