Забур 83 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ ҲАШТОДУ СЕЮМ Хушбахтии беайбон ва умедворони Худованд.

¹ Барои сардори муғанниён бар сози Ҷот. Таронаи банӣ‐Қӯраҳ.

² Чӣ дилпазир аст масканҳои Ту, эй Худованди лашкарҳо!

³ Ҷонам иштиёқманд ва беҳол аст барои саҳнҳои Худованд; дилам ва ҷисмам сӯи Худои Ҳай тараннум менамоянд.

⁴ Мурғак низ хонае барои худ пайдо мекунад, ва гунҷишк лонае, то ки чӯҷаҳояшро дар он бимонад, назди қурбонгоҳҳои Ту, эй Худованди лашкарҳо, эй Подшоҳи ман ва Худои ман!

⁵ Хушо сокинони хонаи Ту, ки Туро гашта‐баргашта мадҳ менамоянд. Село.

⁶ Хушо касоне ки қувваташон дар Туст, ва тариқҳоят дар дили онҳост.

⁷ Вақте ки аз водии ашкбор мегузаранд, онро чашмасор мегардонанд; борон низ онро бо баракат мепӯшад.

⁸ Ҳангоми рафтан бар қувваташон қувват меафзояд; дар Сион пеши Худо ҳозир мешаванд.

⁹ Худовандо, Худои лашкарҳо! Дуои маро бишнав; эй Худои Яъқуб, гӯш андоз! Село.

¹⁰ Сипари моро бубин, эй Худо, ва бар рӯи масеҳи Худ назар андоз;

¹¹ Ба яқин як рӯз дар саҳнҳои Ту беҳтар аст аз ҳазор: афзал донистаам, ки назди остонаи хонаи Худо биистам, назар ба он ки дар хаймаҳои шарорат сокин бошам.

¹² Зеро ки Худованд Худо офтоб ва сипар аст; Худованд меҳр ва ҷалол хоҳад бахшид; касони ростравро аз некӯӣ маҳрум нахоҳад кард.

¹³ Эй Худои лашкарҳо! Хушо касе ки ба Ту таваккал мекунад.