Heṗesiánaċ 5 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ D’á ḃriġ sin déanaiḋ‐se aiṫris ar Ḋia, mar ḋéanfaḋ a ċlann ionṁain féin;

² agus siuḃlaiḋ i ngráḋ, fá mar ġráḋuiġ Críost siḃ‐se, agus ṫug é féin ar ár son, ’n‐a ṫoirbirt agus ’n‐a íoḋbairt ḋeaġ‐ċuṁra do Ḋia.

³ Aċt striapaċas, agus gaċ saġas neaṁ‐ġlaine, nó sainnt, ná déantar oiread agus a n‐ainmniú ’n‐ḃur measc, mar ba ċóir do naoṁaiḃ;

⁴ ná cainnt draostaṁail, diṫ‐céilliḋe, ná magaṁlaċt, neiṫe naċ cuiḃe: aċt, ’n‐a ionad sin, bíoḋ breiṫ buiḋeaċais.

⁵ Óir bíoḋ a ḟios agaiḃ go maiṫ naċ ḃfuil oiḋreaċt ar biṫ i ríoġaċt Ċríost agus Dé ag striapaċ, ná ag duine neaṁ‐ġlan, ná ag duine sanntaċ, is é sin ioḋal‐aḋraṫóir.

⁶ Ná meallaḋ aoinneaċ le baoṫ‐ċainnt siḃ: óir is de ḋeascaiḃ neiṫe d’á leiṫéidiḃ sin atá díḃeirg Dé ag teaċt ar ċlainn na h‐easuṁlaċta.

⁷ Ná biḋiḋ‐se páirteaċ leo‐san,

⁸ mar sin; óir do ḃíoḃar ’n‐ḃur ndorċaċt tráṫ, aċt atá siḃ anois ’n‐ḃur solas san Tiġearna: siuḃlaiḋ ar nós clainne an tsolais.

⁹ (Óir atá toraḋ an tsolais i ngaċ saġas maiṫeasa, agus fíréantaċta, agus fírinne),

¹⁰ ag scrúdú a dtaiṫniġeann leis an Tiġearna;

¹¹ agus ná bíoḋ aon roinn agaiḃ le gnóṫaiḃ neaṁ‐ṫairḃeaċa an dorċadais, aċt ’n‐a ionad sin,

¹² loċtuiġiḋ iad: óir na neiṫe ċleaċtas siad os íseal, is náire é oiread agus tráċt orṫa.

¹³ Aċt na neiṫe uile loċtuiġtear, bíonn siad soiléir nuair noċtar fá’n solas iad: óir gaċ niḋ atá soiléir is de’n tsolas é:

¹⁴ uime sin adeirtear, Dúisiġ, ṫusa atá id’ ċodlaḋ, Agus éiriġ as lár na marḃ, Agus soillseoċaiḋ Críost ort.

¹⁵ D’á ḃriġ sin biḋiḋ an‐aireaċ i dtaoḃ an tsaoġail ċaiṫeas siḃ, ní ar nós daoine diṫ‐céilliḋe, aċt ar nós daoine céilliḋe;

¹⁶ ag baint tairḃe as an uain, óir is olc iad na laeṫe seo.

¹⁷ D’á ḃriġ sin ná biḋiḋ diṫ‐céilliḋe, aċt tuigiḋ cad é deaġ‐ṫoil an Tiġearna.

¹⁸ Agus ná biḋiḋ ar meisce le fíon; ainṁeasarḋaċt is eaḋ é sin, aċt biḋiḋ lán de’n Spiorad;

¹⁹ ag laḃairt le ċéile i salmaiḃ, agus i n‐iomnaiḃ, agus i ndántaiḃ spioradálta, ag cantaireaċt agus ag déanaṁ ceoil ’n‐ḃur gcroiḋe do’n Tiġearna;

²⁰ ag breiṫ buiḋeaċais de ṡíor as uċt an uile niḋ le Dia Aṫair i n‐ainm an Tiġearna Íosa Críost;

²¹ ag géilleaḋ d’á ċéile i n‐eagla Ċríost.

²² A ṁná, biḋiḋ uṁal d’ḃur ḃfearaiḃ féin, mar ḃéaḋ siḃ do’n Tiġearna.

²³ Óir is é an fear ceann na mná, fá mar is é Críost ceann na h‐eaglaise, agus is é féin slánuiġṫeoir an ċuirp.

²⁴ Aċt fá mar tá an eaglais uṁal do Ċríost, gur ab aṁlaiḋ ḃéas na mná uṁal d’á ḃfearaiḃ féin ins gaċ éinniḋ mar an gcéadna.

²⁵ A ḟeara, bíoḋ gráḋ agaiḃ d’ḃur mnáiḃ, fá mar ġráḋuiġ Críost an eaglais agus ṫug é féin suas ar a son;

²⁶ ċum go naoṁóċaḋ sé í, g‐á glanaḋ leis an mbriaṫar fá ṫuinn an ḃaistiḋ,

²⁷ ċum an eaglais do ċur i n‐áiriṫe ḋó féin mar eaglais ġlórṁar, gan smál, gan roc, gan éinniḋ d’á ṡaṁail: aċt go mbéaḋ sí beannuiġṫe, gan loċt.

²⁸ Mar sin bá ċóir do na fearaiḃ gráḋ do ṫaḃairt d’á mnáiḃ féin mar ṫiuḃraidís d’á gcorpaiḃ féin. An té do‐ḃeir gráḋ d’á ṁnaoi,

²⁹ is dó féin do‐ḃeir sé é óir ní ṫug aon duine fuaṫ ariaṁ d’á ḟeoil féin, aċt is aṁlaiḋ ḃeaṫuiġeas agus ċoṫuiġeas sé í, fá mar ċoṫuiġeas Críost an eaglais;

³⁰ óir is baill d’á ċorp sinne.

³¹ Is ar an aḋḃar sin ḟágfas fear a aṫair agus a ṁáṫair, agus ċlaoiḋfeas sé le n‐a ṁnaoi; agus béiḋ siad araon ’n‐a n‐aon ḟeoil aṁáin.

³² Rúindiaṁair ṁór is eaḋ í seo, aċt is iad Críost agus an eaglais atáim do ṁaoiḋeaṁ.

³³ Giḋeaḋ, taḃraḋ gaċ duine agaiḃ gráḋ d’á ṁnaoi mar ṫugann sé dó féin é; agus féaċaḋ an ḃean ċuige go dtiuḃraiḋ sí urraim d’á fear.