Забур 45 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ ЧИЛУ ПАНҶУМ Худо паноҳгоҳ ва қуввати мост.

¹ Барои сардори муғанниён. Суруди банӣ‐Қӯраҳ бар сози аломӯт.

² Худо паноҳгоҳ ва қуввати мост, мададгоре ки дар тангиҳо зуд пайдо мешавад;

³ Бинобар ин нахоҳем тарсид, агарчи замин мубаддал шавад, кӯҳҳо дар қаъри баҳрҳо ба ҷунбиш оянд,

⁴ Обҳои он хурӯшида, туғьён кунанд, ва кӯҳҳо аз ғалаёни он мутазалзил шаванд. Село.

⁵ Ҷӯйҳои наҳр шаҳри Худоро хурсанд мекунанд, ки он муқаддастарини масканҳои Ҳаққи Таолост.

⁶ Худо андаруни он аст, он фурӯ нахоҳад ғалтид: субҳидам Худо ба он мадад хоҳад кард.

⁷ Халқҳо хурӯш бардоштанд; мамлакатҳо фурӯ ғалтиданд: Ӯ овози Худро дод, ва замин ба ларза афтод.

⁸ Худованди лашкарҳо бо мост, Худои Яъқуб паноҳгоҳи мост. Село.

⁹ Биёед, ба корномаҳои Худованд назар андозед, ки харобиҳо бар замин овардааст:

¹⁰ Ба ҷангҳо то ақсои замин хотима дода, камонро шикастааст ва найзаро пора кардааст, аробаҳоро ба оташ сӯзондааст.

¹¹ «Бозистед ва бидонед, ки Ман Худо ҳастам: дар миёни халқҳо барафрохта хоҳам шуд, бар замин барафрохта хоҳам шуд».

¹² Худованди лашкарҳо бо мост, Худои Яъқуб паноҳгоҳи мост. Село.