Забур 80 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ ҲАШТОДУМ Мадҳ ва суруд дар шаъни Худо, ки қавми Худро наҷот додааст.

¹ Барои сардори муғанниён бар сози Ҷот. Таронаи Ософ.

² Дар шаъни Худое ки қуввати мост, тараннум намоед! Дар шаъни Худои Яъқуб бонги шодӣ занед!

³ Сурудро баланд кунед ва дафро биёред, ва барбати хушоҳангро бо уд.

⁴ Дар сари моҳ шох навозед, дар рӯзи моҳи пурра низ, ки рӯзи иди мост.

⁵ Зеро ки он фарз аст барои Исроил, ҳукмест аз Худои Яъқуб.

⁶ Инро Ӯ шаҳодате дар Юсуф муқаррар намуд, вақте ки вай бар замини Миср берун рафт. Забонеро, ки намедонистам, шунидам:

⁷ «Китфи варо аз бори гарон раҳо кардам; кафҳои вай аз сабад озод шуд.

⁸ Дар тангӣ хондӣ, ва Ман туро халосӣ додам; аз даруни раъд туро иҷобат намудам; назди обҳои Мерибо туро имтиҳон кардам. Село.

⁹ Бишнав, эй қавми Ман, ва Ман ба ту шаҳодат хоҳам дод; эй Исроил, кошки Маро бишнавӣ!

¹⁰ Бигзор туро худои ғайр набошад, ва ту ба худои бегона саҷда накун.

¹¹ Ман Худованд Худои ту ҳастам, ки туро аз замини Миср берун овардаам; даҳони худро воз кун, ва Ман онро пур хоҳам кард.

¹² Валекин қавми Ман ба овози Ман гӯш надод, ва Исроил ба ман сар нафуровард.

¹³ Ва Ман онҳоро ба якравии дилашон вогузор кардам, то ки аз паи андешаҳои худ бираванд.

¹⁴ Кошки қавми Ман ба Ман гӯш медод, ва Исроил бо роҳҳои Ман мерафт!

¹⁵ Ба зудӣ душманони онҳоро фурӯ менишондам, ва дасти Худро бар адуёни онҳо бармегардондам:

¹⁶ Хасмҳои Худованд ба вай бо тамаллуқ мутеъ мешуданд, ва замони вай то абад давом мекард.

¹⁷ Варо аз гандуми беҳтарин мехӯрондам; ва аз асали кӯҳпора туро сер мекардам».