Забур 115 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ САДУ ПОНЗДАҲУМ Мамоти порсоён дар назари Худованд гарон аст.

¹ Имон доштам, бинобар ин мегуфтам: «Ман бағоят уқубат кашидаам».

² Ман дар маъюсии худ мегуфтам: «Ҳар одам козиб аст».

³ Ба Худованд чӣ подош диҳам барои ҳамаи некиҳое ки ба ман кардааст?

⁴ Косаи наҷотро хоҳам бардошт, ва исми Худовандро хоҳам хонд.

⁵ Назрҳоямро ба Худованд адо хоҳам кард, пеши тамоми қавми Ӯ.

⁶ Мамоти порсоёни Худованд дар назари Ӯ гарон аст.

⁷ Лутфан, эй Худованд, ман бандаи Ту ҳастам; ман бандаи Ту ва писари канизи Ту ҳастам; бандҳои маро кушодаӣ.

⁸ Барои Ту қурбонии шукронаро забҳ хоҳам кард, ва исми Худовандро хоҳам хонд.

⁹ Назрҳоямро ба Худованд адо хоҳам кард, пеши тамоми қавми Ӯ,

¹⁰ Дар саҳнҳои хонаи Худованд; андаруни ту, эй Ерусалим! Ҳалелуёҳ!