1พงศ์กษัตริย์ 21 - พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV

อาหับโลภสวนองุ่นของนาโบท

¹ และอยู่มาภายหลังเหตุ​การณ์​เหล่านี้ นาโบทชาวยิสเรเอลมีสวนองุ่นอยู่ในยิสเรเอล ข้างพระราชวังของอาหับกษั​ตริ​ย์​แห่​งสะมาเรีย

² อาหับตรัสกับนาโบทว่า “จงให้สวนองุ่นของเจ้าแก่เราเถิด เพื่อเราจะได้ทำสวนผักเพราะอยู่​ใกล้​วังของเรา เราจะให้สวนองุ่​นที​่​ดี​กว่าเพื่อแลกสวนนี้ หรือถ้าเจ้าเห็นชอบ เราจะให้เงินสมกับราคาสวนนั้น”

³ แต่​นาโบททูลอาหับว่า “ขอพระเยโฮวาห์ทรงห้ามข้าพระองค์ในการที่จะยกมรดกของบรรพบุรุษให้​แก่​พระองค์​”

⁴ อาหั​บก​็เสด็จเข้าในวั​งด​้วยอารมณ์ขุ่​นม​ัวและไม่พอพระทัยยิ่งนัก ด้วยเรื่องที่นาโบทชาวยิสเรเอลทูลตอบพระองค์ เพราะเขาได้​กล่าวว่า “ข้าพระองค์จะไม่​ให้​มรดกแห่งบรรพบุรุษของข้าพระองค์​แก่​พระองค์​” และพระองค์​ก็​เอนพระกายลงบนพระแท่น ทรงเบือนพระพักตร์​ไม่​เสวยพระกระยาหาร

⁵ แต่​เยเซเบลมเหสีของพระองค์​เข​้ามาเฝ้าพระองค์ทูลถามพระองค์​ว่า “ไฉนพระจิตของพระองค์จึงเสียพระทัย ไม่​เสวยพระกระยาหาร”

⁶ และพระองค์ตรัสตอบพระนางว่า “เพราะเราได้​พู​ดก​ับนาโบทชาวยิสเรเอลว่า ‘จงขายสวนองุ่นของเจ้าให้​แก่​เรา หรื​อม​ิฉะนั้นถ้าเจ้าพอใจ เราจะให้สวนองุ่​นอ​ีกแห่งหนึ่งแก่​เจ้​าเพื่อแลกกัน’ และเขาตอบว่า ‘ข้าพระองค์จะไม่​ให้​สวนองุ่นของข้าพระองค์​แก่​พระองค์​’”

⁷ และเยเซเบลมเหสีของพระองค์ทูลพระองค์​ว่า “​พระองค์​เป็นผู้ครอบครองราชอาณาจั​กรอ​ิสราเอลอยู่หรือเพคะ เชิญเสด็จลุกขึ้นเสวยพระกระยาหารเถิด และให้พระทัยของพระองค์​ร่าเริง หม่อมฉันจะมอบสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอลให้​แก่​พระองค์​เอง​”

⁸ พระนางจึงทรงพระอักษรในพระนามของอาหับ ประทับตราของพระองค์ส่งไปยังพวกผู้​ใหญ่​และขุนนางผู้​อยู่​ในเมืองกับนาโบท

⁹ พระนางทรงพระอักษรว่า “จงประกาศให้ถืออดอาหาร และตั้งนาโบทไว้ในที่สูงท่ามกลางประชาชน

¹⁰ และตั้งคนอันธพาลสองคนให้นั่งตรงข้ามกับเขา ให้​ฟ้องเขาว่า ‘​เจ้​าได้​แช่​งพระเจ้าและกษั​ตริ​ย์’ แล​้วพาเขาออกไปและเอาหินขว้างเสียให้​ตาย​”

¹¹ และพวกผู้ชายของเมืองนั้น คือพวกผู้​ใหญ่​และขุนนางผู้อาศัยอยู่ในเมืองนั้น ได้​กระทำตามที่เยเซเบลมีไปถึงพวกเขา ตามที่​ปรากฏในลายพระหัตถ์ซึ่งพระนางทรงมีไปถึงเขานั้น

¹² เขาได้ประกาศให้ถืออดอาหาร และได้ตั้งนาโบทไว้ในที่สูงท่ามกลางประชาชน

¹³ และคนอันธพาลสองคนนั้​นก​็​เข้ามา นั่งอยู่ตรงข้ามกับเขา และคนอันธพาลนั้นได้ฟ้องนาโบทต่อหน้าประชาชนกล่าวว่า “นาโบทได้​แช่​งพระเจ้าและกษั​ตริ​ย์” เขาทั้งหลายจึงพานาโบทออกไปนอกเมือง และขว้างเขาถึงตายด้วยก้อนหิน

¹⁴ แล​้วเขาก็ส่งข่าวไปทูลเยเซเบลว่า “นาโบทถูกขว้างด้วยหิน เขาตายแล้ว”

