Забур 60 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ ШАСТУМ Дуои подшоҳи мазлум.

¹ Барои сардори муғанниён бар сози торнок. Таронаи Довуд.

² Тазаррӯи маро, эй Худо, бишнав, дуоямро иҷобат намо.

³ Аз ақсои замин сӯи Ту мехонам, дар сурате ки дилам мадҳуш мешавад: маро ба кӯҳпорае ки аз ман баландтар аст, ҳидоят намо;

⁴ Зеро ки Ту паноҳгоҳи ман будӣ, ва бурҷи қуввае аз душман.

⁵ Дар хаймаи Ту то абад сокин хоҳам буд, ва дар зери сояи болҳои Ту паноҳ хоҳам ёфт. Село.

⁶ Зеро ки Ту, эй Худо, назрҳои маро шунидаӣ, ва мероси тарсгорони исми Худро ато кардаӣ.

⁷ Рӯзҳо бар рӯзҳои подшоҳ биафзой, ва солҳои ӯро то абадуддаҳр.

⁸ Ӯ то абад ба ҳузури Худо хоҳад нишаст; эҳсон ва ростиро амр фармо, ки ӯро нигаҳбонӣ кунанд.

⁹ Ва ман исми Туро то абад хоҳам сароид, чун ҳар рӯз назрҳои худро адо намоям.