1 Таслӯникиён* 5 - Китоби Муқаддас 1992 1999

БОБИ ПАНҶУМ Имондорон бояд дар интизори рӯзи Худованд бедор бошанд.

¹ Аммо дар бораи замонҳо ва мӯҳлатҳо ба шумо, эй бародарон, навиштан ҳоҷат надорад,

² Зеро худи шумо хуб медонед, ки рӯзи Худованд ончунон меояд, чунон ки дузд дар шаб.

³ Чун бигӯянд: «Осоиштагӣ ва амният», — он гоҳ ногаҳон ба ҳалокат дучор хоҳанд шуд, мисли он ки зани ҳомиладор ба дарди зоиш дучор мешавад, ва ба ҳеҷ ваҷҳ халос нахоҳанд шуд.

⁴ Лекин шумо, эй бародарон, дар зулмот нестед, ки он рӯз бар шумо чун дузд ояд;

⁵ Зеро ки ҳамаи шумо писарони нур ва писарони рӯз ҳастед. Мо на писарони шаб ҳастем ва на писарони зулмот.

⁶ Пас, набояд мисли дигарон дар хоб бошем, балки бедор ва ҳушьёр бошем.

⁷ Зеро ки хобидагон шабона мехобанд, ва мастон шабона маст мешаванд;

⁸ Вале мо, ки писарони рӯз ҳастем, бояд ҳушьёр бошем ва зиреҳи имон ва муҳаббат ва хӯди умеди наҷотро дар бар кунем,

⁹ Чунки Худо моро на барои ғазаб таъин кардааст, балки барои ёфтани наҷот ба василаи Худованди мо Исои Масеҳ,

¹⁰ Ки барои мо мурд, то ки мо, хоҳ бедор бошем, хоҳ хобида, бо якҷоягии Ӯ зист кунем.

¹¹ Бинобар ин ҳамдигарро тасаллӣ диҳед ва якдигарро обод кунед, чунон ки низ мекунед.

Насиҳат. Саломҳо.

¹² Аммо аз шумо, эй бародарон, илтимос мекунем, ки он касонро қадрдонӣ намоед, ки дар миёни шумо меҳнат мекунанд, ва сарварони шумо дар Худованд буда, шуморо насиҳат медиҳанд,

¹³ Ва онҳоро барои фаъолияташон бо камоли муҳаббат иззат кунед; бо якдигар дар сулҳ зист кунед.

¹⁴ Инчунин аз шумо, эй бародарон, хоҳишмандем, ки танбалонро насиҳат кунед, беҷуръатонро тасаллӣ диҳед, сустонро дастгирӣ намоед, бо ҳар кас пурсабр бошед.

¹⁵ Бохабар бошед, ки касе ба касе дар ивази бадӣ, бадӣ накунад, балки ҳамеша барои якдигар ва барои ҳама дар паи некӣ бошед.

¹⁶ Ҳамеша шод бошед.

¹⁷ Пайваста дуо гӯед.

¹⁸ Барои ҳама чиз шукр гӯед, зеро ки чунин аст иродаи Худо дар ҳаққи шумо дар Исои Масеҳ.

¹⁹ Рӯҳро хомӯш накунед.

²⁰ Нубувватҳоро хор нашуморед.

²¹ Ҳама чизро озмоиш кунед, чизи ҳубро нигоҳ доред.

²² Аз ҳар гуна бадӣ худдорӣ кунед.

²³ Худи Худои осоиштагӣ бигзор шуморо ба куллӣ пок гардонад ва рӯҳу ҷону ҷисми шуморо дар вақти омадани Худованди мо Исои Масеҳ комилан беайб нигоҳ дорад.

²⁴ Даъваткунандаи шумо амин аст, ва инро низ ба амал меоварад.

²⁵ Эй бародарон, барои мо дуо гӯед.

²⁶ Ба ҳамаи бародарон бо бӯсаи муқаддас салом расонед.

²⁷ Шуморо ба исми Худованд вазифадор менамоям, ки ин номаро ба ҳамаи бародарони муқаддас бихонед.

²⁸ Файзи Худованди мо Исои Масеҳ бо шумо бод. Омин.