Айюб 18 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ ҲАЖДАҲУМ Нутқи дуюми Билдод. Ӯ ногузир будани ҳалокати шариронро қайд менамояд.

¹ Ва Билдоди Шуҳӣ ҷавоб гардонда, гуфт:

² «То ба кай ба суханон идома хоҳӣ дод? Аввал мулоҳиза кунед, ва баъд сухан хоҳем ронд.

³ Чаро мисли чорпое ҳисоб ёбем ва дар назари шумо кундзеҳн намоем?

⁴ Эй, ки ҷони худро дар ғазаби худ медарӣ! Наход ки барои ту замин хароб шавад, ва кӯҳпора аз ҷояш кӯч кунад?

⁵ Бо вуҷуди ин, нури шарирон хомӯш хоҳад шуд, ва шарораи оташи онҳо рӯшноӣ нахоҳад дод.

⁶ Дар хаймаи ӯ нур тира хоҳад гардид, ва чароғаш бар ӯ хомӯш хоҳад шуд.

⁷ Қадамҳои пурзӯри ӯ танг хоҳад шуд, ва машвараташ ӯро вожгун хоҳад кард.

⁸ Зеро ки бо пойҳояш дар дом хоҳад афтод, ва бар рӯи тӯр роҳ хоҳад рафт.

⁹ Тузоқ пошнаи ӯро хоҳад қапид, ва қапқон ӯро сахт нигоҳ хоҳад дошт.

¹⁰ Ҷела барояш бар замин ниҳон аст, ва чапарак барояш дар сари роҳ.

¹¹ Аз ҳар тараф даҳшатҳо ӯро хоҳад тарсонид, ва дар ҳар қадамаш ӯро таъқиб хоҳад кард.

¹² Насли ӯ гуруснагӣ хоҳад кашид, ва ҳалокат барои афтодани ӯ тайёр аст;

¹³ Андоми ҷисми ӯро хоҳад хӯрд: нахустзодаи марг андоми ӯро хоҳад хӯрд.

¹⁴ Аз хаймаи ӯ, ки паноҳгоҳи ӯст, ронда хоҳад шуд, ва сӯи подшоҳи даҳшатҳо бурда хоҳад шуд.

¹⁵ Дар хаймаи ӯ, ки дигар аз они ӯ набошад, даҳшатҳо сокин хоҳад шуд; бар маскани ӯ кибрит боронида хоҳад шуд.

¹⁶ Решаҳои ӯ аз зер хушк хоҳад шуд, ва шоху барги ӯ аз боло бурида хоҳад шуд.

¹⁷ Зикри ӯ аз замин маҳв хоҳад шуд, ва номи ӯро бар рӯи саҳро касе нахоҳад хонд.

¹⁸ Ӯро аз рӯшноӣ ба торикӣ хоҳанд ронд, ва аз дуньё дур хоҳанд кард.

¹⁹ Дар оилаи ӯ на аберае ӯро хоҳад буд ва на наберае; ва дар иқоматгоҳҳои ӯ касе боқӣ нахоҳад монд.

²⁰ Аз рӯи ӯ ғарбиён ҳайрон хоҳанд монд, ва шарқиён ба даҳшат хоҳанд афтод.

²¹ Ба яқин чунин аст масканҳои каси ноинсоф, ва ҳамин аст қисмати маконе ки Худоро намешиносад».