Айюб 6 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ ШАШУМ Айюб ба Алифоз ҷавоб мегардонад ва дилсӯзии ӯро металабад.

¹ Ва Айюб ҷавоб гардонда, гуфт:

² «Кошки ғуссаи ман баркашида мешуд, ва азоби маро бо он бар тарозу мегузоштанд!

³ Зеро ки ҳоло он аз реги дарьёҳо вазнинтар аст, бинобар ин суханонам сахт аст.

⁴ Зеро ки тирҳои Қодир андаруни ман аст, ки заҳри онҳоро рӯҳи ман мечашад; даҳшатҳои Худо бар зидди ман саф бастааст.

⁵ Оё гӯрхар дар алафзор ҳанг мезанад? Оё наргов дар сари охури худ маос мезанад?

⁶ Оё чизи бемазаро намак назада мехӯранд? Оё сафедии тухм таъм дорад?

⁷ Ҷони ман аз даст расондан ба ин чизҳо нафрат дорад: онҳо мисли чиркоби ҷисми ман аст.

⁸ Кошки орзуи ман ба амал меомад, ва Худо умеди маро ба иҷро мерасонд!

⁹ Ва Худо таваҷҷӯҳ намуда, маро маҳв мекард, ва дасти Худро дароз карда, риштаи умри маро мебурид!

¹⁰ Ва ин барои ман боз як тасаллӣ мешуд, ва ман дар азияти беамони худ аз он дилхуш мешудам, ки суханони Қуддусро инкор накардаам.

¹¹ Ман чӣ куввате дорам, ки умедвор шавам? Ва чӣ муроде дорам, ки сабр пеша кунам?

¹² Оё қуввати ман қуввати сангҳост? Оё ҷисми ман аз мис аст?

¹³ Оё ман комилан бемаҷол нестам, ва тавфиқ аз ман дур нашудааст?

¹⁴ Маъюс аз ҷониби ёраш сазовори марҳамат аст, агарчи тарси Қодирро тарк карда бошад.

¹⁵ Бародарони ман мисли селоб бевафогӣ карданд, мисли маҷрои селҳое ки гузашта мераванд,

¹⁶ Ки онҳо аз ях тираранг мебошанд, ва барф дар онҳо ниҳон аст;

¹⁷ Вале дар ҳавои гарм ҷорӣ шуда, торафт камоб мегарданд, ва дар авҷи гармо аз ҷои худ нопадид мешаванд;

¹⁸ Самтҳои роҳи худро каҷу килеб мекунанд ва буғ гардида, ба дараҷаи нестӣ мерасанд.

¹⁹ Қофилаҳои Темо ба онҳо назар медӯзанд, корвонҳои Шабо ба онҳо умед мебанданд,

²⁰ Аммо аз умеди худ хиҷил мешаванд: ба он ҷо омада, ноумед мешаванд.

²¹ Акнун шумо низ монанди он шудаед: даҳшатро дида, тарсидаед.

²² Оё ман гуфтаам: „Чизе ба ман бибахшед? Ва аз молу мулки худ ришвае барои ман бидиҳед?

²³ Ва маро аз дасти душман халос кунед? Ва фидия дода маро аз дасти мустабидон бихаред?“

²⁴ Маро таълим диҳед, ва ман хомӯш хоҳам монд; ба ман бифаҳмонед, ки чӣ ғалате кардаам?

²⁵ Чӣ пурзӯр аст суханони ростӣ! Вале танбеҳи шумо чиро исбот мекунад?

²⁶ Оё гумон мекунед, ки суханон барои исбот кофист? Ва гуфтори маъюс мисли бод аст?

²⁷ Дар ҳаққи ятим қуръа мепартоед, ва ёри худро асбоби харидуфурӯш мегардонед.

²⁸ Ва акнун марҳамат карда ба ман назар андозед, ва ман дар пеши шумо дурӯғ нахоҳам гуфт.

²⁹ Баргардед, то ки ноинсофӣ нашавад. Ва боз баргардед, чунки адолати ман яқин аст.

³⁰ Оё дар забони ман ноинсофӣ ҳаст? Магар коми ман суханони фитнаангезро фарқ намекунад?