Айюб 13 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ СЕЗДАҲУМ Давоми нутқи Айюб.

¹ Инак, ҳамаашро чашми ман дидааст, ва гӯши ман шунида, дарк намудааст.

² Он қадар, ки шумо медонед, ман низ медонам; аз шумо камтар нестам.

³ Аммо ман мехоҳам ба Қодир сухан ронам, ва орзу дорам ба Худо исбот намоям.

⁴ Валекин шумо дурӯғ мебофед, ҳамаатон табибони афсунгар ҳастед.

⁵ Кошки тамоман хомӯш менишастед! Ин барои шумо ҳикмат ҳисоб меёфт.

⁶ Пас, мазаммати маро бишнавед, ва ба эродҳои лабҳоям гӯш андозед.

⁷ Оё ба хотири Худо ноинсофона сухан меронед? Ва аз барои Ӯ фиребгарона гап мезанед?

⁸ Оё ба Ӯ рӯйбинӣ мекунед? Оё барои Худо муддаӣ мешавед?

⁹ Оё хуб мешавад, ки Ӯ шуморо таҳқиқ намояд? Оё Ӯро фиреб мекунед, чунон ки инсонро фиреб мекунанд?

¹⁰ Шуморо сахт ҷазо хоҳад дод, агар рустӣ рӯйбинӣ кунед.

¹¹ Кибриёи Ӯ, охир, шуморо дар даҳшат хоҳад андохт, ва тарси Ӯ шуморо фаро хоҳад гирифт.

¹² Ёдовариҳои шумо мисли хокистар аст; ҳисорҳои шумо ҳисорҳои гилин аст.

¹³ Назди ман хомӯш бошед, ва ман сухан хоҳам ронд, ва ҳар чи бар сарам ояд — ояд.

¹⁴ Барои чӣ гӯшти худро бо дандони худ бигазам ва ҷони худро ба кафи худ бигирам?

¹⁵ Инак, маро қатл кунад ҳам, ба Ӯ умед хоҳам баст, аммо беайбии роҳҳои худро ба ҳузури Ӯ исбот хоҳам кард.

¹⁶ Ин низ барои ман наҷот хоҳад буд, зеро ки риёкор ба хузури Ӯ нахоҳад омад.

¹⁷ Сухани маро бодиққат бишнавед, ва фикри ман ба гӯшҳотон хоҳад расид.

¹⁸ Инак, ба мурофиа оғоз намудаам; медонам, ки сафед хоҳам шуд.

¹⁹ Кист, ки тавонад ба ман мухолифат кунад? Дар он сурат ҳоло хомӯш шуда, ҷон медодам.

²⁰ Фақат ду чизро ба ман накун, он гоҳ аз ҳузури Ту пинҳон нахоҳам шуд:

²¹ Дасти Худро аз ман дур кун, ва бигзор бими Ту маро дар даҳшат наандозад.

²² Ва даъват намо, ва ман ҷавоб хоҳам дод, ё ки сухан ронам, ва ба ман ҷавоб гардон.

²³ Гуноҳҳо ва хатоҳои ман чӣ қадар аст? Ҷиноят ва хатои маро ба ман маълум намо.

²⁴ Чаро рӯи Худро пинҳон медорӣ, ва маро душмани Худ ҳисоб мекунӣ?

²⁵ Оё барги пажмурдаро ба ҳарос меандозӣ, ва хаси хушкидаро таъқиб менамоӣ?

²⁶ Зеро ки талхиҳоро бар ман менависӣ, ва хатоҳои ҷавониамро ба ман нисбат медиҳӣ,

²⁷ Ва пойҳои маро дар ишкел меандозӣ, ва ҳамаи роҳҳои маро мепоӣ — кафи пойҳои маро пайгирӣ мекунӣ.

²⁸ Ва ин бечора мисли чизи пӯсида аз ҳам ҷудо мешавад, мисли либосе ки куя зада бошад.