Roṁánaċ 11 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Adeirim d’á ḃriġ sin, Ar ḋiúltuiġ Dia d’á ṗobal? Nár leigiḋ Dia é. Óir is Israelíteaċ mé féin, duine de ṡlioċt Abraċaim, de ṫreiḃ Ḃeniamín.

² Níor ḋiúltuiġ Dia d’á ṗobal d’aiṫin sé roiṁ ré. Naċ eol daoiḃ briaṫra na Scrioptúra, mar tráċtar ar Élias? cionnas mar ṗléiḋ sé le Dia i n‐aġaiḋ Israel,

³ A Ṫiġearna, atá t’ḟáiḋí marḃṫa aca, atá t’altóra leagṫa aca: agus ní ḟuil fágṫa aċt mise im’ aonar, agus táid ag sanntú m’anma.

⁴ Aċt cia an freagra ṫug Diá air? D’ḟágas seaċt míle fear agam féin go fóill, fir nár lúb glún roiṁ Ḃáal.

⁵ Ar an gcuma ċéadna sin, san am atá de láṫair, atá fuiġleaċ fágṫa do toġaḋ tré ġrása.

⁶ Agus má’s tré ġrása é, ní tré oibreaċaiḃ é a ṫuilleaḋ: nó ní ḃéiḋ grása ’n‐a ġrása ’n‐a ḋiaiḋ sin.

⁷ Créad eile? An niḋ go ḃfuil Israel ar a lorg, ní ḃfuair sé é; aċt fuair siad‐san do toġaḋ é, agus do cruaiḋeaḋ an ċuid eile aca:

⁸ mar tá scríoḃṫa, Ṫug Dia spiorad trom‐ṡuain dóiḃ, súile gan raḋarc, agus cluasa gan éisteaċt, go dti an lá so.

⁹ Agus adeir Dáiḃí, Go ndéantar dol, agus gaiste d’á mbórd, Agus ceap tuisliḋ, agus díoġaltas dóiḃ:

¹⁰ Go ndalltar a súile, ċum naċ ḃfeiciḋ siad, Agus cuir a ndromanna ar crom i gcóṁnaiḋe.

¹¹ Adeirim, mar sin, Ar baineaḋ tuisleaḋ asta ċum go dtuitfidís? Nár leigiḋ Dia é: aċt de ḃárr a dtuitme is eaḋ ṫáinig slánuġaḋ ċum na gCineaḋaċ, ċum Israel do ġríosaḋ ċum éada.

¹² Agus má’s saiḋḃreas do’n tsaoġal a dtuitim‐sean ar gcúl, agus má’s é saiḋḃreas na gCineaḋaċ a laġdú‐san, naċ móide go mór é a dteaċt i gcríċ?

¹³ Óir is liḃ‐se, a Ċineaḋaċa, atáim ag laḃairt, san méid gur mise abstal na gCineaḋaċ, móruiġim m’oifig:

¹⁴ d’ḟéaċain, má’s féidir ḋom, ar ċor ar biṫ, mo ḃráiṫre do réir feola do ḃrostú ċum éada, agus cuid aca do ṡlánú.

¹⁵ Óir má’s é réiḋteaċ an tsaoġail ṫáinig as diúltaḋ ḋóiḃ, créad ḃéas ann, má glactar leo aṫuair, aċt beaṫa ó na marḃaiḃ?

¹⁶ Agus má tá an ċéad ċuid (de’n taois) naoṁṫa, atá an cnap uile naoṁṫa, agus má tá an ḟréaṁ naoṁṫa, atá na géaga naoṁṫa mar an gcéadna.

¹⁷ Aċt má tá cuid de na géagaiḃ briste, agus gur nóduiġeaḋ ṫusa ’n‐a measc, ar mbeiṫ ḋuit id’ ola‐ċrann fiaḋain, rann‐ṗáirteaċ leo i ḃfréiṁ agus i suġ an ola‐ċrainn:

¹⁸ ná déan maoiḋṁeaċas i n‐aġaiḋ na ngéag. Aċt má ġníonn tú maoiḋṁeaċas, ní tusa atá mar ṫaca leis an ḃfréiṁ, aċt is í an ḟréaṁ atá mar ṫaca leat‐sa.

