Eoin 12 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹ Agus sé lá roiṁ an gcáisc, ṫáinig Íosa go Bétánia, mar a raiḃ Lasarus, do ḃí tógṫa ag Íosa ó’n mbás.

² Agus do‐rinneadar séire annsin: agus do ḃí Marta ag frioṫáileaṁ; aċt do ḃí Lasarus mar aon leo‐san do ḃí ’n‐a suiḋe ċum biḋ leis.

³ Agus do ṫóg Máire púnt d’uinnimint náird ġlain, an‐luaċṁair, agus d’ong sí cosa Íosa, agus do ṫriomuiġ sí a ċosa le n‐a gruaig; agus do líonaḋ an teaċ de ċuṁraċt na h‐uinniminte.

⁴ Aċt aduḃairt duine d’á ḋeisceablaiḃ, Iúdás Iscariót, an té do ḃí le n‐a ḃraiṫ,

⁵ Cad ċuige nár díolaḋ an uinnimint seo ar ṫrí ċéad pinginn, agus a ṫaḃairt do na boċtaiḃ?

⁶ Ní h‐é go raiḃ spéis aige ins na boċtaiḃ go nduḃairt sé sin; aċt gur ġadaiḋe é, agus gurḃ é do ḃí i mbun bosca an airgid, agus go mbíoḋ sé ag goid a gcuirtiḋe ann.

⁷ Uime sin aduḃairt Íosa, Leigiḋ ḋí: go gcoiṁéadaiḋ sí fá ċóṁair lae m’aḋlaicṫe é.

⁸ Óir bíonn na boiċt ’n‐ḃúr ḃfoċair i gcóṁnaiḋe; aċt ní ḃím‐se ’n‐ḃúr ḃfoċair i gcóṁnaiḋe.

⁹ Agus do ḃí a ḟios ag coitċeanntaċt na nIúdaċ go raiḃ sé annsin: agus ṫángadar, ní h‐aṁáin mar ġeall ar Íosa, aċt ċum go ḃfeicfidís Lasarus do ḃí tógṫa aige ó na marḃaiḃ.

¹⁰ Aċt do ċeap uaċtaráin na sagart de ċóṁairle Lasarus do ċur ċum báis, ċóṁ maiṫ;

¹¹ de ċionn go raiḃ mórán de na h‐Iúdaiġ ag imṫeaċt, agus ag creideaṁain i hÍosa.

¹² Lá ar n‐a ḃáraċ, do ḃí sluaġ mór díoḃ‐san ṫáinig ċum na féile, agus nuair do‐ċualadar go raiḃ Íosa ag teaċt go h‐Iarúsalem,

¹³ do ṫógadar géaga de na pailmiḃ, agus do ġluaiseadar amaċ ’n‐a airċis, agus do ġlaoḋadar amaċ, Hósanna: is beannuiġṫe an té atá ag teaċt i n‐ainm an Tiġearna, Rí Israel.

¹⁴ Agus fuair Íosa asal óg agus do ṡuiḋ sé air;

¹⁵ mar tá scríoḃṫa, Ná bíoḋ eagla ort, a inġean Ṡíoin: féaċ, atá do Rí ag teaċt, ’n‐a ṡuiḋe ar ṡearraċ asail.

¹⁶ Níor ṫuig a ḋeisceabail na neiṫe sin ar dtús: aċt nuair do ḃí Íosa glóiriġṫe, annsin do ċuiṁniġeadar ar a raiḃ scríoḃṫa ’n‐a ṫaoḃ, agus go ndearnadar na neiṫe sin dó.

¹⁷ Uime sin, an sluaġ daoine do ḃí ’n‐a ḟoċair nuair do ġlaoḋ sé Lasarus as an tuama, agus do ṫóg sé ó na marḃaiḃ é, ṫugadar fiaḋnaise uaṫa.

¹⁸ Uime sin, fós, do ċuaiḋ an sluaġ ’n‐a airċis, óir do‐ċualadar go ndearna sé an ṁíorḃail sin.

¹⁹ Aduḃairt na Fairisíniġ, d’á ḃriġ sin, eadorṫa féin, Do‐ċí siḃ naċ ḃfuil ag éirġe liḃ ar ċor ar biṫ: féaċ, atá an saoġal go léir imṫiġṫe ’n‐a ḋiaiḋ.

²⁰ Agus do ḃí Gréagaiġ áiriṫe i measc na ndaoine do ċuaiḋ suas ċum aḋraḋ do ḋéanaṁ sa ḃféile:

²¹ ṫáiniġ siad‐san ċum Ṗilib, fear as Bésáida na Galilé, agus do ċeistiġeadar é, g‐á ráḋ, A ḋuine uasail, ba ṁaiṫ linn Íosa d’ḟeicsin.

²² Ṫáinig Pilib agus d’innis sé d’Aindrias é: ṫáinig Aindrias agus Pilib, agus d’inniseadar d’Íosa é.

²³ Agus d’ḟreagair Íosa iad, g‐á ráḋ, Atá an uair tagṫa ċum glóir do ṫaḃairt do Ṁac an Duine.

²⁴ Go fírinneaċ adeirim liḃ, Muna dtuitiḋ gráinne cruiṫneaċtan sa talaṁ agus go n‐éagann sé, fanann sé ’n‐a aonar: aċt má éagann sé, do‐ḃeir sé toraḋ mór uaiḋ.

²⁵ An té gur mór aige a anam cailleann sé é; agus an té gur beag air a anam sa tsaoġal so, coiṁéadfaiḋ sé ċum na beaṫaḋ síorraiḋé é.

