2 कुरिन्थियों 6 - बिलासपुरी नौआं नियम1 परमेशरा सौगी काम्म करने रे नाते अहें तुहां लोकां ने बिनती कराँ ये भई परमेशरा रा सै अनुग्रह जे तुहांजो मिलीरा, तिस्सो बेकार नीं जाणे देआ। 2 काँह्भई पवित्रशास्त्रा च परमेशर बोलां, “मैं ठीक वगता पर तेरी सुणी ली कने हऊँ छुटकारे रे दिन तिज्जो सहारा देणे आया।” देक्खा। “सही वगत” येई हाया। देक्खा। “छुटकारे रा दिन येई हाया।” 3 अहांरा स्वाभाव किसी बी तरिके ने किसी रे खातर अड़चन नीं बणदा, ताकि अहांरी सेवकाईया पर कोई दोष नीं लाओ। 4 पर हरेक गल्ला च अहें ये दस्सां ये भई अहें परमेशरा रे सच्चे सेबक ये। अहें धीरजा सौगी पीड़ा सैहणे च, गरीबिया च, कष्टां च, 5 कोड़े खान्दे हुये, जेल्लां च रैहन्दे हुये, अशान्तिया रे बिच, मेहणत करदे हुये, कईं रातीं तक बिणा सोये, उपवासा च, 6 पवित्रता ते, ज्ञाना ते, धीरजा ते, दयालुता ते, पवित्र आत्मा ते, सच्चे प्यारा ने, 7 सच्चे बचना ने, कने परमेशरा रिया सामर्था ने, धार्मिकता रे हत्थियार सै जे अपणे सज्जे कने खब्बे हत्थां चे, 8 अहें आदरा कने निरादरा रे बिच, बेज्जतिया कने सम्माना च अपणे बारे च हमेशा सच्च बोल्या, पर किछ लोकें अहांजो भरमाणे औल़े समझया; 9 किछ लोक अहांजो अंजाण समझां ये, जबकि अहौं सारे जाणाँ ये; अहें मूईरे समझे जायें, पर फेरी भीं अहें जिऊंदा ये; अहांजो सजा त दित्ति जाँई, पर अहें प्राणा ते मारे नीं जान्दे। 10 अहें दुखां रे वगता च बी, हमेशा खुश ये; हलाँकि अहें गरीब ये, फेरी बी बौहत लोकां जो आत्मिकता च अमीर बणाई दें। लोक समझां ये अहांले किछ निआं, जबकि अहांले त सब किछ आ। 11 कुरिन्थ नगरा च रैहणे औल़े लोको, अहें तुहांजो किछ बी छुपान्दे नींये, काँह्भई अहें तुहांजो अपणे पूरे दिला ने प्यार कराँ ये। 12 अहांरा प्यार तुहांरे खातर घट नीं हुईरा; पर तुहें अहांने प्यार करना घट करी तरा। 13 तुहांजो अपणा बच्चा समझदे हुये हऊँ बोलीराँ भई तुहें बी अहांजो अपणे दिला ते प्यार करा। अहें परमेशरा रा मन्दर ये 14 अविश्वासियां ने बौहत करीवी रिश्ता नीं रक्खा, काँह्भई धर्मिये कने अधर्मिये री भला क्या बराबरी हुई? या लोई रे कने अन्धेरे रे बिच भला मित्रता कियां हुई सक्कां इ? 15 इयां इ मसीह रा शैतान्ना ने क्या तालमेल? यनिके विश्वासिया रा अविश्वासिये ने क्या नाता? 16 परमेशरा रे मन्दरा रा मूर्तियां ने क्या नाता? काँह्भई अहें खुद तिस जीवित परमेशरा रे मन्दर ये; तियां जे परमेशरे पवित्रशास्त्रा च बोल्या, “माह तिन्हां लोकां च बसणा कने तिन्हां सौगी हमेशा रैहणा; कने हऊँ तिन्हांरा परमेशर हूणा कने सै मेरे लोक हुणे।” 17 इस खातर पवित्रशास्त्रा रे जरिये प्रभु बोलां, “तुहें अविश्वासी लोकां रे बिच्चा ते निकल़ीने बाहर औआ सै जे मेरा अनुशरण नीं करदे, तिन्हांते अप्पूँजो लग करा; हुण तुहें कदीं किछ बी नीं छूआ, सै जे अपवित्र आ, तांई मांह तुहें ग्रहण करने; 18 कने हऊँ तुहांरा पिता हूणा, कने तुहें मेरे बेटे कने बेटियां हुणे। ये सर्वशक्तिमान परमेशरा रा वचन आ।” |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.