Забур 81 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ ҲАШТОДУ ЯКУМ Таҳдиди доварии Худо бар доварони ноинсоф.

¹ Таронаи Ософ. Худо дар анбӯҳи худоён истодааст; дар миёни худоён доварӣ мекунад.

² То ба кай ноинсофона доварӣ хоҳед кард? Ва нисбат ба шарирон рӯбинӣ хоҳед кард? Село.

³ Ба бенавоён ва ятимон додгарӣ намоед; мазлумон ва мискинонро сафед кунед;

⁴ Бенаво ва камбағалро раҳо кунед: аз дасти шарирон халосӣ диҳед.

⁵ Намедонанд ва намефаҳманд, дар торикӣ роҳ мераванд; ҳамаи асосҳои замин ба ларза омадааст.

⁶ Ман гуфтам: «Шумо худоён ҳастед, ва ҳамаатон — писарони Хаққи Таоло.

⁷ Аммо ҳамчун одамизод хоҳед мурд, ва чун яке аз мирон фурӯ хоҳед ғалтид».

⁸ Бархез, эй Худо, заминро доварӣ намо; зеро ки Ту молики ҳамаи халқҳо ҳастӣ.