Забур 24 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ БИСТУ ЧОРУМ Дуо дар бораи роҳҳои ростии Худо ва дар бораи марҳамат ба баргузидагон.

¹ Таронаи Довуд. Сӯи Ту, эй Худованд, ҷонамро баланд мекунам.

² Эй Худои ман! Ба Ту таваккал кардаам, хиҷил нахоҳам шуд, душманонам бар ман тантана нахоҳанд кард;

³ Ҳамаи умедворони Ту низ хиҷил нахоҳанд шуд; онҳое ки бесабаб хиёнат мекунанд, хиҷил хоҳанд шуд.

⁴ Роҳҳои Худро, эй Худованд, ба ман маълум намо, тариқҳои Худро ба ман таълим деҳ.

⁵ Ба ростии Худ маро ҳидоят намо, ва маро таълим деҳ, зеро ки Ту Худои наҷоти ман ҳастӣ; ҳар рӯз ба Ту умедворам.

⁶ Худовандо! Марҳаматҳо ва эҳсонҳои Худро ба ёд ор, зеро ки онҳо аз азал буданд.

⁷ Хатоҳои ҷавонӣ ва ҷиноятҳои маро ба ёд наор; аз рӯи эҳсони Худ Ту маро ёд кун, ба хотири меҳрубонии Худ, эй Худованд!

⁸ Худованд некӯ ва росткор аст, бинобар ин ба хатокорон роҳ нишон медиҳад,

⁹ Ҳалимонро ба роҳи инсоф меандозад, ва ба ҳалимон тариқи Худро таълим медиҳад.

¹⁰ Ҳамаи роҳҳои Худованд марҳамат ва ростист, барои онҳое ки аҳди Ӯ ва шаҳодоти Ӯро риоя мекунанд.

¹¹ Ба хотири исми Худ, эй Худованд, гуноҳи маро биомурз, гарчанде ки бузург аст.

¹² Кист он касе ки аз Худованд метарсад? Варо ӯ ба роҳе ки интихоб намудааст, ҳидоят хоҳад кард.

¹³ Ҷони вай дар некӣ сокин хоҳад шуд, ва зурьёти вай вориси замин хоҳанд буд.

¹⁴ Сирри Худованд бо тарсгорони Ӯст, ва аҳди Худро ба онҳо маълум мекунад.

¹⁵ Чашмонам ҳамеша сӯи Худованд аст, зеро ки Ӯ пойҳои маро аз дом берун меоварад.

¹⁶ Ба ман лутф намо, ва ба ман марҳамат намо, зеро ки танҳо ва мискин ҳастам.

¹⁷ Ғуссаҳои дилам афзудааст; маро аз мусибатҳоям берун ор;

¹⁸ Ба мискинӣ ва азоби ман назар кун, ва ҳамаи хатоҳоямро биомурз.

¹⁹ Ба душманонам назар андоз, ки чӣ қадар бисьёр шудаанд, ва чӣ гуна кинаи шадиде ба ман меварзанд.

²⁰ Ҷонамро муҳофизат намо, ва маро халосӣ деҳ, то хиҷил нашавам, зеро ки ба Ту паноҳ бурдаам.

²¹ Бигзор беайбӣ ва росткорӣ нигаҳбони ман бошанд, зеро ки ба Ту умед мебандам.

²² Исроилро, эй Худованд, аз ҳамаи тангиҳои вай раҳоӣ деҳ.