Забур 119 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ САДУ НУЗДАҲУМ Дуо дар бораи халосӣ додан аз бӯҳтонгӯён.

¹ Суруди сууд. Дар тангии худ сӯи Худованд хондам, ва маро иҷобат намуд.

² Худовандо! Ҷонамро аз лабҳои дурӯғгӯй халосӣ деҳ, ва аз забони ҳилагар.

³ Чӣ чизе ба ту хоҳад дод ва чӣ чизе ба ту хоҳад афзуд, эй забони ҳилагар?

⁴ Тирҳои тези марговар бо ахгарҳои ратам.

⁵ Вой бар ҳолам, ки дар Машах маъво гирифтаам, назди хаймаҳои Қедор сокин шудаам.

⁶ Дер гоҳ ҷонам бо бадхоҳони сулҳу осоиштагӣ сокин буд.

⁷ Ман сулҳҷӯ ҳастам, ва ҳангоме ки сухан меронам, онҳо рӯй ба ҷанг меоваранд.