Масалҳо 13 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ СЕЗДАҲУМ Давоми он.

¹ Писари бохирад насиҳати падарро қабул мекунад, вале масхарабоз итобро намешунавад.

² Аз самари даҳони худ кас некӯиро мечашад, вале ҷони хоинон — зулмро.

³ Касе ки даҳони худро нигоҳ дорад, ҷонашро муҳофизат мекунад, вале касе ки даҳони худро калон кушояд, ба вай осеб мерасад.

⁴ Ҷони коҳил ҳавас мекунад, ва натиҷае нест; вале ҷони ғайратмандон сер мешавад.

⁵ Одил аз гапи дурӯғ кароҳат дорад, вале шарир бадном ва расво мешавад.

⁶ Адолат ростравро нигаҳбонӣ мекунад, вале шарорат хатокорро ба ҳалокат мерасонад.

⁷ Яке худро сарватманд нишон медиҳад, ва чизе надорад; вале дигаре худро бенаво нишон медиҳад, ва сарвати зиёде дорад.

⁸ Сарвати одам фидияи ҷони ӯст; вале бенаво таҳдидро намешунавад.

⁹ Нури одилон шодиёна медурахшад, вале чароғи шарирон хомӯш мешавад,

¹⁰ Аз ғурур фақат низоъ ба миён меояд, вале ҳикмат бо хоксорони машваратшунав аст.

¹¹ Сарвате ки аз ҳеҷу пуч пайдо шуда бошад, торафт кам мешавад, вале касе ки бо амали дасташ ғун карда бошад, онро афзун менамояд.

¹² Умедвории дуру дароз дилро бемор мекунад, вале муроде ки ҳосил шуда бошад, дарахти ҳаёт аст.

¹³ Касе ки ба калом беэътиноӣ кунад, ба худаш осеб мерасонад; вале касе ки аз аҳком тарсон бошад, мукофот меёбад.

¹⁴ Таълими хирадманд чашмаи ҳаёт аст, ки аз домҳои мамот дур мекунад.

¹⁵ Ақли расо ҷозиба мебахшад, вале роҳи хоинон сахт аст.

¹⁶ Ҳар шахси бофаросат бо дониш амал мекунад, вале аблаҳ беақлиро нишон медиҳад.

¹⁷ Элчии шарир ба бало мемонад, вале қосиди амин тасаллӣ мебахшад.

¹⁸ Бенавоӣ ва нанг насиби касест, ки насиҳатро рад кунад; вале касе ки мазамматро қабул кунад, мӯҳтарам мешавад.

¹⁹ Муроде ки ҳосил шуда бошад, барои ҷон хуш аст, ва дур шудан аз бадӣ барои аблаҳон зишт аст.

²⁰ Касе ки бо хирадмандон гардад, хирадманд мешавад; вале касе ки бо аблаҳон ҷӯра шавад, шикаст мехӯрад.

²¹ Хатокоронро бадӣ таъқиб мекунад, вале одилон мукофоти нек меёбанд.

²² Некӯкор ба писарони писаронаш мерос боқӣ мегузорад, вале сарвати хатокор барои одил саришта карда мешавад.

²³ Дар киштзори бенавоён озуқа бисьёр аст, вале аз боиси бесомонӣ нобуд мешаванд.

²⁴ Касе ки чӯбро дареғ дорад, писари худро дӯст намедорад; вале касе ки ӯро дӯст дорад, аз бачагиаш ҷазо медиҳад.

²⁵ Одил барои серии ҷонаш мехӯрад, вале шиками шарирон мӯҳтоҷӣ мекашад.