Айюб 12 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ ДУВОЗДАҲУМ Айюб ба ҳар сеи онҳо ҷавоб мегардонад; ӯ ҳикмати худбоваронаи онҳоро рад мекунад.

¹ Ва Айюб ҷавоб гардонда, гуфт:

² «Яқин аст, ки шумо гузини қавм ҳастед, ва ҳикмат бо шумо хоҳад мурд.

³ Ман низ мисли шумо соҳибдил ҳастам; аз шумо камтар нестам; ва кист, ки чунин чизҳоро надонад?

⁴ Ман барои ёрони худ хандахариш шудаам, — агарчи Худоро мехонам, ва Ӯ маро иҷобат менамояд, — оре, хандахариш шудаам, агарчи одил ва беайб ҳастам.

⁵ Ба фикри лоубол, тамасхур барои мусибатзада аст, ва зарба барои касонест, ки пояшон лағҷидааст.

⁶ Хаймаҳои тороҷгарон ором аст, ва онҳое ки Худоро ба ғазаб меоваранд, дар амният мебошанд, ки ҳар яке худои худро дар дасти худ доранд.

⁷ Валекин аз чорпоён бипурс, ва туро таълим хоҳанд дод, ва аз мурғони ҳаво бипурс, ва ба ту хабар хоҳанд дод;

⁸ Ё бо замин мусоҳиба намо, ва туро таълим хоҳад дод, ва моҳиёни баҳр ба ту ҳикоят хоҳанд кард.

⁹ Кист аз ҳамаи онҳо, ки надонад, ки дасти Худованд инро ба вуҷуд овардааст?

¹⁰ Ҷони тамоми мавҷудот ва рӯҳи тамоми навъи башар дар дасти Ӯст.

¹¹ Оё гӯш суханонро намесанҷад, чунон ки ком таъми хӯрокро фарқ мекунад?

¹² Ҳикмат дар пирон аст, ва хирад дар умри дароз.

¹³ Ҳикмат ва қудрат дар Ӯст, машварат ва хирад аз они Ӯст.

¹⁴ Инак, Ӯ хароб мекунад, ва он чиз аз нав бино нахоҳад ёфт; касеро бандӣ мекунад, ва банди он кас кушода нахоҳад шуд.

¹⁵ Инак, обҳоро бозмедорад, ва хушк мешаванд, ва онҳоро сар медиҳад, ва заминро чаппаву роста мекунанд.

¹⁶ Қудрат ва ҳикмат аз они Ӯст, ғалаткунанда ва чапғалатдиҳанда назди Ӯст.

¹⁷ Ӯ мушовиронро бемулоҳиза мегардонад, ва доваронро саргаранг мекунад;

¹⁸ Бандҳои подшоҳонро мекушояд, ва бар камарҳошон миёнбанд мебандад;

¹⁹ Коҳинонро урьён мегардонад, ва зӯроваронро вожгун мекунад;

²⁰ Суханваронро аз забон маҳрум менамояд, ва зеҳни пиронро мерабояд;

²¹ Забуниро бар мирон фурӯ мерезад, ва камарбанди тавонгаронро суст мекунад;

²² Умқҳоро аз даруни торикӣ ошкор месозад, ва зулмотро ба рӯшноӣ мебарорад;

²³ Халқҳоро афзун мегардонад, ва онҳоро маҳв менамояд; халқҳоро вусъат медиҳад, ва онҳоро тарк мекунад;

²⁴ Сарварони қавми заминро аз ақл маҳрум менамояд, ва онҳоро дар бодияи бероҳа сарсону саргардон мекунад:

²⁵ Дар торикӣ даст‐дасткунон роҳ мераванд, ва рӯшноӣ нест; ва онҳоро мисли мастон сарсону саргардон мекунад.