Забур 65 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ ШАСТУ ПАНҶУМ Шукрона ва мадҳ дар шаъни Худо барои дуое ки мустаҷоб шудааст.

¹ Барои сардори муғанниён. Суруд. Тарона. Эй тамоми аҳли замин, дар шаъни Худо бонги шодӣ занед.

² Ҷалоли исми Ӯро бисароед; ҳамду санои Ӯро ҷалол диҳед.

³ Ба Худо бигӯед: «Чӣ саҳмгин аст аъмоли Ту! Аз бузургии қуввати Ту душманонат ба Ту бо тамаллуқ мутеъ хоҳанд шуд.

⁴ Тамоми аҳли замин ба Ту саҷда хоҳанд кард ва Туро хоҳанд сароид; исми Туро хоҳанд сароид». Село.

⁵ Биёед ва корномаҳои Худоро бубинед; дар амалиёти Худ бар банӣ‐одам саҳмгин аст.

⁶ Баҳрро ба хушкӣ табдил дод; пои пиёда аз дарьё гузаштанд; он ҷо дар Ӯ хурсандӣ кардем.

⁷ Бо қудрати Худ бар ҷаҳон ҳукмфармост; чашмони Ӯ ба халқҳо менигарад; исьёнгарон сар нахоҳанд бардошт. Село.

⁸ Эй қавмҳо, Худои моро муборак хонед, ва овози ҳамду санои Ӯро бишнавонед,

⁹ Ки Ӯ ҷонҳои моро дар ҳаёт боқӣ гузошт, ва пойҳои моро намонд, ки фурӯ ғалтад.

¹⁰ Зеро ки моро, эй Худо, имтиҳон кардӣ; моро гудохтӣ, чунон ки нуқраро мегудозанд.

¹¹ Моро ба дом даровардӣ; бори гароне бар камари мо гузоштӣ.

¹² Одамизодро бар сари мо савор кардӣ; ба оташ ва об даромадем, ва моро ба мавзеи пурфайз баровардӣ.

¹³ Ба хонаи Ту бо қурбониҳои сӯхтанӣ хоҳам омад, назрҳои худро ба Ту адо хоҳам кард,

¹⁴ Ки онҳо аз лабҳоям берун омадаанд, ва забонам дар тангии ман онҳоро ифода намудааст.

¹⁵ Қурбониҳои сӯхтании бӯрдоқӣ ба Ту хоҳам овард, бо бухури қӯчқорҳо; нарговҳо ва такаҳо барои қурбонӣ муҳайё хоҳам кард. Село.

¹⁶ Биёед, бишнавед, эй ҳамаи тарсгорони Худо, то он чиро, ки Ӯ барои ҷонам кардааст, ҳикоят намоям.

¹⁷ Бо даҳонам сӯи Ӯ хондам, ва мадхия бар забонам буд.

¹⁸ Агар дар дили худ талбисро медидам, Худованд маро намешунид.

¹⁹ Аммо Худо шунид, ба овози дуоям диққат дод.

²⁰ Муборак аст Худо, ки дуоямро рад нанамуд ва эҳсони Худро аз ман дур накард.