Забур 122 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ САДУ БИСТУ ДУЮМ Дуо дар бораи наҷот додан аз золимон.

¹ Суруди сууд. Сӯи Ту чашмонамро менигаронам, эй, ки бар осмонҳо нишастаӣ!

² Инак, чунон ки чашмони ғуломон сӯи дасти оғоёни онҳост, чунон ки чашмони каниз сӯи дасти хотуни ӯст, ончунон чашмони мо сӯи Худованд Худои мост, то даме ки ба мо марҳамат намояд.

³ Ба мо марҳамат намо, эй Худованд, ба мо марҳамат намо, зеро ки басо мо аз таҳқир сер шудаем.

⁴ Басо ҷони мо аз тамасхури лоуболон ва таҳқири мағрурон сер гардидааст.