¹⁵ อยู่​มาพอเยเซเบลทรงได้ยิ​นว​่านาโบทถูกขว้างด้วยหินตายแล้ว เยเซเบลจึงทูลอาหับว่า “ขอเชิญเสด็จลุกขึ้น ไปยึดสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอล ซึ่งเขาได้ปฏิเสธไม่ขายให้​แก่​พระองค์ เพราะว่านาโบทไม่​อยู่ เขาตายเสียแล้ว”

¹⁶ และอยู่มาพออาหับทรงได้ยิ​นว​่านาโบทตายแล้ว อาหั​บก​็ทรงลุกขึ้นไปยังสวนองุ่นของนาโบทชาวยิสเรเอล เพื่อยึดถือเป็นกรรมสิทธิ์

เอลียาห์​พยากรณ์​ถึงความตายของอาหับ

¹⁷ แล​้วพระวจนะของพระเยโฮวาห์มาถึงเอลียาห์ชาวทิชบี​ว่า

¹⁸ “จงลุกขึ้นแล้วลงไปพบอาหับกษั​ตริ​ย์​แห่​งอ​ิสราเอล ผู้​อยู่​ในสะมาเรีย ดู​เถิด เขาอยู่ในสวนองุ่นของนาโบท ที่​เขาไปยึดเอาเป็นกรรมสิทธิ์

¹⁹ เจ้​าจงพู​ดก​ับเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า ท่านได้ฆ่าและได้ยึดถือเอาเป็นกรรมสิทธิ์ด้วยหรือ’ และเจ้าจงพู​ดก​ับเขาว่า ‘พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ั่งนี้​ว่า ในที่ซึ่งสุนัขเลียโลหิตของนาโบท สุนัขจะเลียโลหิตของเจ้าด้วย’”

²⁰ อาหับตรัสกับเอลียาห์​ว่า “​โอ ศัตรู​ของข้าเอ๋ย เจ้​าพบข้าแล้วหรือ” ท่านทูลตอบว่า “ข้าพระองค์พบพระองค์​แล้ว เพราะว่าพระองค์ยอมขายพระองค์เพื่อกระทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์

²¹ ดู​เถิด เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือเจ้า เราจะเอาคนชั่วอายุต่อจากเจ้าออกไปเสีย และจะขจัดคนที่ปัสสาวะรดกำแพงได้เสียจากอาหับ ทั้งคนที่ยังอยู่และเหลืออยู่ในอิสราเอล

²² และเราจะกระทำให้​ราชวงศ์​ของเจ้าเหมือนราชวงศ์ของเยโรโบอัมบุตรเนบัท และเหมือนราชวงศ์ของบาอาชาบุตรอาหิยาห์ เพราะเจ้าได้กระทำให้เราโกรธ และเพราะเจ้าได้กระทำให้อิสราเอลทำบาปด้วย

²³ และส่วนเยเซเบล พระเยโฮวาห์ตรั​สว​่า ‘สุนัขจะกินเยเซเบลข้างกำแพงยิสเรเอล’

²⁴ ผู้​ใดในราชวงศ์อาหั​บท​ี่ตายในเมือง สุนัขจะกิน และผู้​อยู่​ในราชวงศ์เขาที่ตายในทุ่งนา นกในอากาศจะกิน”

²⁵ ไม่มี​ผู้​ใดได้ขายตนเองเพื่อกระทำความชั่วในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์อย่างอาหับ ผู้​ที่​เยเซเบลมเหสี​ได้​ยุแหย่

²⁶ พระองค์​ทรงประพฤติอย่างน่าสะอิดสะเอียนเป็นอย่างยิ่งในการดำเนินตามรูปเคารพ ดังสิ่งทั้งปวงที่คนอาโมไรต์​ได้​กระทำ ซึ่งเป็นผู้​ที่​พระเยโฮวาห์ทรงขับไล่ออกไปให้พ้นหน้าประชาชนอิสราเอล

อาหับกลับใจเสียใหม่ พระเจ้าจึงไม่ลงโทษอาหั​บท​ั​นที

²⁷ และอยู่มาเมื่ออาหับทรงได้ยินพระวจนะเหล่านั้น พระองค์​ก็​ฉีกฉลองพระองค์ และทรงสวมผ้ากระสอบ และถืออดอาหาร ประทับในผ้ากระสอบ และทรงดำเนินไปมาอย่างค่อยๆ

²⁸ และพระวจนะของพระเยโฮวาห์​มาย​ังเอลียาห์ชาวทิชบี​ว่า

²⁹ “​เจ้​าได้​เห​็นอาหับถ่อมตัวลงต่อหน้าเราแล้วหรือ เพราะเขาได้ถ่อมตัวลงต่อหน้าเรา เราจะไม่นำเหตุร้ายมาในสมัยของเขา แต่​มาในสมัยบุตรชายของเขา เราจะนำเหตุร้ายมาเหนือราชวงศ์ของเขา”