मत्ती 20 - बिलासपुरी नौआं नियमबगीचे रे मजदूरा रा उदाहरण 1 स्वर्गा रा राज इस उदाहरणा साई आ: एक जमीनदार था सै जे अपणे अंगूरां रे बगीचे च मजदूरां जो लगाणे रे खातर बौहत भ्यागा घरा ते निकल़या। 2 ताहली जे सै मजदूरां ने इक दिनार रोज की मजदूरिया पर सैहमत हुईग्या, तिने मजदूरां जो बगीचे च काम्म करने भेजित्या। 3 तकरीवन सबेरके नौ बजे ताहली जे सै दोबारा घरा ते बाहर बजारा च गया, तिने तिसा जगह किछ मजदूरां जो बेकार खढ़िरा देख्या। 4 तिने मजदूरां जो बोल्या, तुहें बी जाईने मेरे बगीचे च काम्म करा, मांह तुहांजो ठीक मजदूरी देणी, इस खातर सै चलीपे। 5 बगीचे रा मालक दोबारा तकरीवन बारा बजे कने तिन्न बजे भीं बजारा च गया कने येढ़ा इ कित्या। 6 तकरीवन पांज बजे सै भीं बजारा च गया तिने तिसा जगह किछ होर मजदूरां जो खढ़िरा देख्या, सै तिन्हांने गलाया, तुहें पूरा दिन येत्थी बेकार कांह खढ़िरे रैं? 7 तिन्हें मालका जो जवाव दित्या, इस खातर भई किन्हिये अहांजो मजदूरिया पर नीं लगाया। फेरी मालके तिन्हांजो बोल्या, तुहें बी मेरे बगीचे च जावा कने काम्म करा। 8 सांझ हुणे पर बगीचे रे मालके अपणे भण्डारीये जो गलाया, मजदूराँ जो सद्दीने पिछलयां ते लेईने पैहलकयां तक सबनीं जो पैसयां रा भुगतान करी दे। 9 फेरी सै मजदूर जे पांज्ज बजे ते इक घण्टा पैहले कम्मा पर लगाईरे थे, तां तिन्हांजो इक-इक दिनार मिल्या। 10 कने सै मजदूर जे सबेरे ते काम्म करीराँ थे सै आये, तिन्हे सोच्चया अहांजो किछ जादा पैसे मिलणे, पर तिन्हाजो बी इक-इक दिनार मिलया। 11 पैसे त तिन्हें लेईले पर जमीनदारा ने शकैत करदे हुये सै बोलणे लगे, 12 सै मजदूर जे बाद बिच लगे थे, तिन्हें सिर्फ इक घण्टा काम्म कित्या पर तुहें अहांजो बी उतणा इ दित्या जितना जे तिन्हांजो दित्या, जबकि अहें सारा दिन कड़कदिया धुप्पा च बौहत मेहणत किति। 13 जमीनदारे तिन्हां चते इक्की जो जबाब दित्या, दोस्त, मैं तेरने कोई बेन्याई नीं किति। क्या अहें तैह नीं कित्तिरा था भई माह तुहांजो इक दिनार देणा? 14 सै जे तेरी मजदूरी बणां इ, तिस्सो लै कने चली जा; हऊँ बाद बी तितनी इ मजदूरी देणा चाँह जितणी जे तिज्जो देई कराँ। 15 क्या हऊँ अपणे पैसे रा अपणिया इच्छा रे मुतावक किछ बी करने रा हक नीं रखदा? क्या तू मेरिया इसा भलाईया ते जल़ण कराँ? 16 इस तरिके ने सै जे अप्पूँजो खास समझां ये, हुण सै खास नीं रैहणे, कने सै जे खास नीं समझे जायें, सै औणे औल़े वगता च बौहत खास समझे जाणे। अपणिया मौती रे बारे च यीशुये री तिज्जी भविष्यवाणी ( मरकुस 10:32-34 ; लूका 18:31-34 ) 17 ताहली जे यीशु अपणे बारा चेलयां सौगी यरूशलेम नगरा जो जाई कराँ था तां यीशु तिन्हांजो इक कनारे लेईग्या कने चलदे-चलदे तिन्हाने बोलणे लगया, 18 “देक्खा, अहें यरूशलेम नगरा जो जाया राँये; कने माहणुये रा पुत्र यनि हऊँ मुखियायाजकां कने यहूदी शास्त्रियां रे हवाले कित्या जाणा, कने तिन्हां मिन्जो मौती रे लायक समझणा। 