Забур 32 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ СИЮ ДУЮМ Мадҳ дар шаъни Худои Қодир.

¹ Дар Худованд, эй одилон, тараннум намоед: ҳамду сано гуфтан росткоронро мезебад.

² Худовандро бо барбат ҳамд гӯед, бо уди даҳтор Ӯро бисароед;

³ Суруди наве дар шаъни Ӯ бихонед; бо бонги шодӣ некӯ бинавозед;

⁴ Зеро ки каломи Худованд дуруст аст, ва тамоми аъмоли Ӯ ҳақ асту рост.

⁵ Ӯ адл ва инсофро дӯст медорад; ҷаҳон аз эҳсони Худованд пур аст.

⁶ Бо каломи Худованд осмонҳо офарида шудааст, ва бо дами даҳони Ӯ ҳамаи лашкарҳои онҳо.

⁷ Ӯ обҳои баҳрро мисли машке ҷамъ кардааст, вартаҳоро дар хазоин гузоштааст.

⁸ Бигзор тамоми аҳли замин аз Худо тарсон бошанд; ҳамаи сокинони дуньё аз Ӯ ҳаросон шаванд,

⁹ Зеро ки Ӯ гуфт, ва иҷро шуд; Ӯ амр кард, ва қоим гардид.

¹⁰ Худованд машварати халқҳоро ботил мекунад, ба андешаҳои қавмҳо монеъ мешавад.

¹¹ Машварати Худованд қоим аст то абад, андешаҳои дили Ӯ то абадуддаҳр.

¹² Хушо халқе ки Худованд Худои вай аст, ва қавме ки Ӯ варо барои мероси Худ баргузидааст.

¹³ Аз осмон Худованд нигоҳ мекунад, тамоми банӣ‐одамро мебинад;

¹⁴ Аз нишемангоҳи Худ ба ҳамаи сокинони замин назар меандозад;

¹⁵ Дилҳои онҳоро танҳо Худаш ба вуҷуд овардааст, ва тамоми аъмолашонро мефаҳмад.

¹⁶ Подшоҳ бо сипоҳи бузург наҷот нахоҳад ёфт; паҳлавон бо қуввати бузург халос нахоҳад шуд.

¹⁷ Асп барои наҷот беэътимод аст, ва бо қуввати бузургаш халосӣ нахоҳад дод.

¹⁸ Инак, чашми Худованд бар тарсгорони Ӯст, бар онҳоест, ки ба эҳсони Ӯ умедворанд,

¹⁹ То ки ҷони онҳоро аз мурдан халос кунад, ва дар вақти қаҳтӣ онҳоро зинда мононад.

²⁰ Ҷони мо ба Худованд умедвор аст: Ӯ мададгор ва сипари мост;

²¹ Дили мо дар Ӯ шодӣ мекунад, зеро ки ба исми қуддуси ӯ мо таваккал менамоем.

²² Эҳсони Ту, эй Худованд, бар мо бод, чунон ки мо ба Ту умед бастаем.