Навҳаҳои Ирмиё 5 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ ПАНҶУМ Тазаррӯи қавми мазлум дар бораи марҳамат ва мадад.

¹ Худовандо! Он чи ба мо рӯй додааст, ба ёд овар; назар андоз ва нанги моро бубин.

² Мероси мо аз они аҷнабиён, хонаҳои мо аз они бегонагон шудааст.

³ Ятим шудаем ва падар надорем; модарони мо мисли бевазанон шудаанд.

⁴ Оби худро ба нуқра харида менӯшем, ҳезуми мо дар бадали пул ба даст медарояд.

⁵ Моро бунигарданӣ зада пеш мекунанд, хаста мешавем, — фароғат кардан намемонанд.

⁶ Ба Миср ва Ашшур даст кафча кардем, то ки аз нон сер шавем.

⁷ Падарони мо гуноҳ кардаанд; онҳо аз дуньё чашм пӯшидаанд, валекин мо аз барои маъсияташон гирифтори ҷазо шудаем.

⁸ Ғуломон бар мо ҳукмфармо шудаанд; касе нест, ки моро аз дасташон халосӣ диҳад.

⁹ Ҷони худро ба каф гирифта, ба зери хавфи шамшери аҳли биёбон нони худро пайдо мекунем.

¹⁰ Пӯсти мо аз тафси гуруснагӣ мисли танӯр сӯхтааст.

¹¹ Занонро дар Сион беисмат мекунанд, дӯшизагонро — дар шаҳрҳои Яҳудо.

¹² Мирон бо дасти онҳо ба дор кашида мешаванд, пирон эҳтиром надоранд.

¹³ Ҷавонон сангҳои осиёро мебардоранд, ва наврасон зери бори ҳезум беҳуш шуда меғалтанд.

¹⁴ Пирон дигар назди дарвоза наменишинанд; ҷавонон сурудгӯӣ намекунанд.

¹⁵ Дилхушии мо хотима ёфтааст; рақси мо ба мотам мубаддал шудааст.

¹⁶ Тоҷи сари мо фурӯ ғалтидааст; вой бар ҳоли мо, ки гуноҳ кардаем!

¹⁷ Барои ин доим дили мо дард мекунад, барои инҳо чашмони мо хира шудааст:

¹⁸ Барои кӯҳи Сион, ки хароб шудааст, ва шағолон бар он гаштугузор мекунанд.

¹⁹ Лекин Ту, эй Худованд, то абад қоим ҳастӣ, ва тахти Ту то абадуддаҳр аст.

²⁰ Чаро моро ба сурати абадӣ фаромӯш кардаӣ, ба муддати дуру дароз тарк намудаӣ?

²¹ Худовандо! Моро сӯи Худ баргардон, ва мо хоҳем баргашт; рӯзҳои моро мисли пештара таҷдид намо.

²² Наход ки моро тамоман рад карда, бениҳоят бар мо хашмгин шуда бошӣ?