Roṁánaċ 2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ D’á ḃriġ sin atáir gan leiṫscéal, a ḋuine, cibé cia ṫú, do‐ḃeir breiṫ: óir ag breiṫ breiṫe ar ḋuine eile ḋuit, daorann tú ṫú féin; mar tusa do‐ḃeir breiṫ, cleaċtann tú na neiṫe céadna sin.

² Agus atá a ḟios againn go ḃfuil breiṫeaṁnas Dé do réir na fírinne i n‐agaiḋ na ndaoine ċleaċtas neiṫe d’á leiṫéidiḃ.

³ Agus an measann tú, a ḋuine, do‐ḃeir breiṫ ar an dream ċleaċtas a leiṫéidí, agus tú féin g‐á ndéanaṁ, go n‐éileoċaiḋ tú ó ḃreiṫeaṁnas Dé?

⁴ Nó an beag is fiú leat saiḋḃreas a ṁór‐ṁaiṫeasa agus a ḟad‐ḟulaing agus a ḟoiġde, gan a ḟios agat gur ab é maiṫeas Dé atá gad’ ṫarraing ċum aiṫreaċais?

⁵ Aċt do réir do ḋúine agus do ċroiḋe aindiuidiġ atáir ag cur feirge i dtaisce ḋuit féin fá ċóṁair lae na diḃeirge, nuair foillseoċar ceart‐ḃreiṫeaṁnas Dé:

⁶ ḃearfas do gaċ duine do réir a ġníoṁarṫa:

⁷ an ḃeaṫa ṡíorraiḋe do’n dream loirgeas glóir agus onóir agus do‐ṁarḃṫaċt, ag leanṁaint go foiġdeaċ do ḋeaġ‐ġníoṁarṫaiḃ:

⁸ aċt do’n dream ata ceanndána, naċ n‐uṁluiġeann do’n ḟírinne, aċt uṁluiġeas do’n éigceart,

⁹ fearg agus buile, anacair agus cráḋ do gaċ anam daonna do‐ġní an t‐olc, do’n lúdaċ ar dtús, agus do’n Ġréagaċ mar an gcéadna;

¹⁰ aċt glóir agus onóir agus síoṫċáin do gaċ aoinneaċ do‐ġní an ṁaiṫ, do’n lúdaċ ar dtús, agus do’n Ġréagaċ mar an gcéadna;

¹¹ óir ní ḟuil meas ag Dia ar ṗearsain duine seaċas a ċéile.

¹² Óir an méid daoine do rinne peacaḋ gan dliġe, is gan dliġe caillfear iad; agus an méid daoine do rinne peacaḋ, agus iad fá ḋliġe, is do réir dliġe béarfar breiṫ orṫa:

¹³ óir ní h‐iaḋ luċt éistiġṫe an dliġe atá fíréanta i ḃfiaḋnaise Dé, aċt is iad luċt cleaċtuiġṫe an dliġe fíréanóċar:

¹⁴ óir na Cineaḋaiġ, naċ ḃfuil dliġe aca, nuair do‐ġní siad as a nádúir féin an niḋ órduiġeas an dliġe, giḋ naċ ḃfuil dliġe aca féin, atáid ’n‐a ndliġe ḋóiḃ féin:

¹⁵ de ċionn go noċtann siad briġ an dliġe ḃeiṫ scríoḃṫa ar a gcroiḋeaċaiḃ, a gcoinsias mar ḟiaḋnaiḋe ḋóiḃ, agus a smaointe g‐á gcionntú,

¹⁶ nó g‐á gcosaint; san ló ’n‐a dtiuḃraiḋ Dia breiṫ ar rúnaiḃ na ndaoine, tré Íosa Críost, do réir mo ṡoiscéil‐se.

¹⁷ Aċt má tá ainm lúdaiġ ort, agus má’s ar an dliġe atá do ṡeasaṁ, agus má ṁaoiḋeann tú as Dia,

¹⁸ agus má’s eol duit a ṫoil, agus má ḟroṁann tú an cúrsa is fearr, agus má fuair tú teagasc ó’n dliġe,

¹⁹ agus má tá tú dearḃṫa go ḃfuilir féin id’ ṫreoraiḋe do luċt daille, id’ ṡolas do’n dream atá i ndorċadas,

²⁰ id’ oide do luċt diṫ‐céilliḋe, id’ ṁúinteoir do leanḃaiḃ, toisc múnla an eolais agus na fírinne ḃeiṫ agat san dliġe;

²¹ tusa ṁúineas duine eile, an é naċ múineann tú ṫú féin? tusa ṡeanmóireas gan goid do ḋéanaṁ, an ndéanann tú féin goid?

²² tusa adeir naċ ceart do’n duine aḋaltrannas do ḋéanaṁ, an ndéanann tú féin aḋaltranas? túsa go ḃfuil fuaṫ d’íoḋalaiḃ agat, an ndéanann tú slad i dteamplaiḃ?

²³ tusa ṁaoiḋeas as an dliġe, an dtugann tú easonóir do Ḋia tré ḃriseaḋ an dliġe?

²⁴ Óir atá ainm Dé d’á ṁaslaḋ i measc na gCineaḋaċ mar ġeall oraiḃ‐se, mar tá scríoḃṫa.

²⁵ Óir atá tairḃe san timċeall‐ġearraḋ má ċoiṁeádann tú an dliġe: aċt má ḃriseann tú an dliġe, atá do ṫimċeall‐ġearraḋ ’n‐a neaṁ‐ṫimċeall‐ġearraḋ agat.

²⁶ D’á ḃriġ sin, má ċoiṁeádann an duine neaṁ‐ṫimċeall‐ġearrṫa a ḃfuil órduiġṫe san dliġe, naċ n‐áirṁfear a neaṁ‐ṫimċeall‐ġearraḋ mar ṫimċeall‐ġearraḋ ḋó?

²⁷ agus an té atá neaṁ‐ṫimċeall‐ġearrṫa do réir nádúire, má ċoiṁeádann sé an dliġe, naċ dtiuḃraiḋ sé breiṫeaṁnas ort‐sa ḃriseas an dliġe, agus scriḃinn an dliġe agus an timċeall‐ġearrṫa agat?

²⁸ Óir ní fír‐lúdaċ an duine atá ’na lúdaċ ar an taoḃ amuiġ, agus ní ṫimċeall‐ġearraḋ é sin atá ar an taoḃ amuiġ de’n ċolainn;

²⁹ aċt is é an fír‐lúdaċ an té atá ’n‐a lúdaċ san taoḃ istiġ; agus is é an fír‐ṫimċeall‐ġearraḋ timċeall‐ġearraḋ an ċroiḋe, do réir an spioraid, ní do réir na scriḃinne; an té naċ molann daoine é, aċt go molann Dia é.