Забур 110 - Китоби Муқаддас 1992 1999

ТАРОНАИ САДУ ДАҲУМ Ҳамду сано барои наҷот додани баргузидагоне ки аҳкоми Худоро ба ҷо меоваранд.

¹ Ҳалелуёҳ. Худовандро бо тамоми дил ҳамд хоҳам гуфт дар шӯрои росткорон ва дар ҷамоат.

² Аъмоли Худованд бузург аст; матлуб аст барои ҳамаи шавқмандони он.

³ Кори Ӯ шукӯҳ ва шавкат аст; ва адолати Ӯ то абад қоим аст.

⁴ Корҳои аҷоиби Худро василаи зикр гардондааст; Худованд бахшанда ва раҳим аст.

⁵ Ба тарсгорони Худ ризқу рӯзӣ додааст; аҳди Худро ба сурати абадӣ дар хотир дорад.

⁶ Куввати аъмоли Худро ба қавми Худ зоҳир сохт, то ки мероси халқҳоро ба онҳо бидиҳад.

⁷ Аъмоли дастҳои Ӯ ростӣ ва инсоф аст; ҳамаи фармудҳои Ӯ боэътимод аст:

⁸ То абад матин аст; бар ростӣ ва росткорӣ асос ёфтааст.

⁹ Раҳоӣ барои қавми Худ фиристод, аҳди Худро ба сурати абадӣ амр фармуд; исми Ӯ қуддус ва саҳмгин аст!

¹⁰ Тарси Худованд ибтидои ҳикмат аст, хиради некӯст барои ҳар касе ки онҳоро ба ҷо меоварад; ҳамду санои Ӯ то абад қоим аст.