Масалҳо 29 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ БИСТУ НӮҲУМ Давоми он. Ҳикмат некӯӣ меоварад; гуноҳ ва шарорат ба ҳалокат бурда мерасонад.

¹ Шахсе ки мазамматҳоро шунида, гарданкашӣ кунад, баногоҳ шикаст хоҳад хӯрд, ва ӯро паноҳгоҳе нахоҳад буд.

² Вақте ки одилон ҳоким бошанд, қавм шод мегарданд; вале вақте ки шарир ҳукмфармо шавад, қавм оҳу нола мекунанд.

³ Касе ки ҳикматро дӯст дорад, падари худро шод мекунад; вале фоҳишабоз дороии худро исроф менамояд.

⁴ Подшоҳ мамлакатро бо адлу инсоф устувор мегардонад, вале шахсе ки боҷу хироҷи зиёд меситонад, онро хароб мекунад.

⁵ Шахсе ки ба ёри худ тамаллуқ гӯяд, ба пойҳои вай дом мениҳад.

⁶ Шарир ба доми ҷинояташ гирифтор хоҳад шуд, вале одил дилхушӣ ва хурсандӣ мекунад.

⁷ Одил ба даъвои бенавоён диққат медиҳад; шарир ба он сарфаҳм намеравад.

⁸ Мардуми масхарабоз шаҳрро ба шӯр меоваранд, вале хирадмандон ҷидолро хомӯш мекунанд.

⁹ Агар шахси хирадманд бо шахси беақл муҳокима намояд, беақл гоҳе ба хашм меояд ва гоҳе механдад, ва ӯро оромише нест.

¹⁰ Хунхӯрон аз шахси беайб нафрат доранд, вале росткорон офияти ҷони ӯро хоҳонанд.

¹¹ Аблаҳ тамоми хашми худро берун меоварад, вале хирадманд охируламр онро сокит мекунад.

¹² Агар ҳоким ба суханони дурӯғ гӯш андозад, ҳамаи хизматгузорони ӯ шарир мешаванд.

¹³ Бенаво ва шахси дасисакор бо ҳамдигар вомехӯранд; ба чашмони ҳар дуи онҳо нурбахш Худованд аст.

¹⁴ Агар подшоҳ мискинонро ба ростӣ доварӣ намояд, тахти ӯ ба сурати абадӣ устувор мегардад.

¹⁵ Чӯби адаб ҳикмат мебахшад; вале бачаи беназорат модари худро нангин мекунад.

¹⁶ Бо афзоиши шарирон ҷиноят меафзояд, вале одилон мағлубияти онҳоро хоҳанд дид.

¹⁷ Писари худро таъдиб намо, ва ӯ боиси оромиши ту мегардад, ва ҷони туро ҳаловат мебахшад.

¹⁸ Бе ваҳй қавм беқайд мешаванд, ва хушо касе ки шариатро риоят мекунад!

¹⁹ Ғулом аз суханон сабақ намегирад, зеро ки, онҳоро фаҳмад ҳам, итоат намекунад.

²⁰ Оё шахсеро дидаӣ, ки дар сухан гуфтан шитоб мекунад? Умед аз аблаҳ, назар ба вай, бештар аст.

²¹ Кас агар ғуломи худро аз бачагӣ нозпарвард кунад, вай оқибат мехоҳад писар шавад.

²² Шахси хашмгин ситеза меангезад, ва тундмизоҷ бисьёр ҷиноят мекунад.

²³ Ғурури одам варо хор мекунад, вале шахси фурӯтан ҷалол меёбад.

²⁴ Касе ки бо дузд шарик шавад, ба ҷони худ душман аст: қасам мехӯрад, вале намегӯяд.

²⁵ Тарсончакии одам ба дом меоварад, вале касе ки ба Худованд таваккал кунад, аз хатар эмин аст.

²⁶ Бисьёр касон дидори ҳокимро толибанд, вале қазои одам аз ҷониби Худованд аст.

²⁷ Шахси ноинсоф назди одилон зишт аст, ва рострав назди шарир зишт аст.