19 कने मिन्जो अन्यजातियां रे हवाले कित्या जाणा, भई सै मेरा मजाक डवाओ, कने कोड़े मारो, कने मिन्जो क्रूसा पर चढ़ाओ, कने मांह तिज्जे दिन मूईरयां ते जिऊंदा हुई जाणा।” इक्की मौआ री प्राथना ( मरकुस 10:35-45 ) 20 ताहली जे जब्दिये रे पुत्राँ री माता अपणे पुत्राँ सौगी यीशुये लौ आईने तिसरे पैराँ पर मत्था टेक्कीने किछ मंगणे लगी। 21 यीशुये तिसाते पुच्छया, “तू क्या चाईं?” तिसे गलाया, “मिन्जो बचन दे भई मेरे ये दोन्नों पुत्र तेरे राज्जा च इक तेरे सज्जे कने इक तेरे खब्बे पासे खौ बैट्ठो।” 22 यीशुये जबाब दित्या, “तुहें नीं जाणदे भई तुहें क्या मंगी रायें? क्या तुहें मेरे साई दुख सैई सक्कां ये, तिस्सो जे हऊँ सैहणे औल़ा?” तिन्हें तिसने गलाया, “हाँ, सही सक्कां ये।” 23 यीशुये तिन्हांने गलाया, “तुहें मेरे साई दुख त सैही लेंगे, पर मेरे दायें कने बायें बठाल़ना मेरा काम्म निआं, पर तिन्हांरे खातर जे मेरे पिता परमेशरा रिया तरफा ते त्यार कित्तिरा, तिन्हारे खातर इ आ।” 24 ताहली जे बाकी दस चेलयां येढ़ा सुणया तां सै तिन्हां दुईं भाईयां पर गुस्से हुईगे। 25 फेरी यीशुये तिन्हांजो अप्पूँ ले सद्दीने गलाया, “तुहें जाणाँ ये भई अन्यजाति राजा लोकां पर अपणा हक जमाई ने रक्खां ये; कने तिन्हारे खास नेता लोकां पर अपणा हक जताणा चाँये। 26 पर तुहां च येढ़ा नीं हूणा; बल्कि तुहां च सै जे महान बणना चाँह सै तुहांरा सेवक बणो; 27 कने सै जे तुहां च मुखिया बणना चाओ सै तुहांरा दास बणो; 28 तियां जे भई माहणुये रा पुत्र, यनि हऊँ इस खातर नीं आया भई अपणी सेवा करवाऊँ, पर हऊँ इस खातर आया भई अप्पूँ सेवा करूँ कने बौहत सारे लोकां जो पापां ते छुड़ाणे खातर अपणा प्राण देऊँ।” दो अन्हेयां जो आक्खीं रिया जोता रा दान ( मरकुस 10:46-52 ; लूका 18:35-43 ) 29 ताहली जे सै यरीहो नगरा ते निकल़ी रां थे, तां लोकां री इक बड्डी भीड़ तिन्हारे पिच्छे चलीपी। 30 कने दो अन्हे, सै जे सड़का रे कण्डे बैठिरे थे, ताहली जे तिन्हे सुणया भई यीशु तिन्नी चियें जाई करां, सै रड़ाये कने बोलणे लगे, “प्रभु, दाऊद रे वंशज, अहां पर दया कर।” 31 लोकें सै थिड़के कने गलाया तुहें चुप नीं रैई सकदे; पर सै तिसते बी जादा राड़ां मारने लगे, “प्रभु, दाऊद रे वंशज, अहां पर दया कर।” 32 फेरी यीशुये रुकीने सै सद्दे कने गलाया, “तुहें क्या चाँये भई हऊँ तुहांरे खातर क्या करूँ?” 33 तिन्हे तिसने गलाया, “प्रभु, ये भई अहें देखणे लायक हुईजो।” 34 यीशुये तरस खाईने तिन्हांरियां आक्खीं छुईयां, कने सै इकदम देखणे लगे; कने सै तिन्हांरे पिच्छे चलीपे। |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.