Matius 7 - Kitab Alkudus: Injil Isa Almasih 1866 (Keasberry)FATSAL VII. 1 BAHWA janganlah kamu mŭnyalahkan orang, supaya kamu pun tiada disalahkannya. 2 Kŭrna dŭngan kasalahan yang kamu salahkan itu juga kamu akan disalahkan, maka dŭngan sukatan yang kamu sukatkan itu juga kamu akan disukatkan. 3 Maka apa sŭbab angkau mŭmandang sampah yang ada dalam mata saudaramu, tŭtapi balak yang dalam matamu sŭndiri itu tiada angkau indahkan. 4 Atau bagimana angkau bulih bŭrkata pada saudaramu, biarlah aku kluarkan sampah yang didalam matamu, maka hieran, ada sa’batang balak dalam matamu sŭndiri. 5 Hie munafik, kluarkanlah dahulu balak yang dalam matamu sŭndiri itu, kumdian kŭlak bulihlah angkau mŭlihat dŭngan trangnya, bagimana angkau bulih mŭngluarkan sampah yang didalam mata saudaramu itu. 6 ¶ Janganlah angkau brikan bŭnda yang suchi itu kapada anjing, atau jangan champakkan mutiaramu dihadapan babi, maka kalau dipijak pijaknya dŭngan kakinya, sŭrta iya bŭrbalik mŭnggigit kamu. 7 ¶ Mintalah, maka akan dibri; charilah, maka kamu akan mŭndapat; kŭtoklah, maka akan dibukakan. 8 Kŭrna barang siapa yang mŭminta, iya juga akan bŭrulih; dan barang siapa yang mŭnchari, iya juga akan mŭndapat; dan pada yang mŭngŭtok, akan dibukakan. 9 Maka siapakah iya itu diantara kamu, jikalau anaknya mŭminta roti akan dia, adakah dibrinya batu padanya? 10 Dan jika dipintanya ikan, adakah dibrinya ular padanya? 11 Sŭbab itu jikalau kamu yang jahat itu tahu mŭmbri bŭnda bŭnda yang baik pada anakmu, istimewa pula ayahmu yang ada dishorga itu akan mŭmbri bŭnda yang baik kapada sagala orang yang mŭminta kapadanya. 12 Maka sŭbab itu, barang apa yang kamu sukai orang bŭrbuat padamu, dŭmkianlah handaknya kamu pun bŭrbuat padanya, kŭrna pŭrkataan inilah jŭmlah tauret dan surat sagala nabi nabi. 13 ¶ Maka masoklah kamu dipintu yang sŭmpit, kŭrna luaslah pintu, dan lebarlah jalan, yang mŭmbawa kapada kabinasaan, maka banyaklah orang yang masok kasitu: 14 Bahwa sŭmpitlah pintu, dan sŭsaklah jalan, yang mŭmbawa kapada hidup kŭkal, maka sŭdikit juga orang yang mŭndapat dia. 15 ¶ Ingatlah kamu deripada nabi nabi yang dusta, yang datang kapadamu dŭngan mŭmbuat buat dirinya spŭrti domba, tŭtapi dalam batin marika itu spŭrti sŭrigala yang mŭnŭrkam. 16 Maka deripada pri buah buah kalakuannya kamu akan mŭngtahui dia; adakah pŭrnah orang mŭmŭtek buah anggor deripada pokok duri, atau buah ara deripada pokok onak? 17 Maka dŭmkianlah barang suatu pohon kayu yang baik iya itu bŭrbuah yang baik, tŭtapi barang suatu pohon kayu yang jahat iya itu bŭrbuah yang busuk. 18 Maka tiada bulih pohon kayu yang baik itu bŭrbuah yang busuk, dan tiada bulih pohon kayu yang jahat itu bŭrbuah yang baik. 19 Adapun barang sa’suatu pohon kayu yang tiada bŭrbuah yang baik, iya itu ditŭbang dibuangkan kadalam api. 20 Sŭbab itu deripada pri buah buahannya kamu akan mŭngtahui dia. 21 ¶ Maka bukannya sagala orang yang bŭrkata padaku, Ya Mulana, ya Mulana, iya itu bulih masok kadalam krajaan shorga, mŭlainkan orang yang bŭrbuat kahandak ayahku yang ada dishorga. 22 Maka adalah pada hari itu kŭlak banyak orang akan bŭrkata padaku, Mulana, Mulana, bukankah dŭngan kwasa namamu kami tŭlah mŭngajar, dan dŭngan kwasa namamu juga kami tŭlah mŭmbuangkan bŭbrapa jin, dan dŭngan kwasa namamu juga kami tŭlah mŭngadakan bŭbrapa pŭrbuatan yang ajaib? 23 Maka tŭtkala itu kŭlak aku akan bŭrkata pada marika itu, bahwa skali kali tiada kukŭnal kamu, lalulah deri hadapanku hie orang yang bŭrbuat jahat. 24 Maka sŭbab itu barang siapa yang sudah mŭnŭngar pŭrkataanku ini sŭrta dipŭrbuatnya akan dia, maka adalah iya itu kuumpamakan dŭngan sa’orang bijaksana yang tŭlah mŭmbangunkan rumahnya diatas sa’buah batu: 25 Maka turonlah hujan lŭbat dan ayer pun bahlah, maka bŭrtiuplah angin lalu mŭnŭmpoh rumah itu, tiada juga iya ruboh, kŭrna iya itu tŭralas diatas batu adanya. 26 Dan lagi barang siapa yang mŭnŭngar pŭrkataanku ini, maka tiada dipŭrbuatnya akan dia, maka iya itu diumpamakan dŭngan sa’orang bodoh yang tŭlah mŭmbangunkan rumahnya diatas pasir: 27 Maka turonlah hujan lŭbat dan ayer pun bahlah, maka bŭrtiuplah angin lalu mŭnŭmpoh rumah itu, maka rubohlah iya, bŭsarlah kŭrubohannya itu! 28 Adapun apabila habislah pŭrkataan Isa ini, maka tŭrchŭngang chŭnganglah marika itu ulih sŭbab pŭngajarannya itu. 29 Kŭrna iya mŭngajar marika itu spŭrti orang yang mŭmpunyai kwasa adanya, maka bukannya spŭrti khatib khatib. |
First published by the British and Foreign Bible Society in 1866
British & Foreign Bible Society