¹⁹ Adéarfaiḋ tú annsin, Do briseaḋ na géaga ċum go nódóċaiḋe mise isteaċ.

²⁰ Is fíor sin: aċt is de ḋeascaiḃ mí‐ċreidiṁ do briseaḋ iad de, agus is tré ċreideaṁ ṡeasas tusa. Ná bí mór‐ḋálaċ, aċt bíoḋ eagla ort:

²¹ óir munar spáráil Dia na géaga dúṫċasaċa, ní móide go spáráilfiḋ sé ṫusa.

²² Féaċ anois maiṫeas agus buirbe Dé; a ḃuirbe do na daoiniḃ do ṫuit; aċt a ṁaiṫeas duit‐se, má ċlaoiḋeann tú le n‐a ṁaiṫeas: muna gclaoiḋeann, gearrfar ṫú ḋe, mar an gcéadna.

²³ Agus nódóċar iad‐san isteaċ, leis, muna gclaoiḋid le mí‐ċreideaṁ: óir atá ar ċumas Dé iad do nódú isteaċ aṫuair.

²⁴ Óir má gearraḋ ṫú d’ola‐ċrann atá fiaḋain de réir dúṫċais, agus má nóduiġeaḋ ṫú, i n‐aġaiḋ dúṫċais, i n‐ola‐ċrann maiṫ; naċ mó ’ná sin go mór nódóċar iad‐san, géaga dúṫċasaċa, ’n‐a n‐ola‐ċrann féin?

²⁵ Óir níorḃ áil liom, a ḃráiṫre, gan fios na rúindiaṁaire seo ḃeiṫ agaiḃ, ar eagla go n‐éireoċaḋ siḃ glic ’n‐ḃur saoḃ‐ṫuairim féin, is é sin go ḃfuil cruaḋaḋ tagṫa ar ċuid de ṁuinntir Israel, nó go dtagaiḋ an t‐iomlán de na Cineaḋaċaiḃ isteaċ;

²⁶ ar ċuma go slánóċar Israel ar fad: de réir mar tá scríoḃṫa, Tiocfaiḋ as Síon an Fuascaltóir: Tionntóċaiḋ sé neiṁḋiaḋaċt ó Iácób:

²⁷ Agus is é seo mo ṫiomna ḋóiḃ, Nuair ġlanfad a bpeacaiḋe ḋíoḃ.

²⁸ I dtaoḃ an tsoiscéil, atáid‐sean ’n‐a náiṁdiḃ ar ḃur son‐sa: aċt i dtaoḃ an toġa, atá gráḋ ag dul dóiḃ ar son na sinnsear.

²⁹ Óir ní ṫéiġeann Dia siar ar a ḃronntanaisiḃ agus ar a ġairm.

³⁰ Mar an gcéadna ḃí siḃ‐se easuṁal do Ḋia roiṁe seo, aċt fuair siḃ trócaire anois tré n‐a n‐easuṁlaċt‐san,

³¹ mar an gcéadna ḃíodar‐san easuṁal, ċum go ḃfaiġdís trócaire de ḃárr na trócaire tugaḋ ḋaoiḃ‐se.

³² Óir do ċuir Dia an uile ḋuine i nglasaiḃ an ṁí‐ċreidiṁ, ċum go ndéanfaḋ sé trócaire ar an uile ḋuine.

³³ Ó naċ doiṁin é saiḋḃreas eagna agus eolais Dé! naċ do‐rannsuiġṫe iad a ḃreiṫeaṁnaċais, naċ do‐lorgṫa iad a ṡliġṫe!

³⁴ Cia h‐é go raiḃ eolas eagna an Tiġearna aige? nó cia h‐é do ḃí ’n‐a ċóṁairleoir aige?

³⁵ Nó cia h‐é ṫug niḋ ar dtús dó, agus go ḃfaiġiḋ sé cúiteaṁ d’á ḃárr?

³⁶ Óir is uaiḋ‐sean, agus is ṫríd‐sean atá an uile niḋ ann. Aige‐sean go raiḃ an ġlóir go síorraiḋe. Amen.