²⁶ Má ġníonn aoinneaċ seirḃís daṁ‐sa, leanaḋ sé mé; agus an áit ’n‐a ṁbím‐se, béiḋ mo ṡeirḃíseaċ ann, ċóṁ maiṫ: má ġníonn duine ar biṫ seirḃís daṁ‐sa, do‐ḃéarfaiḋ m’Aṫair onóir ḋó.

²⁷ Anois atá buaiḋirt anma orm; agus créad adéarfad? A Aṫair, fuascail mé ó’n uair seo. Aċt ċuige seo is eaḋ ṫáinig mé ċum na h‐uaire seo.

²⁸ A Aṫair, glóiriġ t’ainm. Annsin ṫáinig guṫ ó neaṁ, Do ġlóiriġeas ċeana é, agus glóireoċad arís é.

²⁹ Agus an sluaġ do ḃí ’n‐a seasaṁ annsin, nuair do‐ċualadar é, aduḃradar gur tóirneaċ do ḃí ann: aduḃairt cuid eile, Aingeal do laḃair leis.

³⁰ D’ḟreagair Íosa agus aduḃairt, Ní ar mo ṡon‐sa ṫáinig an guṫ sin, aċt ar ḃúr son‐sa.

³¹ Anois atá breiṫeaṁnas an tsaoġail seo ann; anois atá prionnsa an tsaoġail seo le ruagaḋ.

³² Agus mise, má árduiġṫear mé ó’n talaṁ, tarraingeoċad ċugam na daoine uile.

³³ Aċt aduḃairt sé sin g‐á ċur i dtuigsint dóiḃ cia an saġas báis do‐ġeoḃaḋ sé.

³⁴ D’ḟreagair an sluaġ é, Do ṫuigeamar ó’n dliġe go ḃfanann an Críost de ṡíor: agus adeir tusa go gcaiṫfear Mac an Duine d’árdú? cia h‐é Mac so an Duine?

³⁵ Annsin aduḃairt Íosa leo, Tamall beag eile fós, béiḋ an solas ’n‐ḃúr measc. Siuḃlaiḋ an ḟaid atá an solas agaiḃ, i dtreo naċ mbéarfaḋ an dorċact oraiḃ: agus an té ṡiuḃlas sa dorċact, ní ḃíonn a ḟios aige cá mbíonn sé ag dul.

³⁶ An ḟaid atá an solas agaiḃ, creidiḋ sa tsolas, ċum go mbéiḋ siḃ ’n‐ḃúr gclainn do’n tsolas. Do laḃair Íosa an méid sin, agus d’imṫiġ sé agus do ċeil sé é féin orṫa.

³⁷ Aċt giḋ go ndearna sé an oiread sin míorḃal ’n‐a ḃfiaḋnaise, níor ċreideadar ann:

³⁸ ionnas go gcóiṁlíonfaiḋe briaṫar Ésáias fáiḋ, aduḃairt, A Ṫiġearna, cia ċreid ar ḟógramar? Agus cia ḋó gur noċtaḋ láṁ an Tiġearna?

³⁹ Ba é fáṫ nár ḟéadadar creideaṁain, go nduḃairt Ésáias i n‐áit eile.

⁴⁰ Do ḋall sé a súile, agus ċruaḋuiġ sé a gcroiḋe; Ionnas naċ ḃfeicfidís le n‐a súiliḃ, ná naċ dtuigfidís le n‐a gcroiḋe, Agus naċ gcasfaidís, Agus naċ leiġeasfainn iad.

⁴¹ Aduḃairt Ésáias é sin, toisc go ḃfaca sé a ġlóir; agus do laḃair sé ’n‐a ṫaoḃ.

⁴² Do ḃí mórán de na h‐uaċtaránaiḃ féin, áṁ, do ċreid ann; aċt, mar ġeall ar na Fairisíneaċaiḃ níor adṁuiġeadar é, ar eagla go gcuirfiḋe amaċ as an tsionagóig iad:

⁴³ óir ba ṁó aca an ġlóir ḋaonna ’ná glóir d’ḟáġáil ó Ḋia.

⁴⁴ Agus do ġlaoḋ Íosa de ġuṫ árd agus aduḃairt, An té ċreideas ionnam‐sa ní h‐ionnam‐sa ċreideas sé, aċt san té do ċuir uaiḋ mé.

⁴⁵ Agus an té do‐ċí mise, do‐ċí sé an té do ċuir uaiḋ mé.

⁴⁶ Ṫáinig mé mar ṡolas ar an saoġal, ionnas cibé ċreideas ionnam, naċ ḃfanfaḋ sé sa dorċaċt.

⁴⁷ Agus má éisteann aoinneaċ lem’ ḃriaṫraiḃ, agus naċ dtugann aire ḋóiḃ, ní ṫugaim‐se breiṫ air: óir ní ċum breiṫ do ṫaḃairt ar an saoġal ṫánag, aċt ċum an tsaoġail do ṡlánú.

⁴⁸ An té ḋiúltas dom, agus naċ nglacann lem’ ḃriaṫraiḃ, atá aige an té do‐ḃeir breiṫ air: an briaṫar aduḃart‐sa, do‐ḃéarfaiḋ an briaṫar sin breiṫ air an lá déiḋeannaċ.

⁴⁹ Óir ní h‐uaim féin do laḃras‐sa; aċt an t‐Aṫair do ċuir uaiḋ mé, ṫug sé órdú ḋom, céard adéarfainn, agus céard do laḃarfainn.

⁵⁰ Agus atá a ḟios agam gur beaṫa ṡíorraiḋe a órdú: uime sin, gaċ a laḃraim‐se, mar duḃairt an t‐Aṫair liom é, laḃraim.