Забур 29 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ БИСТУ НӮҲУМ Шукрона барои наҷот додани ҳаёт.

¹ Таронаи Довуд; суруди тақдиси хона.

² Туро, эй Худованд, такбир менамоям, зеро ки маро раҳо кардӣ, ва душманонамро бар ман шодком нагардондӣ.

³ Худовандо, Худои ман! Сӯи Ту истиғоса бурдам, ва маро шифо додӣ.

⁴ Худовандо! Ҷонамро аз дӯзах баровардӣ, маро зинда кардӣ, то ки ба қабр фурӯд наоям.

⁵ Худовандро бисароед, эй порсоёни Ӯ, ва зикри қудсияти Ӯро ҳамд гӯед,

⁶ Зеро ки ғазаби Ӯ як лаҳза аст, ва ҳусни таваҷҷӯҳи Ӯ дар зарфи як зиндагонӣ: бегоҳӣ гирья маскан мегирад, валекин пагоҳӣ — шодмонӣ.

⁷ Ва ман дар некрӯзии худ мегуфтам: «Ҳаргиз фурӯ нахоҳам ғалтид».

⁸ Худовандо! Бо ҳусни таваҷҷӯҳи Худ кӯҳи маро қувват бахшидӣ, аммо чун рӯи Худро пинҳон кардӣ, ҳаросон шудам.

⁹ Сӯи Ту, эй Худованд, мехонам, ва пеши Худованди худ зорӣ мекунам.

¹⁰ Аз хуни ман чӣ фоида, вақте ки ба гӯр фурӯд оям? Оё хок Туро шукрона мегӯяд? Оё ростии Туро ба забон меоварад?

¹¹ Бишнав, эй Худованд, ва ба ман марҳамат намо. Худовандо! Мададгори ман бош.

¹² Мотамамро барои ман ба рақс мубаддал кардаӣ, палосамро кашида, камарамро ба шодӣ бастаӣ,

¹³ То ки нафсам Туро бисарояд ва хомӯш нашавад. Худовандо, Худои ман! Туро ҳамд хоҳам гуфт то абад.