Gníoṁarṫa 6 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus ins na laeṫiḃ sin, mar ḃí uiṁir na ndeisceabal ag dul i méid, do‐rinne na h‐Iudaiġ Gréagaċa gearán i n‐aġaiḋ na nEaḃraċ, toisc go ndearnaḋ failliġe ar a mbaintreaḃaċaiḃ san ḃfrioṫáileaṁ laeṫeaṁail.

² Uime sin do ġlaoḋ an dáréag an ċoitċeanntaċt de na deisceablaiḃ ċuca, agus aduḃradar, Ní ceart dúinne failliġe do ḋéanaṁ i mbriaṫar Dé, agus ḃeiṫ ag freastal bórd.

³ Uime sin, a ḃráiṫreaċa, toġaiḋ ’n‐ḃúr measc féin móirṡeisear d’ḟearaiḃ creideaṁnaċa atá lán de’n Spiorad, agus d’eagna, go gcuirfimíd i mbun n h‐oibre seo iad.

⁴ Aċt leanfaimíd‐ne de’n urnaiġe i gcóṁnaiḋe, agus de ċraoḃscaoileaḋ an ḃriaṫair.

⁵ Agus do ṫaiṫin an ċóṁairle sin leis an gcóṁ‐ċruinniú: agus do ṫoġadar Stiofán, fear do ḃí lán de ċreideaṁ agus de’n Spiorad Naoṁ, agus Pilib, agus Próċorus, agus Nicanór, agus Tímón, agus Parmenas, agus Nioclás, prosélíteaċ ó Antuaiġ:

⁶ do ċuireadar iad sin i láṫair na n‐abstal: agus, tar éis dóiḃ guiḋe do ḋéanaṁ, do ċuireadar a láṁa orṫa.

⁷ Agus do ḃí briaṫar Dé ag leaṫaḋ; agus ḃí uiṁir na ndeisceabal ag dul i méid go mór i nIarúsalem; agus do ḃí a lán de na sagartaiḃ d’uṁluiġ do’n ċreideaṁ.

⁸ Agus do‐rinne Stiofán, agus é lán de ġrás agus de ċuṁaċt, míorḃailtí agus cóṁarṫaí i measc na ndaoine.

⁹ Aċt d’éiriġ aicme de luċt na sionagóige ar a dtugaḋ aicme na Libertíneaċ, agus na gCurénaċ, agus na nAlecsandrianaċ, agus daoine ó Ċilicia agus ó’n Áise, agus do ḃíodar ag caismirt le Stiofán.

¹⁰ Agus do ṡáruiġ orṫa cur i gcoinniḃ na h‐eagna agus i gcoinniḃ an Spioraid le n‐ar laḃair sé.

¹¹ Annsin ṫugadar isteaċ daoine áiriṫe, aduḃairt, Do‐ċualamar é ag laḃairt go diaṁasluiġṫeaċ i n‐aġaiḋ Ṁaoise agus i n‐aġaiḋ Dé.

¹² Agus do ġríosadar ar an gcuma sin an pobal, agus na seanóirí, agus na scríoḃaiḋṫe, agus ṫugadar ruaṫar faoi, agus rugadar air, agus ṫugadar isteaċ i láṫair na h‐árd‐ċóṁairle é,

¹³ agus do ċuireadar suas fiaḋnaiḋṫe bréagaċa, aduḃairt, Ní stadann an duine seo, aċt é i gcóṁnaiḋe ag laḃairt go masluiġṫeaċ i n‐aġaiḋ na h‐áite naoṁṫa so, agus i n‐aġaiḋ na dliġe.

¹⁴ Oir do‐ċualamar é g‐á ráḋ, go scriosfaiḋ an t‐Íosa Nasarḋa so an áit seo, agus go n‐aṫróċaiḋ sé na cleaċta ṫug Maois dúinn.

¹⁵ Agus do ḃí súile a raiḃ san árdċóṁairle ag dearcaḋ go grinn air, agus do ċonnacadar a ġnúis mar ḃéaḋ gnúis aingil.