Забур 26 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ БИСТУ ШАШУМ Умедворони Худованд аз душманон наметарсанд.

¹ Таронаи Довуд. Худованд нури ман ва наҷоти ман аст: аз кӣ тарсон бошам? Худованд истеҳкоми ҷони ман аст: аз кӣ ҳаросон бошам?

² Вақте ки бадкешон ба ман наздик шуданд, то ки гӯшти маро бихӯранд, адуёнам ва душманонам худашон ноком шуда, афтоданд.

³ Агар дар муҳосираи душман бимонам, дилам нахоҳад тарсид; агар бар зидди ман корзор барпо шавад, дар он сурат низ таваккал хоҳам кард.

⁴ Як чизро аз Худованд пурсидаам, ва онро хоҳам талабид, ки тамоми айёми умри худ дар хонаи Худованд сокин бошам, шавкати Худовандро мушоҳида намоям ва дар қасри Ӯ назорат кунам;

⁵ Зеро ки маро дар рӯзи тира дар хаймаи Худ пинҳон хоҳад дошт, дар паноҳи хиргоҳи Худ руст хоҳад кард, бар кӯҳпора баланд хоҳад бардошт.

⁶ Ва алҳол сарам бар душманонам, ки гирди маро гирифтаанд, баланд хоҳад шуд, ва дар хаймаи Ӯ қурбониҳои шодиёна хоҳам овард, дар шаъни Худованд суруд хоҳам хонд ва Ӯро хоҳам сароид.

⁷ Худовандо! Маро, ки бо овози худ мехонам, бишнав, ва ба ман марҳамат намо ва маро иҷобат бикун.

⁸ Дилам аз ҷониби Ту мегӯяд: «Ҷӯёи рӯи Ман бошед»; ва ман, эй Худованд, ҷӯёи рӯи Ту хоҳам буд.

⁹ Рӯи Худро аз ман пинҳон надор; бандаи Худро дар ғазабат напартой; Ту мададгори ман будӣ; маро рад накун ва тарк накун, эй Худои наҷоти ман!

¹⁰ Зеро ки падару модарам маро тарк кардаанд, вале Худованд маро пазироӣ менамояд.

¹¹ Тариқи Худро, эй Худованд, ба ман таълим деҳ, ва маро, бар хилофи иродаи бадхоҳонам, ба роҳи рост андоз.

¹² Маро ба дасти адуёнам насупор, зеро ки шоҳидони козиб ва бадхоҳон бар ман қиём кардаанд.

¹³ Лекин эътиқод доштам, ки лутфи Худовандро дар замини зиндаҳо хоҳам дид.

¹⁴ Ба Худованд умедвор бош, матин бош, ва дилат қавӣ хоҳад шуд; ба Худованд умедвор бош.