1 कुरिन्थियों 13 - बिलासपुरी नौआं नियमप्यार महान आ 1 जे हऊँ माहणुआं कने स्वर्गदूतां री बोलियां बोलूं कने प्यार नीं रखूं, तां मेरी गल्ल ठनठनांदा पीतल, कने झनझनांदी हुई झांझरा साई हूणी। 2 कने जे हऊँ भविष्यवाणी करी सक्कूँ, कने सब्बीं भेतां कने सब प्रकारा रे ज्ञाना जो समझूं, कने मिन्जो येत्थी तका पूरा विश्वास हो भई हऊँ पहाड़ां जो हटाई सक्कां, पर प्यार नीं रखूं, तां हऊँ किछ निआं। 3 जे हऊँ अपणी सारी दौलत गरीबां जो ख्वाई दूँ या अपणा शरीर फुकणे जो दई दूँ, कने प्यार नीं रखूं, तां मिन्जो किछ फायदा निआं। 4 प्यार धीरज आ, कने दयालु आ; प्यार डाह नीं करदा; प्यार अपणी बडयाई नीं करदा, कने घमण्ड नीं करदा, 5 सै गाल़ी नीं देन्दा, प्यार स्वार्थी नींआ, गुस्सेबाज नींआ कने बुरा नीं मनदा। 6 प्यार कुकर्मा ते खुश नीं हुंदा, पर सच्चाईया ते खुश हुआं। 7 प्यार सब्बीं गल्लां जो सहन करी लेआं, सब्बीं गल्लां जो मन्नी लेआं, सब्बीं गल्लां री आशा रखां, सब्बीं गल्लां च धीरज रखां। 8 प्यार कदीं टलदा निआं; भविष्यवाणियां हो, तां खत्म हुई जाणियां; भाषां मौन हुई जाणियां; ज्ञान हुंगा, तां मिटी जाणा। 9 काँह्भई अहांरा ज्ञान अधूरा, कने अहांरी भविष्यवाणी अधूरी। 10 पर ताहली जे अहां सिद्धता तक पुज्जी जाणा, तां सै जे अधूरा सै सब मिटी जाणा। 11 ताहली जे हऊँ बालक था, तां हऊँ बालकां साई बोलां था, बालका साई सोच्चां था, बालकां साई बाद-विवाद कराँ था। पर ताहली जे सयाणा हुईग्या तां बालकां रियां गल्लां छड्डी तियां। 12 हुण अहांजो शीशे च धुंधला जेआ दिखां, पर तिस बगत अहां आमणे-सामणे देखणा; इस बगत मेरा ज्ञान अधूरा, पर तिस बगत पूरी तरह पछयाणगा, तियां जे परमेशर मिन्जो पूरी तरह जाणाँ। 13 पर हुण ये तिन्नो ये: विश्वास, आशा कने प्यार। पर इन्हा च सब्बीं ते बड्डा प्यार आ। |
This work is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.