Roṁánaċ 10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ A ḃráiṫre, is é roġa mo ċroiḋe, agus is é mo ġuiḋe ċum Dé ar a son‐san go slánóċar iad.

² Óir do‐ḃeirim m’ḟiaḋnaise ’n‐a dtaoḃ go ḃfuil díoġrais ċum Dé aca, aċt naċ do réir eolais í.

³ Óir, ar mbeiṫ gan eolas ar ḟíréantaċt Dé ḋóiḃ, agus iad d’iarraiḋ a ḃfíréantaċt féin do ḃunaḋ, níor uṁluiġeadar d’ḟíréantaċt Dé.

⁴ Óir is é Críost foirċeann na dliġe ċum an uile ḋuine ċreideas d’ḟíréanú.

⁵ Mar scríoḃann Maois ar an ḃfíréantaċt ṫig ó’n dliġe, An té ċleaċtas na neiṫe sin, go mairfiḋ sé d’á mbárr.

⁶ Aċt is mar so laḃras an ḟíréantaċt ṫig ó ċreideaṁ, Ná h‐abair id’ ċroiḋe, Cia raċfas suas ar neaṁ? (is ionann sin agus Críost do ṫaḃairt anuas);

⁷ nó, cia raċfas síos san aiḃéis? (is ionann sin agus Críost do ṫaḃairt aníos ó na marḃaiḃ).

⁸ Aċt créad adeir sí? Atá an briaṫar i ngar duit, id’ ḃéal agus id’ ċroiḋe:

⁹ is é sin briaṫar an ċreidiṁ ḟógraimíd‐ne: má adṁuiġeann tú led’ ḃéal gur Tiġearna Íosa, agus má ċreideann tú id’ ċroiḋe gur ṫóg Dia ó na marḃaiḃ é, go slánóċar ṫú:

¹⁰ óir is leis an gcroiḋe ċreideas an duine ċum fíréantaċta; agus is leis an mbéal do‐ġní sé adṁáil ċum slánuiġṫe.

¹¹ Óir adeir an scrioptúir, Cibé ċreideas ann, ní náireoċar é.

¹² Óir ní ḟuil deifir ar biṫ idir an Iúdaċ agus an Gréagaċ: mar is ionann Tiġearna do’n uile ḋuine, agus atá saiḋḃreas aige do gaċ duine ġlaoḋas air:

¹³ óir cibé duine ġlaoḋas ar ainm an Tiġearna, slánóċar é.

¹⁴ Aċt cionnas ġlaoḋfas siad ar an té nár ċreideadar ann? agus cionnas ċreidfeas siad san té nár airiġeadar? agus cionnas aireoċas siad gan seanmóiriḋe?

¹⁵ agus cionnas ḋéanfas daoine seanmóir muna seoltar iad ċuige? mar atá scríoḃṫa, Naċ áluinn iad cosa na ndaoine do‐ḃeir deaġ‐scéala áṫais!

¹⁶ Aċt níor éist an uile ḋuine leis na deaġ‐scéalaiḃ. Mar adeir Ésáias, A Ṫiġearna, cia ċreid ár dtuairisc?

¹⁷ Uime sin, is tré éisteaċt ṫig creideaṁ, agus is tré ḃriaṫar Ċriost ṫig éisteaċt.

¹⁸ Aċt fiafruiġim‐se, Nár airiġeadar? D’airiġeadar cinnte, Do leaṫ a nglór ar fud an doṁain uile, Agus a mbriaṫra go foirċeann an doṁain.

¹⁹ Aċt fiarfuiġim, Nár ṫuig Israel? Ar dtús is é adeir Maois, Cuirfead éad oraiḃ ċum náisiúin naċ ḃfuil ’n‐a náisiún, Cuirfead fearg oraiḃ le náisiún gan ċéill.

²⁰ Agus éiriġeann Ésáias an‐dána, g‐á ráḋ, Daoine nár loirg mé, fuaradar‐san mé; Do’n dream naċ raiḃ gam’ lorg, d’ḟoillsiġeas mé féin.

²¹ Aċt is dtaoḃ Israel is é adeir sé, Do ṡíneas mo láṁa amaċ ar feaḋ an lae uile, Ċum pobail easuṁla ċonspóidiġ.